به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، خواستن و نتوانستن، درد بزرگی است که روی قلب‌هایشان سنگینی می‌کند. برخی از آن‌ها ماه‌ها و حتی سال‌هاست که دلتنگ چشم‌دوختن به گنبد طلایی امام رئوف و حلقه‌کردن دست‌هایشان در پنجره فولاد حرم آقا هستند اما جسم ناتوانشان یاری نمی‌دهد. کسی را هم ندارند که به داد دلشان برسد و آن‌ها را از این رنج فراق، رها کند.
قصه انتظار توان‌یاب‌های محلات این بخش از حاشیه شهر مشهد یک سوی ماجراست و تلاش خادم‌یاران کانون فرهنگی بیت‌المهدی(عج) محله التیمور برای رساندن زائران حضرت به آرزویشان سوی دیگر آن.
ناهید پورعباس، یازده‌سال است که در این کانون، خدمت می‌کند و به‌عنوان مسئول هماهنگی اعزام توان‌یابان به حرم مطهر، خاطراتی خواندنی از دو سوی ماجرا دارد.
چطور از حضور فردی توان‌یاب و بازمانده از زیارت در منطقه مطلع می‌شوید؟
به‌جز خدامی که ساکن منطقه هستند و کار شناسایی را برعهده دارند، برخی از نشانی‌ها را مردم دراختیارمان می‌گذارند، کسانی‌که هرکدام به‌شکلی درجریان برنامه اعزام ما قرار می‌گیرند و می‌بینند در همسایگی‌شان فردی واجد شرایط زندگی می‌کند.
چه روزهایی از هفته، زائران توان‌یاب را به زیارت می‌برید؟
هر روز دو سرویس داریم. سرویس‌هایمان خودرو شخصی خادمان بیت‌المهدی(عج) است. در هر سرویس دو توان‌یاب به اضافه خادمان همراه را سوار می‌کنیم. روزهای دوشنبه و چهارشنبه، تعداد سرویس‌ها به شش‌تا افزایش پیدا می‌کند.
صف اعزام چقدر است؟
با امکانات موجود، هر توان‌یاب حداکثر ماهی یک بار نوبتش می‌شود. برخی از زائرانمان ماه‌ها و حتی برخی دو سال است که رنگ حرم را ندیده‌اند و به‌شدت دلتنگ هستند.
برنامه یک اعزام را برایمان شرح بدهید.
برخی سرویس‌های ما ساعت۴ و برخی ساعت۶ صبح حرکت می‌کنند. خادمان به منزل توان‌یاب می‌روند، اگر دارویی داشته باشد که باید مصرف کند یا همراه بیاورد، همچنین اگر برای رفتن به سرویس بهداشتی و وضو نیاز به همراهی داشته باشد، کمکش می‌کنند. سپس او را سوار خودرو می‌کنند. به حرم که می‌رسند با کمک ویلچر، زائر را به زیارت می‌برند و یک ساعت بعد هم مسیر برگشت را در پیش می‌گیرند.
چرا این ساعت؟
خنکای هوا در این فصل، خلوت‌بودن خیابان‌ها و حرم مطهر و نیز رسیدن خدام به سایر کارهای روزمره‌شان، دلیل انتخاب این ساعات است.
این توان‌یاب‌ها خانواده ندارند؟
برخی ندارند، برخی دارند اما خانواده‌شان به خواسته آن‌ها توجه نمی‌کنند. برخی هم وضعیت توان‌یابشان طوری است که خانواده از پس همراهی او تا حرم برنمی‌آید.
خاطره‌ای از تشرف‌ها در ذهنتان مانده است؟
از لحظه‌ای که سوار می‌شوند تا خود حرم گریه می‌کنند و دعا می‌کنند. برخی از آن‌ها را که مشتاق لمس ضریح مطهر هستند، بر پشت سوار می‌کنیم و به آرزویشان می‌رسانیم. بانوی نودساله‌ای از محله التیمور را به حرم بردیم که فقط می‌توانست خودش را روی زمین بکشاند. با کمک خادمان حرم آقا، راه را برایش باز کردیم تا خودش همان‌طورکه دلش می‌خواست به ضریح برسد و با حضرت، دیدار تازه کند. در این لحظات عجیب، حال دلشان دیدنی و خریدنی است.
خادمان این طرح در کانون بیت‌المهدی(عج) نیز از همراهی‌شان با زائران کم‌توان، آن‌قدر برکت دیده‌اند که برای همراهی مشتاق‌اند. تعداد تقاضاها برای خدمت رو به افزایش است. از افراد شصت‌ساله تا نوجوان‌های چهارده‌پانزده‌ساله تقاضای مشارکت در این طرح را دارند. برای استفاده از ظرفیت یادشده برنامه‌هایی تمهید شده است که ان‌شاءا... همین امسال آن را کلید خواهیم زد.
خبرنگار: فرزانه شهامت
نظر شما