به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، آیت الله حائری شیرازی، در باب «فکر دیگران را به خودتان وابسته نکنید» به تمثیل زیبایی اشاره کرده که به آن اشاره می شود:
«اگر شما در ضمن مشورت دادن به دیگران، چنان عمل کنید که او دفعۀ دیگر هر کاری که دارد، قبل از اینکه فکر کند، بیاید از شما بپرسد، این نقض غرض است؛ این خدمت نیست. اگر شما چنان او را راهنمایی کنید که او هرگز نتواند بدون مشورت با شما تصمیم بگیرد، خیال می‌کنید که به او خدمت کرده‌اید؛ اما شما به او خیانت کرده‌اید.
گاهی آدم لذت می‌برد از اینکه با او مشورت کنند! لذت می‌برد از اینکه از او کسب تکلیف کنند! اگر این‌طور شد، آن فرد را چنان بار می‌آورد که به او وابسته شود و دم به دم بیاید بگوید: «آقا! تکلیفم چیست؟ این کار را بکنم یا نکنم؟»
مثلاً کسی که دوست دارد چند نفر مثل موم در دستش باشند، یک بار که آنها بدون مشورت او عمل کردند و اشتباه کردند، می‌گوید: «نگفتم که بدون مشورت با من تصمیم نگیرید؟! من خیر شما را می‌خواهم. برای شما ضرر داشت که یک زنگ به من می‌زدید و کسب تکلیف می‌کردید و اطلاع می‌دادید؟!».
این تربیت اسلامی نیست! این سیستم تربیت نفسانی است. این برنامۀ بنده‌سازی انسان‌ها و وابسته کردن آنها به خود است. نفس، تشنۀ آقایی است، تشنۀ سیادت است، تشنۀ تسلط است؛ می‌خواهد یک فکر، دو فکر، سه فکر، چهار فکر وابسته به او باشند. نفس، تشنۀ معبود شدن است، تشنۀ این است که چهار تا بنده داشته باشد، چهار تا پرستنده داشته باشد.»
نظر شما