حجت الاسلام «محمد تقدیری» در گفتگو با خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به اعمال و برکات معنوی ماه صفر، اظهار کرد: در اول این ماه و هر ماه قمری، صدقه دادن سفارش شده است که می تواند برای رفع بلاهای احتمالی یا هرگونه خطری موثر باشد. به طوری که پیامبر اکرم (ص) در باب صدقه دادن میفرمایند: «لبخند تو به برادرت صدقه است، امر به معروف و نهی از منکر کردن و راهنمایی کردن کسی که راه را گم کرده و دور کردن سنگ و خار و استخوان از راه صدقه است».
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه برخی معتقد به نحس بودن ماه صفر هستند گفت: اعتقاد و باور ما این است که آنچه خداوند آفریده، خیر محض است، بنابراین ماه صفر هم ماه خیر و برکات است. برای رفع نحوست، احتمالی، هیچ چیزی بهتر از ادعیه و صدقه نیست، برای حفظ خود از بلاها، در هر روز این ماه، تاکید شده ۱۰ مرتبه بخواند این دعایی را که محدث فیض(ره) در «خلاصة الاذکار» ذکر فرمود: «یا شَدیدَ الْقُوی وَ یا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ»، قرائت شود.
وی با اشاره به اینکه ماه صفر اساسا به نحسی و بد یمنی معروف است، گفت: منشا این برداشت به چند نکته مربوط می شود که از جمله می توان گفت که در شرایط بعد از حادثه کربلا اهل بیت(ع) همراه مصیبتها و ناراحتیها و ظلمها و اسارتها به کوفه و شام و مدینه رفتند، همچنین به دلیل وفات پیامبراکرم (ص) در ماه صفر، از طرفی ماه صفر بعد از ماه های ذی القعده و ذی الحجة و محرّم قرار گرفته است که این سه ماه جزء ماههای حرامند و کسی در این ماهها به قتل و جنایت نمیپرداخت و بعد از این سه ماه حرام، در ماه صفر جنایت و قتل و جنگ آغاز میگردید، به همین سبب مردم این ماه را منحوس قلمداد کردهاند.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: البته مصیبت بار بودن یک روز یا چند روز دریک ماه و یا شهادت و وفات شخصیتهای مورد احترام دریک ماه دلیل نمی شود که ما نحوست آن ایام را به تمام روزهای آن ماه توسعه دهیم، همچنان که این اتفاقات در بقیه ماهها هم افتاده و شهادت ها و مصیبت ها در دیگر ماهها هم بوده، ولی آن ماهها را کسی نحس نشمرده است.
حجت الاسلام تقدیری ابراز کرد: از طرفی همچنانکه که در قرآن کریم نسبت به خوش یمن بودن و سعادت زمان ها و مکان ها تاکید شده به سعد و نحسی ایام هم اشاره گردیده است به طوری که در قرآن کریم در دو مورد به «نحس بودن ایام» اشاره شده است: آنجا که در آیه ۱۹ سوره قمر میفرماید: «ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنها فرستادیم، که مردم را همچون تنههای نخل ریشهکن شده، از جا برمیکند» و در آیه دیگر می فرماید: «فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی ایام نَحِسَاتٍ» اما چون زمان و مکان، شعور و اختیار ندارند و از مخلوقات خداوند هستند نمی توان آنها را موصوف به خوش یمن بودن و یا نحوست کرد، بلکه حوادث و اتفاقات اختیاری خوب و بد هستند که زمان و مکان خود را به این صفات آرایش می دهند مثلا ماه صفر نیز ماهی است مانند دیگر ماهها، حوادث اتفاق افتاده در این ماه آن را در نظر مردم نحس می کند، برداشتی که از این آیات می توان داشت این است که نحس بودن ایام به خاطر کارهای زشتی است که در آن واقع شده است و سعد بودن ایام به خاطر کارهای نیک دینی و یا عرفی است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ما در دستورات بزرگان دین مانند شیخ میرزا جواد آقای ملکی تبریزی نیز داریم که سفارش کرده اند در ماه صفر رهتوشه های خودتان را افزایش بدهید و مبادا که از برکات این ماه بی بهره بمانید و بسیار تأکید شده است که در این ماه برای ظهور حضرت ولی عصر امام زمان(عج) دعا کنید، هرچند در تمام ایام سال باید برای فرج دعا کنیم اما ماه صفر بسیار مورد تاکید است.
نظر شما