خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: نفرت از مسلمانان رویکردی است که بر اساس طرح کلی سیاستمداران در انگلیس و آمریکا به شدت در حال اوج گرفتن است.بر اساس نظرسنجی جدید موسسه «بروکینگز» در آمریکا تعصب عمومی علیه مسلمانان در بین همه گروه های مذهبی بالاترین میزان است و در بریتانیا نیز ۹۲ درصد از مسلمانان گفته‌اند که پس از شورش‌های اخیر گروه‌های راست افراطی احساس امنیت کمتری می‌کنند به طوری که از هر شش نفر یک نفر شخصا یک حادثه اسلام‌هراسی یا نژادپرستانه را در ناآرامی‌های اخیر تجربه کرده است.
کاهش نگرش مثبت نسبت به مسلمانان در آمریکا به ویژه در میان دموکرات‌ها برجسته است.نظرسنجی بروکینگز نشان داد که پس از سال‌ها بهبود، دیدگاه‌های مطلوب نسبت به مسلمانان در مجموع از ۷۸ درصد دو سال قبل به ۶۴ درصد کاهش یافته و این کاهش در میان دموکرات‌ها بارزتر بوده است.
بروکینگز تعدادی از عوامل از جمله تغییر نسل، شکاف بین ادراکات عمومی از یهودیت و اسلام، نژاد و تحصیلات دانشگاهی را در این روند دخیل می‌داند، اما اصلی‌ترین آنها شواهدی بود که نشان می داد عقاید نسبت به اسلام تحت تاثیر اظهارات و مواضع رهبران و مقامات دولتی قرار گرفته است.
در حالی که ممنوعیت سفر مسلمانان به آمریکا توسط «دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری سابق آمریکا باعث همدردی عمومی با مسلمانان شد، به نظر می رسد اظهارات «جو بایدن»، رئیس جمهوری کنونی آمریکا در مورد غزه تاثیر معکوس داشته است.
به گفته «شیبلی تلحمی»، یکی از اعضای ارشد «بروکینگز»، اظهارات بایدن در زمانی که توجه ملی به جنگ در اسرائیل و غزه وجود داشت و به ویژه لحن رئیس جمهور که برخی آن را غیر حساس به تلفات مسلمانان و غیرنظامیان عرب می‌دانند موجب شد که دیدگاه‌های مطلوب نسبت به مسلمانان به‌ویژه در میان دموکرات‌ها کاهش پیدا کند.
حذف صدای فلسطینی‌ها
در اینجا این سوال مطرح می‌شود که واکنش احزاب سیاسی در آمریکا و بریتانیا که ادعای ارائه نظرات مترقی را دارند، چه بوده است؟ واکنش دموکرات ها در آمریکا متحده و دولت کارگر در بریتانیا به این موج نژادپرستی علیه مسلمانان چگونه بوده است؟
در اوایل ماه جاری، پاسخ کمیته ملی دموکراتیک رد درخواست برای حضور یک سخنران فلسطینی در صحنه اصلی کنوانسیون دموکرات‌ها بود.
جالب اینجاست که حتی اصرار بر روی صحنه آمدن یک آمریکایی- فلسطینی برجسته مانند «رشیده طالب»، نماینده میشیگان در کنگره آمریکا نبود، بلکه سخنران رد شده توسط کمیته ملی دموکراتیک یک نماینده معمولی حزب بود که توسط جنبش «غیرمتعدها»، یک گروه با نفوذ که شامل بسیاری از آمریکایی‌های عرب است، پیشنهاد شده بود.
با این حال، کمیته ملی دموکراتیک در دادن فرصت به خانواده یک گروگان اسرائیلی هیچ تردیدی به خرج نداد و این در حالی که میزبان، یک گردهمایی در مورد حقوق بشر فلسطینی بود و اعتبارنامه‌هایی را برای حضور رهبران غیرمتعهدها در این کنوانسیون ارائه می‌کرد؛ به همین دلیل کمیته ملی دموکراتیک نمی‌توانست به خود اجازه دهد حتی دست رد به سینه یک سخنران فلسطینی بزند.
اما چرا حزب دموکرات این کار را کرد؟ واشنگتن پست در پاسخ این پرسش گزارش داد که رهبران دموکرات نگران بودند که سخنرانی کنوانسیون در مورد جنگ در غزه، وحدتی را که در سراسر این رویداد وجود داشت، تهدید کند.
لیلا العابد، یکی از بنیانگذاران جنبش غیرمتعدها به خبرنگاران گفت: به من گفته شد که من اینجا و در این حزب صدایی ندارم.
شورش های راست افراطی در بریتانیا
متاسفانه، «کی‌یر استارمر»، نخست وزیر انگلیس در تابستان امسال با بدترین شورش‌های نژادی که بریتانیا در یک قرن تجربه کرده بود، متزلزل شد.
این شورش‌ها با شایعه‌ای نادرست مبنی بر مسلمان بودن قاتل سه دختر جوان در یک کلاس در ساوتپورت، جرقه زده شد.
استارمر در پی این ماجرا از مسجدی در «سولیهال» بازدید کرد، اما از آن زمان تاکنون هیچ کاری برای دیدار با نمایندگان جوامع مسلمان یا فلسطینی انجام نداده است و همچنین هیچ یک از اعضای دولتش نیز این کار را نکرده است.
در طول شورش‌ها، استارمر ارتباط با شورای مسلمانان بریتانیا بزرگ‌ترین نهاد این کشور که نماینده مسلمانان بریتانیا است را نادیده گرفت و این در حالی است که شورای مسلمانان بریتانیا بیش از ۵۰۰ عضو از مساجد، مدارس، شوراهای محلی، شبکه‌های حرفه‌ای و گروه های مدافع مسلمانان را پشتیبانی می‌کند.
اما این دوری جستن از جامعه مسلمان به معنای عدم فعالیت دولت برای حمایت از دیگر گروه‌های مذهبی نیست، در حالی که دولت به نمایندگان جامعه یهودی بسیار پاسخگو بوده است.
در هیم دوران بود که «دیوید لمی» وزیر امور خارجه بریتانیا با «افرایم میرویس» خاخام ارشد بریتانیا دیدار کرد و آنها در مورد سیاست خارجی این کشور صحبت کردند، اما آیا می توان تصور کرد که یک امام جماعت برای گفتگو در مورد سیاست خارجی این کشور به دیدار وزیر امور خارجه برود؟!
میرویس در این باره در شبکه «ایکس» نوشت: ما در مورد تهدیدات قریب الوقوع و گسترده‌ای که اسرائیل در سراسر خاورمیانه با آن مواجه است، تصمیمات دولت بریتانیا در رابطه با مناقشه، اهمیت فوری آزادی گروگان‌های اسرائیلی، دستیابی به صلح بلندمدت و تأثیر عمیق جنگ در این کشور گفتگو کردیم.
علاوه بر این «پیتر کایل»، وزیر علوم بریتانیا اخیر با چندین گروه یهودی از جمله ، هیئت نمایندگان یهودیان بریتانیا و هیئت آموزشی هولوکاست ملاقات کرد تا در مورد اقداماتی برای مبارزه با یهودستیزی آنلاین گفتگو کند.
درست است که حق برگزاری چنین جلسه‌ای وجود دارد، اما چگونه ممکن است که کایل با نمایندگان جامعه مسلمان ملاقات نکند تا در مورد موج سوء استفاده از اسلام هراسی در رسانه های اجتماعی صحبت کند؟
نظام ارزشی دوگانه
سوء استفاده نژادپرستانه علیه مسلمانان بریتانیا به یک مشکل بزرگ و وقیحانه در سراسر کشور تبدیل شده است و هیچ مسلمانی در بریتانیا پس از شورش‌ها احساس امنیت نمی کند.
این در حالی است که با تمام سوء استفاده‌های نژادپرستانه علیه هر شهروند بریتانیایی باید به طور یکسان برخورد شود، اما این موضوع در سیستم ارزشی دو گانه استارمر به وضوح صادق نیست.
چرا باید اینطور به نظر برسد که نژادپرستی علیه شهروندان یهودی در بریتانیا بسیار بیشتر از نژادپرستی علیه مسلمانان است؟
تعصب ضد مسلمانان این دولت آنقدر ریشه دارد که حتی بر تمایل سیاستمداران برای بقای خود نیز غلبه کرده است.
حزب کارگر در انتخابات گذشته چهار کرسی را به دلیل سیاست خود در قبال غزه از دست داد؛ جامعه مسلمانان یک گروه عظیم رای دهندگان هستند پس چرا سیاستمداران طوری رفتار می‌کنند که گویی این گروه وجود ندارد؟
آیا اگر دولتمردان با اقوام فلسطینی‌هایی که در غزه توسط ارتش اسرائیل سلاخی شده‌اند ملاقات کند، ترس آن را دارند که برچسب یهودستیزی به آنها زده شود؟
به هر حال، این موضوع مربوط به سیاست خارجی یا اسرائیل نیست. این در مورد نحوه برخورد دولت بریتانیا با شهروندان بریتانیایی است، به ویژه آنهایی که هدف گروه‌های نژادپرست قرار گرفته اند و همچنین این مسئله در مورد نابرابری حقوق سیاسی در آمریکا است.
مبارزه توهمی جهانی
مسلمانان اقلیت نیستند. تعداد جمعیت آنها حدود دو میلیارد نفر یعنی حدود یک چهارم جمعیت جهان است.
دوری جستن استارمر و بایدن از مسلمانان به دلیل نیاز اساسی به حمایت از اسرائیل به طور گسترده و جامع در رسانه های عربی روزانه پوشش داده می شود و این گزارش‌ها گواه بر آن است که استعمارگری این کشورها ذره‌ای تغییر نکرده است.
فقط تصور کنید که اگر بریتانیا یا آمریکا مسیر خود را برعکس کنند و به صدای مسلمانان گوش دهند، حتی اگر آنچه گفته شده را دوست نداشته باشند، چه تاثیری خواهد داشت.
اگر این دولت‌ها با مسلمانان مانند یهودیان رفتار می کردند، جوامع مسلمان به بهترین سفیران آنها در جهان اسلام تبدیل می شدند و کل گفتمان در سراسر منطقه نسبت به غرب تغییر می کرد.
اما برعکس گروه‌های افراطی و سیاستمداران در غرب تنها یک ایده دارند و آن اینکه جهان غرب در یک مبارزه تمدنی وجودی است که در آن جهان یهودی-مسیحی با بربریت مبارزه می‌کند و اسرائیل در خط مقدم این نبرد جهانی است!
نظر شما