به گزارش خبرگزاری شبستان از استان قم، همسران شهدا الگوی صبر و ایثار همچون حضرت ام‌البنین هستند که تا پای جان در پاسداری از حرمت خون شهیدان شان و پیروی از مکتب سیدالشهدا ایستاده اند.همسران شهدا زمینه‌ساز مسیر رشادت و دلیرمردی بودند تا شرایط برای مردان آنها فراهم شده و در راه دفاع از اسلام، قرآن، ناموس و کشور مقابل دشمنان بایستند .همزمان با سالروز وفات حضرت ام البنین (س) به سراغ همسر شهید مدافع حرم مجید عسگری رفته ایم.
مهندس مجیدعسگری اولین معلم شهید مدافع حرم کشوربود که در سال ۱۳۹۶ همزمان با روز شهادت امام حسن عسکری (ع) در درگیری با تروریست‌های تکفیری در شهر حلب سوریه به شهادت رسید.مجید دبیر ریاضی و کامپیوتر بود. او طلبه ای سرفراز، معلمی فداکار و انسانی وارسته بود.
مریم عسگری مادری است که در سن ۳۵ سالگی، همسرش سه فرزند شان را بعد از خدا به او سپرد و به راهی رفت که سال ها آرزوی آن را داشت... او از جمله مادرانی است که با عزت و صلابت بیش از ۷سال است که فرزندان خود را که از قضا یکی از آنها روشندل نیز می باشد را به تنهایی در آغوش گرم مادرانه اش می پروراند.
مریم سخنش را با «بسم رب الشهدا و الصدیقین » آغاز می کند و از همسر شهیدش می گوید:
مجید پسر عموی من بود. او از دوران نوجوانی در حین تحصیل فعالیت های فرهنگی زیادی انجام می داد از جمله در مسجد محل فعالیت های زیادی داشت.مرتب در نماز جماعت شرکت می کرد و عضو کانون فرهنگی هنری شهید صالحی بود. عضو بسیج فرهنگیان بود. عضو پایگاه ۸ شاهد و خادم افتخاری مسجد مقدس جمکران و خادم افتخاری حرم مطهر حضرت معصومه (س)بود و در مسجد جمکران درقسمت فرهنگی درکتابخانه ی مسجد خدمت می کرد.
بسیار خوش اخلاق و مهربان ودلسوز و ساده و بی ریا بود و با فرزندان مثل یک دوست برخورد می کرد و هیچ وقت بچه ها رو در جمع نصیحت نمی کرد. اعتقاد داشت که اگر بچه در جمع خانواده و یا دوستان نصیحت بشود نه تنها آن خطا و اشتباه را ترک نمی کند بلکه با لجبازی مجدد تکرار خواهد کرد.خودش همیشه در خلوت با بچه ها صحبت می کرد و می گفت که اینکارتون اشتباه هست و دیگر تکرار نکنید.
مریم در حالی که در فکر فرو می رود آهی می کشد و می گوید: مجید در رفتار با همسر بسیار مهربان بود و از کوچیک ترین کار زن در خانه را قدردانی می کرد و با لبخند قدر دان زحمات همسرش بود و همیشه و حتی وقتی در سفر بود به بچه ها میگفت که مادر را اذیت نکنید کمکش کنید و این رفتارش تمام خستگی را از تنم بیرون می کرد و هیچ وقت مرا با اسم کوچیک صدا نمی کرد و همیشه خانم صدایم می کرد.
یکی از ویژگیهای بارز مجید خوش‌اخلاقی و خنده‌رویی بود و همیشه در سخت‌ترین لحظات زندگی، خنده از لبش کنار نمی‌رفت و با توکل بر خدا و توسل به اهل‌بیت(ع) و صبوری که داشت با مشکلات و سختی‌های کنار می‌آمد و همیشه با حرفهایش آرامش می‌داد.
مجید با اخلاص، باایمان، ساده و بی‌ریا بود، اهل نماز شب بود، هیچ‌وقت نماز شبش ترک نشد؛ شب‌ها بالای سرش مهر می‌گذاشت تا وقتی از خواب بیدار می‌شود کنار رختخوابش سجده شکر به‌جا بیاورد که خدا یک روز دیگر به عمرش اضافه کرده که بندگی خدا را بجا بیاورد.
جایگاه زن در خانواده را بسیار ارزشمند و قابل احترام می دانست و می گفت زن در خانه مهمترین نقش را در همسر داری و تربیت فرزند دارد و باید به او محبت کرد توجه کرد و کمکش کرد.
مجید درتربیت بچه ها خیلی حساس بود به خصوص دخترمان فاطمه خانم. همیشه با او با مهربانی و لطافت برخورد می کرد و خیلی مقید بود که همسر و دخترش باحجاب باشند و ازحضرت فاطمه ی زهرا (س) الگو بگیرند و در زندگی بکار ببرند.
ارزش زن را در حجاب و عفاف و حیا می دانست و همیشه می گفت زن مانند مروارید است در صدف، تا وقتی داخل صدف یعنی همان چادر و حجابی که دارد ارزشمند بوده و امنیت دارد و وقتی از صدف بیرون بیاید امنیت اش بخطر خواهد افتاد.
از فرزندانش می پرسم: فاطمه خانم دانشجوی ترم پنج دانشگاه فرهنگیان در تهران است که در رشته ی ریاضی تحصیل می کند. عضو بسیج دانشگاه است و کارهای جهادی زیادی در این مدت که دانشجو شده انجام داده است .
محمد مهدی هم امسال کنکور دارد ومشغول تحصیل بوده و در کنار درس کارهای تبلیغاتی و طراحی پوستر هم انجام می دهد. محمد مهدی عضو گردان بیت المقدس حوزه شهید باهنر ۶ و عضو کادر هیئت جنت الرضا ع(ع) نیز می باشد.
... و محمد حسن فرزند روشندل آنان نیز در کلاس ششم مشغول تحصیل است.
در این بین از فاطمه درباره دختر نمونه می پرسم و او پاسخ می دهد که دختر نمونه بهترین و کامل ترین الگویش حضرت زهراست . شهدا به واسطه اخلاص و نیت پاکشان از آلایش دنیا فارغ شدند و برای خدا جنگیدند و بدین واسطه برای خدا خاص شدند و نام شهادت بر روحشان نقش بست .
در ادامه از مریم خانم درباره ویژگی های یک مادر نمونه می پرسم می گوید: مهمترین ویژگیهای یک مادر نمونه صبر و گذشت و مهربانی است. در تمام مشکلات زندگی کنار پدر خانه باشد و در مسیر زندگی کنار هم و پشت همدیگر باشند.
مجید به نحو احسن به وظیفه ش عمل کرد و هدف ش مشخص بود و برای رسیدن به هدف که اوج عاشقی و همان شهادت بود تلاش کرد و تا بالاخره به آن رسید..
از اول زندگی همیشه می گفت بیا برا یکدیگر دعا کنیم من شهید بشوم و تو هم شهیده... به او می گفتم الان که زمان جنگ نیست و نمی شود شهید شد.. در جواب میگ فت از خدا بخواه خدا وسیله ش رو برایت جور می کند...
وقتی خبر شهادتش را شنیدم اولین جمله ای که از حرفهایش درذهنم آمد همین بود... خدا وسیله اش را جور کرد و به آرزویش رسید. شهادتت مبارک عزیزم....
نظر شما