بلدوزهای عربستانی به مسجد الفتح در منطقه شیعه نشین قطیف رسیدند

مقامات عربستانی در راستای محو مساجد و اماکن مذهبی در منطقه شیعه نشین به تخریب مسجد قدیمی الفتح و حسینیه بن جمعه اقدام کردند.

خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: درحالی تخریب مساجد در عربستان در شرایط خفقان سیاسی و مذهبی انجام می‌شود که ساخت مکان‌های ویژه رقص و آواز در این کشور آغاز شده است.

مسجد الفتح و حسینیه بن جمعه در خیابان الثورة در مرکز قطیف یکی از آخرین قربانیان پروژه تخریب مساجد هستند، که رژیم سعودی چندی پیش این دو مکان دینی را تخریب کرد.

مسجد الفتح یک نماد تاریخی در این منطقه به شمار می‌آمد، زیرا در سال ۱۳۸۷ هجری ساخته شد که یک کتابخانه اسلامی و تاریخی بزرگی را در خود جای داده بود تا بعد مذهبی و فرهنگی را باهم در خود داشت و با معماری استادانه آن دوره مشخص می‌شد. همچنین کتابخانه مقصدی برای همه ساکنان قطیف بود که در طول دهه با عشق اهل بیت(ع) در آنجا گردهم می آمدند. اما تاریه و اصالت، حکام جدید آل سعود را در عربستان آشفته می‌کند، به همین دلیل همه چیز را محو می‌کند تا به فهرست خانه‌ها خدا که به آن حمله کردند، اضافه کنند.

خیابان الثوره به بهانه توسعه و تنها به منظورتخریب یکی از مهم‌ترین نقاط قیام قطیف و الاحساء که تظاهرات این  منطقه در سال ۲۰۱۱ از آنجا آغاز شد، مورد هدف قرار گرفت.

 مقامات عربستان ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۳ را به عنوان تاریخ شروع عملیات بولدوزر تعیین کرده بودند، اما واقعیت این است که عملیات تخریب هفته ها قبل از تاریخ برنامه ریزی شده آغاز شد، که آشکارا ناقض پایین ترین استانداردهای بشردوستانه در مهلت دادن به ساکنان این منطقه برای یافتن مسکن جایگزین است، با توجه به اینکه عرضه محدود آپارتمان ها و قیمت بالای اجاره آنها ساکنان این منطقه را مورد آزار و اذیت قرار داد. این امر باعث شد بسیاری از آنها به مناطق دورافتاده نقل مکان کنند و منازلی از قلع در برخی از مزارع بسازند.

صحنه‌های ویدیویی منتشر شده از عملیات تهاجمی و وحشیانه بولدوزر نشان می‌دهد که ساختمان‌هایی در کنار خودروها و عابران فرو ریختند.

 این جنگ بر سر جمعیت، هویت، تاریخ و منشاء منطقه است. تدابیر انجام شده حاکی از آن است که عربستان در حال برنامه ریزی برای تخلیه کامل جمعیت قطیف به صورت مرحله ای و تدریجی و تبدیل آن به یک منطقه صنعتی نفتی مانند ظهران و آرامکو است، اگر مسکن در حومه باقی بماند، متعلق به کارگران  و کارکنان این شرکت ها خواهد بود.

 در اینجا این سوال در مورد سرنوشت مردم این منطقه مطرح می شود، کسانی که در جستجوی سرپناه به نقاط مختلف پراکنده خواهند شد.

خطرناکتر از این شرط بندی بر خاطره نسل های آینده است که  به شیوه اسرائیل در فلسطین اشغالی دنبال می‌شود، عربستان براین قاعده شرط بسته است که « پدرها می میرند و فرزندان فراموش می کنند». اگر نسل اول همچنان با منطقه مرتبط بماند.براساس ادعای مقامات عربستان، نسل‌های آینده در محیط جدید ذوب می‌شوند و خاطره این مسئله و تاریخ قطیف پاک می شود.

 در اینجا باید تاکید کرد که قطیف در منطقه فعلی کاملاً اشغال شده است؛ بعد از اینکه عربستان از گسترش آن به سمت غرب جلوگیری کرد و آن را محاصره کرد، هیچ منطقه ای قابل بازسازی وجود ندارد. به طوری که عربستان تا همین اواخر از ساخت یه طبقه در قطیف جلوگیری کرد. همچنین اراضی قابل بهره برداری را به استان البیضاء ضمیمه کرد.

این اقدامات تلاشی برای تکه تکه کردن منطقه الشرقیه است که از قطیف و الاحساء دو منطقه شیعه نشین تشکیل شده است و مناطقی مانند الدمام، الجبیل و الخبر و راس تنوره را در برمی گیرد و بخش جدایی ناپذیر از منطقه الشرقیه هستند، بیشتر آنها مناطقی مدرن هستند که پس از تاسیس آرامکو ایجاد شده اند.

این طرح قدیمی است، اما امروز با روی کار آمدن «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان و اعمال کنترل خود بر نقاط مختلف نظام ، براین باور است که می تواند اجرای آن را آغاز کند.

تاریخ تاریک تخریب به قدمت اشغال عربستان توسط بنی سعود است.در سال ۱۹۲۴، زمانی که «عبدالعزیز بن سعود» و نیروهایش شهر مقدس مکه را اشغال کردند، اولین کار آنها حذف بقایای قبرستان«المعلی» بود که در آن قبر «حضرت خدیجه» همسر پیامبر و قبر عمویش «ابوطالب» است.

دو سال بعد (۱۹۲۶م) ابن سعود مدینه را اشغال کرد. او و یارانش به تخریب قبرستان بقیع که قبور تعدادی از اهل بیت رسول خدا از جمله دخترش «فاطمه الزهرا (س)»  و «امام حسن بن علی» و بسیاری از صحابه قرار داشت، اقدام کردند.

سالها بعد مقامات سعودی، مساجد سبعه در مدینه یعنی مسجد الفتح (یا الاحزاب)، مسجد سلمان فارسی، مسجد ابوبکر، مسجد عمر، مسجد فاطمه، مسجد علی و مسجد القبلتین را تخریب کردند و امروز برخی از آنها به صرافی‌های الکترونیکی تبدیل شدند.

تعدادی از نویسندگان عربستان نسبت به این اقدام انتقاد کردند. محمد الدبیسی در تاریخ ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۴ مقاله ای در روزنامه المدینه نوشت با این عنوان: مدینه با حذف این مساجد نقطه عطفی از تاریخ جاودانه خود و مناره از سیره معطر را از دست خواهد داد. یک هفته پس از انتقاد الدبیسی، صالح الفوزان، سلفی برجسته، در مقاله ای به توجیه این عملیات پرداخت.

 وهابی ها همچنین گنبد قبر «حمزه بن عبدالمطلب» را تخریب کردند و قبرستان شهدای احد را از بین بردند. همچنین جاده بدر و احد را نیز برداشتند. علاوه بر عملیات جداسازی قبر پیامبر(ص) از مسجد النبی و به دستکاری کعبه مکرمه رسیدند و آثار تاریخی گرانبها را از داخل آن،از جمله پرده ها و نوشته های منبت کاری شده با ابریشم را برداشتند.

کد خبر 1757230

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha