به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گیلان_ نوشین کریمی
میخواستیم لباس نو بپوشیم و برای جشن میلاد آقا جانمان، امام رضای مهربان آماده شویم که خبر آمد یکی از خادمینش دچار سانحهای شده و پیدا نیست...
کسی که خادم محرومانش میخواندیم و از همان سه سال پیش که در حرم رضوی لباس خدمتی دیگر را در ردای ریاست جمهوری بر دوشش گذاشتیم، یک روز را هم آرام نگرفت و وقت را هدر نداد.
رفته بود برای افتتاح بزرگترین پروژه آبی مرزی میان ایران و آذربایجان و ساعاتی پس از افتتاح، وقتی با هلی کوپتر در مسیر رفتن به پالایشگاه تبریز در ارتفاعات جنگل دیزمار در نزدیکی ورزقان با همراهانش می رفت سقوط اتفاق افتاد و همراه تمام سرنشینان به شهادت رسید.
شهادت که برای ما بچه شیعهها انتهای عاقبت بخیریست، قسمتش شد.
روز میلاد امام هشتممان رسیده است و هشتمین رئیس جمهورمان را از دست دادیم.
برای فقدانش اندوهگین و برای شهادتش خوشحال شدم.
اما لباس سیاه بر تن کردم و ساعاتی بعد از اعلام رسمی به شهادت رسیدن دومین رئیس جمهور شهید کشور، در لابه لابه پیامهای تسلیت به سمت مصلی شهر رشت رفتم، آنجا که مدیران و مسئولین و آحاد مردم جمع شدند برای عرض تسلیت و سوگواری...
اول نماز جماعت ظهر و عصر خوانده شد و بعدش خادمین حرم رضوی آمدند و نوحه خواندند و خاطره گفتند.
کاروانی که زیر سایه خورشید آمده بود تا ما را به سفر زیارت از راه دور ببرد حالا باید برمیگشت تا با یکی از بهترین خادمین حرم رضوی وداع کند.
آیت الله فلاحتی_ نماینده ولی فیقه در گیلان طی سخنانی در این مراسم با بیان اینکه شهادت مزد خدمات این خدمتگزار اسلام و ملت ایران بود گفت: شهید آیتالله رئیسی محبوبِ مردم بود و ملت ما شب گذشته در کنار بارگاه نورانی حضرت معصومه(س) و امام رضا(ع) چه درد دلها و نالهها که نکردند تا خبری از او بشنوند اما او برای خدمت به مردم رفت و جسمش برای ملت سوخت.
اما مردم، مدیران و مسئولان حاضر در این مراسم نیز با بر شمردن خصوصیات اخلاقی و صفات این شهید خدمت اظهار کردند؛
امیدواریم فصل خدمت ما هم با مهر شهادت به پایان برسد
خداوند میخواست یکبار دیگر مسئولین مملکت را پرورش دهد و بفهماند که در جامعه اسلامی یک رئیس جمهور میتواند تا این حد برای مردم دل بسوزاند...
خداوند برای کسی که در خدمت به مردم عملش خالصانه باشد بهترین امر را مقدر می کند
تسلیت به همه آزادمردانی که در عرصه خدمت به مردم تلاش میکنند
و مردمی که آمده بودند تا در فراق خادم خویش سوگواری کنند
و ما ماندهایم در سوگواری خویش، چه خدمتی کرده ایم که لایق شهادت باشیم!!!.
نظر شما