جنگ غزه و گسل بین‌نسلی در آمریکایِ مدعی!

خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: در حالی که اسرائیل به نسل کشی خود در غزه ادامه می دهد، خط گسل در جامعه آمریکا به طور فزاینده ای آشکارتر می شود به این ترتیب که دانشجویان دانشگاه به طور فزاینده ای در حال به چالش کشیدن تشکیلات سیاسی در محوطه‌های دانشگاهی در سراسر کشور هستند.

یک طرف مخالف حمایت آمریکا از اسرائیل و سودجویی از سرمایه گذاری در صنایع تسلیحاتی است، در حالی که طرف دیگر از تهاجم اسرائیل حمایت می کند و از پلیس برای شکستن اردوگاه های اعتراضی دانشجویان کمک می‌گیرد.

این خط گسل نه تنها منعکس کننده تنش های رو به رشد بین نسلی در جامعه آمریکا، بلکه نحوه برخورد رسانه ها به پوشش نسل کشی اسرائیل در غزه را نیز منعکس می کند.

حامیان اسرائیل در آمریکا سعی کرده اند توجه رسانه ها را بر فعالیت های ادعایی گسترده ضدیهودی و خشونت های مخرب در اعتراضات دانشگاه ها متمرکز کنند.

این ترفند دو هدف دارد؛ یکی منحرف کردن توجه از بحث در مورد جنگ نسل کشی مورد حمایت آمریکا علیه فلسطینی ها و دیگری خاموش کردن صداهای طرفدار فلسطین با تبدیل انتقاد از اسرائیل به یک اقدام یهودی ستیزانه و مجازات قانونی آن.

مدارک اتهامات علیه دانشجویان معترض ناچیز است. با این وجود، رسانه های جریان اصلی زمان پخش و فضای صفحه اول را به آنها اختصاص داده اند. در نتیجه، کسانی که با جنگ اسرائیل در غزه مخالفند یا از آنها حمایت می کنند، اکنون بیشتر در مورد نقش دانشگاه ها، گسترش یهودی ستیزی و اینکه دولت و جامعه باید به هر دوی آنها رسیدگی کنند، بحث می کنند.

اما اینکه رسانه های اصلی چگونه اعتراضات دانشگاه را پوشش داده اند تنها یک جنبه از ماجراست. خود رسانه نیز مانند جامعه پراکنده و قطبی شده است. در واقع ما باید از سه رسانه صحبت کنیم: رسانه های جریان اصلی که به طور پیوسته تبلیغات و مخاطبان خود را از دست می دهند و به طور گسترده دیدگاه های دولت آمریکا و اسرائیل را منعکس می کنند؛ رسانه‌های مستقل و مترقی که دیدگاه‌های اصلی را به چالش می‌کشند، اما می‌جنگند تا از نظر مالی دوام بیاورند. و دنیای رنگارنگ رسانه های اجتماعی که بر مخاطبان جوان زیر ۳۰ سال تسلط دارد.

جنگ اسرائیل علیه غزه روشن کرده است که چگونه استفاده از این سه بخش مختلف رسانه ای با گروه های سنی و احساسات ایدئولوژیک مرتبط است. به عبارت دیگر، خدمات رسانه های مختلف در طرف های مختلف خط گسل بین نسلی قرار دارند.

نظرسنجی ها به طور مداوم ارتباط بین سن و دیدگاه های سیاسی مختلف را نشان می دهد، به طوری که جوانان نسبت به افراد مسن تر از جنگ انتقاد می کنند و از فلسطینی ها حمایت می کنند.

یک نظرسنجی در ماه فوریه توسط  موسسه تحقیقاتی پیو نشان داد که در میان آمریکایی‌های ۶۵ سال یا بیشتر، ۴۷ درصد بیشتر با اسرائیلی‌ها و فقط ۹ درصد با فلسطینی‌ها همدردی می‌کنند. در میان جوانان آمریکایی زیر ۳۰ سال، یک سوم از فلسطینی ها حمایت می کنند، در حالی که ۱۴ درصد از اسرائیل حمایت می کنند.۶۰ درصد از بزرگسالان زیر ۳۰ سال، فلسطینی ها را مثبت می بینند، در حالی که ۴۶ درصد با اسرائیلی ها هستند و آمریکایی‌های مسن‌تر تمایل دارند اسرائیلی‌ها را مثبت‌تر از فلسطینی‌ها ببینند.

