به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، یکی از عوامل موثر در استحکام بنیان خانواده، حفظ آرامش در محیط خانواده است. ابراز محبت و مهربانی یکی از راههای کسب این عامل، در زندگی مشترک می‌باشد. از جمله ویژگیهای ممتاز در زندگی مشترک امام علی(ع) و حضرت زهرا(س)، حاکمیت فضای عاطفی و به دور از تنش و تحمیل در زندگی آن دو بوده است. این بانوی بزرگوار در بیانی این ویژگی مهم را مورد تاکید قرار داده و می‌فرمایند: بهترین شما کسانی هستند که در برخورد با مردم نرم‌تر و مهربان‌ترند و با همسرانشان مهربان و بخشنده‌اند.
حضرت زهرا(س) در حدود نه سال همسر امیرالمومنین علی(ع) بود و هرگز او را ناخشنود نکرد. بلکه همواره مایه‌ی نشاط و خشنودی حضرت می‌شد و اندوه علی(ع) با دیدار او برطرف می‌گشت. حضرت علی(ع) در وصف آرامش موجود در زندگی مشترکشان می‌فرمایند: سوگند به خدا من زهرا(س) را تا آن هنگام که خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین نکردم. او نیز مرا خشمگین نکرد و هیچ گاه موجب ناخشنودی من نشد. لذا در خصوص الگوی همسرداری در سیره فاطمی با دکتر «سید ابوالحسن مخزن موسوی»، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.
شیوه همسرداری در سیره ی حضرت زهرا(س) چگونه بوده است؟
زندگی زناشویی در شرع مقدس اسلام یک قانون رسمی و یک قانون اخلاقی دارد. در قانون رسمی، شرع مقدس اسلام یک چهارچوب هایی را برای آن مشخص کرده است که زن و شوهر هر کدام تکالیف ویژه خود را دارا هستند. این در حالی است که امروزه برخی از کارهایی که اکنون بعضی خانواده ها به ویژه خانم ها انجام می دهند، بر اساس آن تکالیف قانونی و شرعی نیست، یعنی امور جاری زندگی، تکلیف شرعی نیست. اگر هم خانمی کارهای داخل منزل را انجام دهد بایستی حقوقی از همسر خود دریافت نماید.
اما شیوه فوق در زندگی های دوستانه و صمیمانه متفاوت است. شکلی که برای حضرت زهرا (س) پیش آمد این بود که پیامبر اکرم (ص) آمدند: کارهای مربوط به زندگی شان را تقسیم کردند. به حضرت امیرالمومنین (ع) فرمودند: امور بیرون از منزل بر عهده شما و امور داخل منزل بر عهده حضرت فاطمه (س) باشد. این شیوه از زندگی، زندگی دوستانه و صمیمانه است که منجر به گرم شدن کانون خانواده می شود. لذا وقتی تاریخ زندگی این بزرگواران را بررسی می کنیم، می بینیم که حضرت زهرا (س) هم فرزند داری می کردند و نان می پختند و هم گندم آسیاب می نمودند. بنابراین این مدل از زندگی در شرایط امروز جامعه می تواند درس خوبی برای جوامع بشری باشد تا در زندگی زناشویی به موفقیت های بیشتری دست یابند.
امروزه اغلب زن و شوهرها شاغل هستند و درآمدهای خود را برای زندگی مشترک شان هزینه می کنند. این در واقع چشمه ای از روش و سیره زندگی حضرت فاطمه (س) است در عین حال این فرهنگی که به بعضی از جوامع اسلامی به نام اسلام با نگاه متحجرانه نسبت می دهند که زن باید در خانه بماند و خانه داری کند و حضور اجتماعی نداشته باشد، درست نیست هر چند در زمان حضرت فاطمه (س) چنین شرایطی حاکم بود ولی حضرت (س) در عین حالی که خانه داری می کردند در عرصه سیاسی و اجتماعی هم پیشتاز بودند نه اینکه فقط حضور داشته باشند و در مقاطع مختلف موضع گیری های متفاوتی داشتند. مثلا در جایی لازم بود سخنرانی کنند، در جایی لازم بود گریه کنند و یک جایی هم وقتی زنان مدینه به دیدارشان آمدند، آنها را به خاطر عملکرد اشتباه همسران شان شماتت و سرزنش نمودند.
لذا مجموعه ای از تعامل زن و شوهر، تربیت فرزند، خانه داری و تعاملات سیاسی و اجتماعی با همه اینها حضرت فاطمه (س) یک زن تراز قرآن و تراز اسلام است که می تواند به عنوان یک الگو قابل عرضه برای همه جوامع بشری باشد ضمن اینکه هفته زن و روز میلاد با سعادت حضرت زهرا (س) بهترین فرصت برای بهره برداری از سیره و سبک زندگی این بانوی بزرگوار است.
یکی از جلوه های تربیت فرزندان حضرت فاطمه (س) را در حدیث کساء می توانیم ببینیم در جایی که امام حسن (ع) وارد می شوند، حضرت سلام می کنند و می فرمایند «ثمره الفوادی» ( ای میوه دلم ). در واقع این تعبیر از آن دسته تعابیری است که می تواند عمق محبت یک مادر را نسبت به فرزند متجلی کند. ضمن اینکه عکس آن هم صادق است. «السلام علیک یا اماه» ؛ لذا این نوع برخورد فرزند متاثرمی شود از نوع برخورد مادر و بلکه پدر. خلاصه سخن این است که فرزند را باطن والدین می گویند یعنی حقیقت وجودی یا باطن شخصیت پدر و مادر به فرزند منتقل می شود. یکی از تعابیر «الولد سرّ ابیه» است یعنی باطن شخصیت والدین.
کانون گرم خانواده در چهارچوب اخلاقی و محبت به یکدیگر شکل می گیرد نه در چهارچوب قانونی. امروزه بعضی از خانم ها مطالبات خود را از همسرشان درخواست می کنند یا در نوع مصرف درآمدهای خود بدون مشارکت و مشورت انفرادی عمل می کنند؛ این مدل اول است که حقوقی و قانونی بوده و جزو حقوق زنان هم محسوب می شود.
راز موفقیت حضرت فاطمه (س) در همسرداری و تربیت فرزند در نوع دوم است، مدلی که پیامبر اکرم (ص) برای حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع) در تقسیم کار منزل در نظر گرفتند. منتهی تقسیم کار پیامبر اکرم (ص) برای حضرت فاطمه (س) فقط محدود به داخل منزل نیست به این معنا نبود که حضرت فاطمه (س) فقط داخل خانه کار کنند و در تعاملات اجتماعی دخالتی نداشته باشند. مدلی که فرد هم به امور اجتماعی برسد و هم به امور خانه، این همان چیزی است که از آن تعبیر به جهاد شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: جهاد مرد، خوب شوهرداری کردن است. این یک حرف جامعی است، یعنی بتواند امور خانه را مدیرت کند و کانون خانواده را هم گرم نگه دارد.جهاد یعنی هم بایستی هنرنمایی کرد و هم سختی ها را تحمل کرد وگرنه نمی شود اسمش را جهاد گذاشت.
نظر شما