خبرگزاری شبستان- مازندران؛ از مظلومیت حضرت ام البنین(س) هر چه بگوییم کم است، نامش آرام جان مادران و همسران شهداست، تا جایی که میتوان او را بدون مناسبت و بهانه صدا زد "یا حضرت ام البنین (س) خودت کمک کن صبور باشم. گفتیم صبر آن هم چه صبری؛ شاید اگر مادران شهدا می‌دانستند که چهره معصومی که به هنگام تولد در آغوش کشیده‌اند روزی طعمه آتش کینه جبهه باطل خواهد شد همان زمان از غصه دق می‌کردند، اما حالا باوجود اینکه مادر شهدا لقب گرفته‌اند صبری عجیب و باور نکردنی دارند که شاید برای خودشان هم قابل باور نیست. می‌خواهیم از بانویی بگوییم که نه تنها رنگ چشم خودش و اعضای خانواده بلکه دلش هم دریایی است، دریایی که روزی پسر رشید و زیبایش را برای همیشه از او گرفت. فاطمه نوروزی مادر شهید مدافع امنیت ساروی مصطفی نوروزی همزمان با ایام شهادت حضرت ام البنین (س) در گفتگو با ما از صمیمیت خودش با پسرش مصطفی گفت.
این مادر که دارای سه دختر و دو پسر بود، حالا چهار فرزند دارد، شهید مصطفی نوروزی در ۲۵ مرداد سال ۱۳۶۰ متولد و در ۲۸ بهمن ماه ۱۳۹۹ در حین عملیات محوله توسط اشرار شناسایی شده و در پی اقدامات اطلاعاتی بر روی یکی از باندهای جرایم سازمان یافته به درجه شهادت نائل آمد.
خانم نوروزی در پاسخ به این سوال شبستان که در تربیت شهید چه اصولی را رعایت می کردید، به‌عنوان مادر چقدر مشوق فرزند خود برای حرکت در این مسیر بودید؟ تصریح کرد: من به مصطفی جان همیشه با وضو شیر می‌دادم و در راستای اهداف عالیه نظام از هیچ فعالیتی برای فرزندم دریغ نمی‌کردم.
وی با اشاره به اینکه شهید مصطفی شجاع، مردم دار، خیرخواه و مهربان بود، افزود: مصطفی جان عاشق اهل بیت (ع) بویژه حضرت فاطمه الزهرا (س) بود. زیارت عاشورا زیاد می‌خواند، احترام به پدر، مادر و فرزندان برایش اولویت بود.
خانم نوروزی با اشاره به اینکه شهید مصطفی مرد روزهای سخت بود، خاطرنشان شد: شهید مصطفی با دوستان جهادی خود برای کمک به سیل زدگان سراز پا نمی شناختند.
مادر شهید نوروزی با اشاره به سختی‌هایی از قبیل روانه کردن فرزندش به مسیری که به شهادت منتهی شد، خاطرنشان کرد: در دوران دفاع از حریم مشکلات خانوادگی داشتیم، مستاجر بودیم امکانات زندگی نداشتیم با همه کمبودها هرگز از حضور فرزندانمان را جهت دفاع از حریم حق علیه باطل کوتاهی نکردیم.
وی که علاقه زیادی به فرزند شهیدش داشت و مصطفی را یک راهنما برای حرکت در مسیر ولایت و دین داری می دانست، تاکید کرد: همه مادران نسبت به مادرانشان علاقه و ارادت ویژه‌ای دارند اما حضرت ام البنین و حضرت زینب (س) مادران و خواهران شهدا و الگویی برای همه مادران ایران زمین بوده و هستند.
نوروزی با اشاره به ماجرای تلخ شهادت پسرش، عنوان کرد: درست شب قبل از شهادتش با او تماس گرفتم و گفتم مصطفی جان دلم برایت تنگ شده، بیش از دو سال است که دوری‌ات را تحمل می‌کنم، گفت: نه مامان جان دو سال و یک ماه شده، گریه کردم، گفت: مامان جان چرا ناراحتی؟ مگر خون من از خون مدافعان حرم رنگین‌تر است؟ صبر و مقاومت داشته باش؛ باید زندگی را ادامه بدهی. این‌ها را گفت و خداحافظی کردیم و خوابم برد، در خواب او را دیدم که در حال گریه وارد خانه شد و گفت باید خداحافظی کنیم.
مادر این شهید مدافع امنیت به علاقه مصطفی برای شهید شدن به جهت اینکه همراه یوسف زهرا رجعت کند اشاره و اضافه کرد: صبح فردا خبری آمد و فهمیدم خوابم تعبیر شد، با دوستان پسرم، راهی زاهدان شدیم. من در حال خودم نبودم و دائما بیهوش می‌شدم، ما را وارد خانه‌ای کردند که پر بود از عکس شهدایی همچون شهید علمدار، دو روز از زمانی که رسیدیم می‌گذشت و خبری از پیکر مصطفی نبود، شب که شد ناامیدانه به عکس شهیدانی که به دیوار آویخته شده بود خیره شدم، وضو گرفتم دو رکعت نماز خواندم، شهدا را قسم دادم که پیکر فرزندم پیدا شود، رو به عکس پسرم کردم گفتم مصطفی جان من دست خالی به ساری برنمی‌گردم اگر پیدایت نشود من از تو راضی نیستم.
وی در پایان بیان کرد: فردای آن روز خبر آمد که پیکر پسر شهیدم در آب‌های عمان پیدا شده، خوشحال شدم به پیکرش که رسیدم او را در آغوش گرفتم، به‌سوی صورتش رفتم، اما گفتند نبینی بهتر است. تو طاقتش را نداری که ببینی دریای آبی عمان چه بر سر پسر چشم آبی‌ات آورده است.
نظر شما