«محمدعلی شکوهیان‌راد» در گفت وگو با خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، با اشاره به فراگیر شدن بازی «همستر کامبت» بین کاربران فضای مجازی و چالش‌ها و آسیب‌های اقتصادی و فرهنگی که این بازی به همراه دارد، اظهار کرد: این بازی را از چند جهت می‌توان بررسی کرد که در این مجال به دو بُعد عرصه‌ی بین‌الملل و عرصه‌ی داخلی به ویژه در مورد کشور خودمان بحث را مطرح خواهم کرد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: از ۱۲ سال گذشته به این سو خصوصاً در ایالات متحده، کسانی که متولی طرح جنگ‌های ارزی نسبت به دشمنان آمریکا به ویژه جمهوری اسلامی ایران بودند در این عرصه به شکل متفاوتی ورود کردند؛ از جمله این افراد می‌توانیم به «جیمز ریکاردز» اشاره کنیم که طراح جنگ ارزی علیه ایران در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ است؛ وی نویسنده کتاب «جنگ‌های ارزی» است که ۱۰ سال قبل در ایران ترجمه شده و روایتی از بازی جنگ‌های اقتصادی پنتاگون علیه کشورهایی نظیر ایران و روسیه است.
وی افزود: ریکاردز در فصل پایانی این کتاب که «پایان بازی: پول کاغذی، طلا یا آشوب؟» نام دارد، بیان می‌کند که قدرت اقتصادی در آینده جهان بر چه مبنایی است و هژمون اقتصادی به چه سمتی خواهد رفت، او همچنین پس از اشاره به دلار، پیمان برتون وودز و ... از عنوان SDR یا «حق برداشت ویژه» صحبت می‌کند که پولی جهانی است و کنترل آن در اختیار صندوق بین‌المللی پول (IMF) است، بدون آنکه هیچ پشتوانه‌ای داشته باشد و زمان انتشارش نیز کاملاً دل‌بخواهی است! در ادامه بیان می‌کند صندوق بین‌المللی پول می‌تواند ترکیب سبد حق برداشت ویژه را تغییر دهد مثلاً صرفاً دلار آمریکا نباشد و پول‌های مختلف را در اختیار داشته باشد تا وقتی می‌خواهد به حوزه مسایل بین‌الملل رسیدگی کند از آن استفاده کند.
این پژوهشگر گفت: امروز مبتنی بر اسناد متعدد از جمله سند توسعه پایدار ۲۰۳۰ و سایر اسناد و مواضع بین‌المللی صندوق بین‌المللی پول، مشخص شده است که ارزهای دیجیتال، مبنای اصلی SDR هایی هستند که این صندوق برای کنترل نظام پولی و مالی جهان بر آن تکیه کرده و تلاش دارد از این طریق، تفوق بین‌المللی در حیطه اقتصاد را رقم بزند، مطلبی که «کلاوس شواب» رئیس مجمع اقتصاد جهانی (WEF) نیز در کتاب «کووید ۱۹: بازتنظیم بزرگ» به آن اشاره کرده است، بنابراین در عمل نیز شاهد هستیم که انواع ارزهای دیجیتال اعم از غیرمتمرکز (مانند بیت‌کوین، اتریوم و موارد اخیر مثل نایت‌کوین) و متمرکز (مانند ریال دیجیتال بانک مرکزی) توسط IMF طراحی یا حمایت می‌شوند.
شکوهیان‌راد تصریح کرد: از آنچه که تا این مقطع از بحث مطرح شد می‌توانیم نتیجه بگیریم ارزهای دیجیتال خنثی و بی‌طرف نیستند و برای استیلای استکبار بر اقتصاد جهان، راه دلار را طی می‌کنند و نباید تصور شود که رفتن به سمت ارزهای دیجیتال و تأمین معاش از این طریق، پایدار است بلکه کاملاً تحت کنترل جریان دشمن است؛ چه در ابعاد فردی مانند بازی «همستر» و چه در ابعاد ملی مانند طرح‌هایی که مدعی دور زدن تحریم‌ها از طریق ارزهای دیجیتال هستند.
