خبرگزاری شبستان-استان فارس؛ حجت الاسلام محمدحسین مدبر امام جمعه جهرم
امام علی(ع):
مَنْ تَقَدَّمَ عَلَی قَوْمٍ وَ هُوَ یَرَی فِیهِمْ مَنْ هُوَ أَفْضَلَ فَقَدْ خَانَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ المُؤمِنینَ
«هر کس خود را در جامعه بر دیگران مقدم بدارد؛ در حالی که بداند افراد لایق تر از او هستند، قطعا او به خدا و پیامبر و مؤمنان خیانت کرده است.» (الغدیر، ج ۸، ص۲۹۱)
در روایتی از امیرالمومنین علی(ع) آمده است هر کس مسئولیتی را بپذیرد و فرماندهی و ریاست گروه، اداره، سازمان و جامعه ای را به دست آورد، خود را جلو انداخته داوطلب سمت و مسئولیتی گردد، در حالی که می داند در میان آن گروه و مجموعه شخص یا اشخاصی لایق تر از او هستند، چنین شخصی خائن است؛ خائن به خدا و رسول خدا و خلق خدا؛ اقدامش گناه است و خلاف تقوا و بندگی او پس خائن به خداست؛ مدیری نالایق در امت رسول خدا(ص) و پیروان اوست.
هر گاه به دلایلی افراد لایق پذیرای مسئولیت نمی شوند در چنین موقعیتی اگر سنگر خالی می ماند و بار بر زمین است افرادی که در درجات پایین تر هستند و واجد شرایط لازم برای آن مسئولیت، وظیفه دارند مسئولیت بپذیرند.
انسان تربیت یافته و متدین هنگامی که تصمیم می گیرد داوطلب مسئولیتی شود جستجو می کند و برای این سوال پاسخ قانع کننده ای می یابد که «آیا افراد شایسته تر از من برای احراز این مقام و پذیرش این مسئولیت وجود ندارد؟: اگر هستند خود از آنها دعوت می کند و زمینه را برای پذیرش آنها فراهم می کند و این بار را بر دوش آنان قرار می دهد.
افتخار داریم که در طول تاریخ شیعه عالمان فرهیخته و خودساخته فراوانی همچون شیخ انصاری بوده اند که این ادب را رعایت می کرده اند و پذیرش بار مسئولیت مرجعیت و زعامت را به دیگرانی که فکر می کرده اند از آنها شایسته ترند حواله می داند.
رعایت این امر یعنی شایسته سالاری، یعنی اثبات شیفته قدرت نبودن و تشنه خدمت بودن و عدم رعایت آن یعنی تقدم مفضول بر فاضل یا تقدم فاضل بر افضل، کاری خلاف عقلانیت یعنی محروم کردن جامعه از بهترین ها، یعنی همان کاری که پس از ارتحال نبی مکرم اسلام(ص) انجام شد.
نظر شما