به گزارش گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان: در راستای ارج نهادن به تلاش‌های علمی و جایگاه والای معنوی «محمد بن محمد بن نعمان» که او را به نام شیخ مفید می‌شناسیم، روز نهم آذر ماه در تقویم رسمی کشور به عنوان روز بزرگداشت این اندیشمند بزرگ نامگذاری شده است. به همین مناسبت حجت‌الاسلام دکتر «سید احمد غفاری قره‌باغ» دانشیار مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران؛ یادداشت اختصاصی را در اختیار خبرگزاری شبستان قرار داده است که در ادامه می‌خوانید:
شیخ مفید که نام کاملش «محمد بن محمد بن نعمان» است، در سال ۳۳۶ هجری در حوالی بغداد، دیده به جهان گشود.
دفتر زندگی شیخ مفید، صفحات نورانی دارد که در آنها، نامه‌های مبارک امام زمان حضرت بقیة‌الله الاعظم عجل‌الله‌فرجه به چشم می‌خورد.
دانشمند بزرگوار، احمد بن علی طبرسی در اواخر کتاب «احتجاج» برخی از توقیع‌های (نامه) حضرت ولی‌عصر علیه‌السلام را که به شیخ مفید صادر کرده، آورده است. در این نامه‌ها حضرت حجت (عج) شیخ مفید را مشمول عنایات خاص و الطاف مخصوص خود قرار داده است. به عنوان نمونه امام زمان(ع) در یکی از خطاب‌هایش به شیخ مفید چنین می فرماید:
للأخ السدید و الولیّ الرشید الشیخ المفید؛ به برادر با ایمان و دوست رشید، شیخ مفید ...
استادان شیخ مفید:
برخی از استادان شیخ مفید عبارتند از: ابن قولویه قمی، شیخ صدوق، ابن ولید قمی، ابو غالب زراری، ابن جنید اسکافی.
شاگردان شیخ مفید:
برخی از شاگردانش عبارتند از: سید مرتضی علم الهدی، سید رضی، شیخ طوسی، نجاشی، ابو الفتح کراجکی، ابو یعلی جعفر بن سلار.
وفات :
شیخ مفید در سال ۴۱۳ هجری، در بغداد و پس از ۷۵ سال تلاش و خدمت ارزنده درگذشت و مورد تجلیل فراوان مردم و قدردانی علما و فضلا قرار گرفت. شیخ طوسی، که خود در تشییع جنازه او حضور داشته است، می‌گوید: روز وفات او از کثرت دوست و دشمن برای ادای نماز و گریستن بر او، همانند و نظیر نداشته است. هشتاد هزار تن از شیعیان او را تشییع کردند و سید مرتضی علم الهدی بر او نماز گزارد و در حرم مطهر امام جواد علیه‌السلام، پایین پای آن حضرت، نزدیک قبر استادش ابن قولویه، مدفون شد.
سرسلسله داغداران و سوگواران این ماتم عظمی، قلب حضرت بقیة‌الله علیه‌السلام بود. از غیب، بر قبر شیخ مفید نوشته شد:
لا صوت الناعی بفقدک انه / یوم علی آل الرسول عظیم
ان کنت قد غیبت فی جدث الثری / فالعدل و التوحید فیک مقیم
و القائم المهدیّ یفرح کلما / تلیت علیک من الدروس علوم
صدای آنکه خبر مرگ تو را اطلاع داد به گوش نرسد که مردن تو روزی است که بر آل رسول مصیبت بزرگی است.
اگر در زیر خاک پنهان شده‌ای حقیقت عدل و توحید و خداپرستی در تو اقامت گزیده است.
قائم مهدی (ع) خوشحال می‌شد هرگاه تو از انواع علوم تدریس می‌کردی.
نقل است که شیخ مفید، ارزش فراوانی به شاگرد پروری قائل بود. شمس الدین ذهبی در کتاب تاریخ الاسلام ج ۲۸ می‌نویسد:
شیخ مفید نسبت به نشر علم از حریص‌ترین عالمان بود. او در مکتب‌خانه‌ها و دکان‌ها می‌گشت و تا نوجوانی باهوش را می‌یافت، نزد پدر و مادر او می‌رفت و به آنان مبلغی می‌پرداخت و آن نوجوان را اجیر می‌کرد تا به او علم بیاموزد. این‌چنین بود که شاگردانش افزایش می‌یافتند.
نظر شما