حجت الاسلام والمسلمین «رحم الله خواجه پور» در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در یاسوج، ضمن تبریک میلاد امام محمد باقر (ع)، اظهار کرد: امام محمد باقر (ع) در میان خاندان پیامبر نخستین کسی بود که هم پدر و هم مادر وی فاطمی و علوی بودند، چرا که پدر او امام زین العابدین (ع) فرزند امام حسین (ع) و مادرش فاطمه(س دختر امام حسن مجتبی علیه السلام بود که از زنان با فضیلت و دانشمند بنی هاشم به حساب می‌آمد.
مدیر کانون فرهنگی و هنری حجرات شهرستان مارگون گفت: پیشوای پنجم شیعیان، روز جمعه اول ما رجب، سال ۵۷ هجری در مدینه دیده به جهان گشود، دهها سال پیش از تولد وی، نیای بزرگوارش پیامبر اکرم(ص) نام خود محمد را برای وی برگزیده و او را به لقب «باقر» ملقب فرمود.
وی بیان کرد: امام محمد باقر (ع) الگوی کامل مبارزه، تلاش، مجاهدت خستگی ناپذیر و پر از مشکلات برای اشاعه دین حق و راه انداختن جریان فکری اصولی در دنیای آن روز بود.
حجت الاسلام خواجه پور ادامه داد: حضرت امام (ره) فرمودند: «ما افتخار داریم که باقرالعلوم بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز خدا، رسول خدا و ائمه معصومین علیهم السلام مقام او را درک نکرده و نتواند درک کرد».
امام جمعه و مدیر کانون فرهنگی و هنری حجرات شهرستان مارگون گفت: امام محمد باقر علیه السلام حدود ۱۸ سال دوران امامتش طول کشید و شاگردان بسیاری را در دامن خود تربیت داد که مروج دین و سخن حق بوده اند.
وی خاطرنشان کرد:امام محمد باقر(ع) از نظر رفتار و ویژگی های اخلاقی همان گونه که در کلام جابر آمده بود «آئینه تمام نمای رسول گرامی اسلام(ص) بود».
حجت الاسلام خواجه پور با اشاره به بخشی از شیوه زندگی و ویژگی های اخلاقی آن بزرگوار، افزود: امام باقر(ع) در عبادت و یاد خدا همچون پدرش امام سجاد(ع) بود، همچنان که امام صادق(ع) در این مورد می فرماید: «پدرم همواره به یاد خدا بود، در حال راه رفتن، غذا خوردن و حتی هنگام سخن گفتن با مردم ذکر خدا می گفت. بدون اینکه لبهایش به هم بخورد، می دیدم که زبانش به ذکر لا الله الا الله در حرکت است. ما را جمع می کرد و دستور می داد (پس از نماز صبح) تا هنگام طلوع خورشید به ذکر خدا بپردازیم؛ هر کدام از ما که می توانست قرآن بخواند او را به خواندن قرآن دستور می داد و بقیه را به ذکر خدا وا می داشت».
رئیس شورای فرهنگ عمومی مارگون به صبر و بردباری آن حضرت اشاره کرد و گفت : مردی نصرانی خطاب به امام باقر(ع) گفت: «تو باقر هستی. امام(ع) با ملایمت و خونسردی فرمود: من باقر هستم. مرد (که همچنان بر اسائه ادب مصر بود) گفت: تو پسر زنی آشپز هستی. امام(ع) بار دیگر با ملایمت و نرمی به وی فرمود: آشپزی حرفه او بود (و این ننگ نیست). نصرانی همچنان به گفتار ناهنجار خود ادامه داد و مادر امام(ع) را به نسبتی ناروا متهم ساخت. امام(ع) با ملاطفت به وی فرمود: اگر راست می گویی، خدا او را بیامرزد و گر نه خدا تو را بیامرزد». مرد نصرانی از دیدن این برخورد امام (ع) به اشتباه خود پی برد و اسلام آورد.
وی با اشاره به حیات علمی و دستاوردهای مکتب امام محمد باقر(ع) و شاگردان آن حضرت، گفت: تدوین جوامع حدیثی مرهون زحمات و تلاش‌های شاگردان امام باقر(ع) است.
نظر شما