«باب السلام» مسجدی با طراحی متفاوت عمانی و آرامش وصف ناپذیر

خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: مسجد «باب السلام» با سادگی خود متبلور کننده فرهنگ عمانی است که با طراحی ساده و مهندسانه و متفکران آن، به خودی خود به یک نمادد در محله مسکونی تبدیل شده است که مسقط پایتخت عمان ساخته شده است.

 این مسجد در اوایل سال ۲۰۲۳ به هزینه بنیاد خیریه الجسر افتتاح شد.

 قرار بود مسجدی با طرحی کاملا متفاوت ساخته شود تا اینکه «مروان البلوشی» رئیس بخش طراحی در دفتر طراحی «تقدم» و موسس آن،  برای بررسی نقشه ها فراخوانده شد.

 پس از بررسی، البلوشی عنوان کرد که طرح اولیه پیش از این استفاده شده است و مشابه مساجد دیگر در مسقط و کشور عمان است، به همین دلیل بنیاد خیریه الجسر تصمیم گرفت طراحی مسجد را به دفتر البلوشی واگذار کند.

بازخوانی مفهوم خشوع

 البلوشی درباره طراحی این مسجد گفت: اساس این ایده و طرح مبتنی بر نمازگزار و بازدیدکننده است و حول محور اینکه چگونه مفهوم خشوع در نماز را از طریق طراحی معماری دوباره احیا شود.

وی گفت: مسجد را می‌توان به‌عنوان مجموعه‌ای از تجربیات در نظر گرفت که بازدیدکننده را برای انتقال از یک زندگی معمولی و شلوغ به سمت حالت خشوع آماده می‌کند.

البلوشی گفت: تجربه با دیدن مسجد از دور و مناره عظیم و چشم نواز آن آغاز می شود. پس از رسیدن به مسجد، بازدیدکننده از یک منطقه مزین به درخت عبور می کند که نشان دهنده یک مانع طبیعی است که احساس راحتی می کند.

البلوشی می گوید: محوطه جدا کننده صحن مسجد و سالن نمازخانه است که روابط اجتماعی بین افراد مسجد به طور معمول در آن شکوفا می‌شود، ما می خواستیم این مکان بخشی از این طراحی باشد.

عبدالرحیم الکندی، مدیر تحقیقات و ابتکارات فرهنگی دفتر تقدم می گوید:هر چیزی دلیلی دارد.

الکندی ادامه می‌دهد: این منطقه که مسجد در آن قرار دارد، دارای درخت است. بنابراین، این منطقه سرسبز شما را از فضای پر سر و صدا شهر خارج می کند.

 بازگشت به اصل مساجد

جای تعجب نیست که نمازگزاران و بازدیدکنندگان مسجد باب السلام غرق احساس آرامشی شوند که نام آن در واقع نشان دهنده همین مسئله می دهد، به طوری که نمازخانه با سادگی و رنگ های آرامش بخش‌اش بُعد دیگری را برجسته می کند.

الکندی درباره مرحله طراحی می گوید: چیزی که ما روی آن تمرکز کردیم، کوتاه کردن تجربه نمازگزار بود. ما هر چیز اضافی را حذف کردیم و به اصل مساجد بازگشتیم.

 او گفت: هدف از این کار رهایی از شر هر چیزی بود که در این فضا حواس نمازگزار را پرت می کند و این در پنهان بودن کلیدهای چراغ، دکمه های کولر، نبود تزیینات از فرش هایی که کف را می پوشاند و موارد دیگر تجسم می یابد.

الکندی تاکید می‌کند: حفظ ارتباط نمازگزاران و بازدیدکنندگان با طبیعت در مسجد نیز جنبه مهمی بود و این امر با افزودن حفره‌های روشنایی که اجازه ورود نور خورشید را می‌داد، انجام شد.

 البلوشی خاطرنشان کرد: این یک ویژگی است که پایداری را نیز تقویت می‌کند. امروزه مسجد بخش عمده ای از زندگی ساکنان این منطقه را تشکیل می دهد، زیرا تنها به عنوان عبادتگاه مورد استفاده قرار نمی گیرد.

الکندی می‌گوید: ما می خواستیم مسجد مکانی برای مردم باشد. در روز اول کودکان در فضای عمومی وسط مسجد بازی می‌کردند. به همین دلیل از روز اول، احساس کردیم که نتیجه‌ای که می خواستیم، به ثمر رسیده است.