نویسنده حوزه مطالعات سایبرنتیک در ادامه به اهداف بازی همستر کامبت اشاره کرد و گفت: می‌توانیم این اهداف را در چند محور تقسیم‌بندی کنیم که شامل این موارد می‌شود: ۱.در سطح بین‌الملل، ترویج بیش از پیش استفاده از ارزهای دیجیتال به منظور تحت کنترل قرار گرفتن بخش بیشتری از مردم؛ ۲. در کشور، روی‌آوری مردم به بستر تلگرام به‌منظور دسترسی به آنها برای ارائه محتوای مشخص که می‌تواند در ایام انتخابات و پس از آن مورد بهره‌برداری قرار بگیرد؛ ۳.ذائقه‌سنجی مردم (بین‌المللی و داخلی) در زمینه استقبال از اقتصاد دیجیتال بدون پشتوانه، به‌منظور طراحی اهداف و ابزارهای آتی.
وی افزود: از جمله آسیب‌های اجتماعی که این قسم بازی‌ها به فرهنگ ما وارد می‌کنند این است که اولاً نباید آن را به‌عنوان بازی در نظر گرفت زیرا نَه جنبه سرگرمی دارد و نَه بی‌تأثیر بر روال زندگی افراد است؛ ثانیاً مخاطبان را به معاش بدون زحمت وابسته می‌کند و زمانی که بخشی از یک جامعه به این ابزار برای معیشت خود وابسته شدند، ناگهان با مواردی مانند افت شدید قیمت یا فروپاشی، ضررهای بسیار سنگینی به اقتصاد خانواده‌ها و جامعه وارد می‌سازد، ضربه‌ای عمیق‌تر از اتفاقی که حدود سال ۱۳۹۹ در بورس رخ داد؛ همچنین راه اصلی کسب درآمد که تولید کالا یا ارائه خدمات واقعی است را منحرف و طمع را تحریک می‌کند، وقتی مؤلفه تولید در یک جامعه آسیب ببیند و راکد شود، اقتصاد آن کشور در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرد.
این پژوهشگر در ادامه انگیزه پلتفرم‌هایی که این بازی‌ها را طراحی می‌کنند، تحقق مفهوم «تکینگی تکنولوژی» که غایت انقلاب صنعتی چهارم است دانست و تاکید کرد: کسانی مثل «کلاوس شواب» که پیش‌تر به او اشاره شد از مدیران بین‌المللی انقلاب صنعتی چهارم هستند که به انقلاب دیجیتال و هوشمندسازی شهرت یافته است.
شکوهیان راد گفت: منظور از تکینگی تکنولوژی، وضعیتی است که در آن یک تکنولوژی واحد سایبری، عموم ملت‌های دنیا را در سیطره خود داشته باشد تا از این طریق بتواند قدرت حکمرانی جهانی برای صاحبان تکنولوژی‌ها را ایجاد کند، مواردی مانند ارزهای دیجیتال، متاورس، واقعیت افزوده، آموزش کاملاً مجازی و تعطیلی مدارس، سیستم‌های اعتبار اجتماعی و ... همگی به‌عنوان قطعات پازلی هستند که وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند، از طریق ایجاد تکینگی تکنولوژی، جهانی‌سازی را به نفع جریان استکبار محقق می‌سازند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به همین دلیل است که کشورهای قدرتمند در عصر حاضر، در حوزه فضای سایبر و تمامی زیرساخت‌های اساسی سخت و نرم آن از استقلال برخوردار بوده و فضای سایبر ملی ایجاد کرده‌اند؛ مؤلفه بسیار مهمی که جمهوری اسلامی ایران نیز در سه حوزه قانون‌گذاری، زیرساخت و مجری واحد ملی باید به جد و با سرعت برای آن اقدام مؤثر و بومی داشته باشد.
نظر شما