به نظر می رسد سن،  الگوی مصرف رسانه را نیز تعیین می کند. نظرسنجی آوریل که توسط  موسسه «جی ال پارتنرز» انجام شد نشان داد که ۵۹ درصد از جوانان اخبار خود را از رسانه های اجتماعی دریافت می کنند. همین درصد از افراد ۶۵ سال و بالاتر به تلویزیون و کانال های رایج متکی هستند.

«رایان گریم»، روزنامه‌نگار در یادداشتی نوشت: افرادی که اخبار خود را عمدتا از تلویزیون و کانال‌های کابلی دریافت می‌کنند بیشتر از تلاش‌های جنگی اسرائیل حمایت می‌کنند و کمتر فکر می‌کنند که اسرائیل مرتکب جنایات جنگی می‌شود .

اما آمریکایی‌هایی که به رسانه‌های اجتماعی و پادکست‌ها تکیه می‌کنند، عموما در کنار فلسطینی‌ها هستند، معتقدند اسرائیل مرتکب جنایات جنگی و نسل‌کشی می‌شود و این موضوع را مهم می‌دانند.

آمریکایی‌هایی که به رسانه‌های اجتماعی متکی هستند، داستان‌ها و ویدیوهای بیشتری از تاثیر شدید جنگ اسرائیل بر غزه مشاهده می‌کنند، که احتمالا نگرانی آنها را در مورد دخالت آمریکا در آن افزایش می‌دهد. جای تعجب نیست که دانشجویان به شدت علیه جنگ اعتراض می‌کنند و از دانشگاه‌های خود می‌خواهند که از شرکت‌هایی که ارتش اسرائیل را تغذیه می‌کنند، صرف نظر کنند.

چنین خواسته هایی سیاست دولت و گروه های سنتی طرفدار اسرائیل، به ویژه نخبگان سیاسی محافظه کار مسن را به چالش می کشد و توضیح می دهد که چرا کنگره و رئیس جمهور جو بایدن به سرعت به اعتراضات دانشجویی واکنش نشان دادند و با استفاده از رسانه ها سعی کردند آنها را متهم به یهودی ستیزی کنند.

جوانان آمریکایی نسبت به والدین خود کمتر به رسانه های اصلی متکی هستند زیرا تحریف ها، سوگیری ها و شکاف های گزارش دهی آن را می بینند و احساس می کنند.

نمونه خوبی از جهت گیری رسانه های جریان اصلی را می توان در تحلیل اخیر «مارک جونز»، محقق پیشگام اطلاعات نادرست دیجیتال مشاهده کرد. بررسی او از ۱۰۰ مقاله نیویورک تایمز در مورد اعتراضات دانشگاهی آمریک که در آوریل و اوایل ماه می منتشر شد، نشان داد که این گزارش به شدت بر یکسان سازی اعتراضات با یهودستیزی تاکید داشت.

او همچنین دریافت که عبارات «یهود ستیز» و «یهود ستیزی» ۲۹۶ بار ظاهر شده است، در حالی که عباراتی مانند «اسلام هراس» و «اسلام هراسی» تنها ۹ بار نشان داده شده است، علیرغم این واقعیت که هم یهودی ستیزی و هم اسلام هراسی وجود داشته است و در حال افزایش است.

همچنین، تجزیه و تحلیل ماه مارس نیویورک تایمز در گزارش جنگ توسط گروه نظارتی newyorkwarcrimes.com یافته های مشابهی دارد.

این تحلیل نابرابری های بزرگی را در منابع گزارش این روزنامه در مورد فلسطین شناسایی کرد به این ترتیب که منابع اسرائیلی و آمریکایی بیش از سه برابر منابع فلسطینی نقل شده است.

بررسی نقل قول های مقامات نشان می‌دهد که نقل قول های مقامات اسرائیلی و آمریکایی ۹ برابر نقل قول های فلسطینی هاست.

ما نباید تعجب کنیم که جوانان آمریکایی در دنیای رسانه های خبری متفاوتی زندگی می کنند، در حالی که آمریکایی های مسن تر برای حفظ دنیای قدیمی که به جنگ در سراسر جهان ادامه می دهد، سخت می جنگند.

مهمتر اینکه این روند نشان‌دهنده دوقطبی شدن جامعه آمریکا است که از یک سو شاهد حمایت فزاینده از حقوق فلسطینی‌ها و از سوی دیگر موضع آمریکا در مورد مناقشه اسرائیل و فلسطین است.