به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان؛ همزمان با فرا رسیدن ۱۵ رجب، سالروز وفات حضرت زینب سلام الله علیها مراسم سوگواری و عزاداری برای آن حضرت از شب ۱۵ رجب آغاز شده و تا یکشنبه هشتم بهمن ماه در کرمان ادامه دارد.
با توجه به تقارن این مناسبت با ایام اعتکاف، برپایی مراسم ویژه عزاداری با حضور معتکفین در مساجد مختلف از جمله برنامه هایی است که انجام شده است.
همچنین هیئت ام المصائب کرمان نیز ۶ و ۷ بهمن ماه مراسم عزاداری سالروز وفات حضرت زینب را ساعت ۱۹:۳۰ در خیابان سجدجمال الدین اسدآبادی، کوچه ۱۷ تکیه امام حسین علیه السلام برگزار می کند.
هر ساله عزاداری سالروز وفات حضرت زینب سلام الله علیها با شور و شکوه خاصی برگزار می شود اما به نظر می رسد، تبیین گری پیرامون شخصیت بانوی عظیم الشأنی که یک سال و نیم پس از حادثه کربلا از دنیا رحلت کرده، آنگونه که باید و شاید انجام نشده است؛ در حالی که ظرفیت حضور قابل توجه معتکفین فرصت مناسبی برای این مهم فراهم می کند.
شخصیت حضرت زینب سلام الله علیها به عنوان بانوی بزرگواری که هفت معصوم را از رسول الله تا دوره کودکی امام باقر علیه السلام درک کردند؛ باید بیشتر و بهتر به جامعه شناسانده شود.
در حالیکه ائمه اطهار توجه ویژه ای به عقیله بنی هاشم داشتند و بسیاری از بزرگان توصیه به توسلات کارگشا به آن بانوی بزگوار دارند که همه اینها حاکی از عظمت شخصیت ایشان است؛ اما ویژگی های شخصیتی ایشان برای طیف وسیعی از جامعه ناشناخته است.
شهادت یا وفات؟!
استاد دکتر محمدحسین رجبی دوانی در این زمینه می گوید: «روح مطهر حضرت زینب کبری سلام الله علیها در نیمه رجب سال ۶۲ به ملکوت اعلی و ساحت مقدس الهی پیوست. آن وجود مقدس که تمام صحنه‌های سخت جانسوز کربلا را تحمل کرده بود و بعد از واقعه جانگداز کربلا مأموریت و مسئولیت پیام رسانی قیام امام حسین علیه‌السلام را بر عهده گرفته بود، پس از گذشت حدود یک سال و نیم از حادثه کربلا در اثر شدت تألمات وارده و آسیب‌های سفر سخت و جانکاه کربلا و تبعات آن به شهادت رسید.
اینجانب قاطعانه عرض می‌کنم که باید رحلت آن وجود مقدس را شهادت دانست. چرا که آن حضرت باز مانده فاجعه دردناک کربلا و آسیب دیده آن واقعه جانسوز از هر جهت می‌باشند. آن حضرت وظیفه خود را در انتقال پیام قیام حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام به خوبی ایفا فرمود و به حق گفته شده است که: کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود.»
نظر شما