خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: «اسرائیل یک مکان فرهنگی در کرانه باختری را تصرف کرد». این تیتر اخیر «فایننشال تایمز» است که در ادامه توضیح می دهد چگونه ارتش اسرائیل قطعه‌ای از زمین‌های فلسطینی را در «سبسطیة»، مکانی غنی با اهمیت باستان شناسی و پتانسیل گردشگری، تصرف کرده است.
تصرف مکان‌های تاریخی فلسطین و تبدیل آنها به جاذبه‌های گردشگری اسرائیل راه دیگری است برای تصاحب زمین‌های فلسطینی توسط اشغالگران صهیونیستی، اما جهان دیگر نباید چشم‌های خود را روی این حقیقت ببندد و یونسکو باید برای نجات «سبسطیه» وارد عمل شود.
در سال ۲۰۱۲، فلسطین درخواستی را ارسال کرد تا بر اساس بقایای باستانی سبسطیه از عصر آهن، دوره‌های ایرانی، عصر هلنیستی (دوره‌ای از تاریخ یونان باستان میان درگذشت اسکندر مقدونی در سال ۳۲۳ پیش از میلاد مسیح تا پدید آمدن امپراتوری روم که در این دوران تأثیر قدرت و فرهنگی یونان در اروپا و آسیا در اوج خود بود به طوری که ادبیات، هنر، تئاتر، معماری، ریاضیات، فلسفه، موسیقی، اکتشافات و علوم در حال شکوفایی بودند)، دوره‌های رومی، بیزانسی و اسلامی،این مکان به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت برسد.
از سوی دیگر بر اساس سندی که به دست فایننشال تایمز رسیده است، وزارت میراث اسرائیل برنامه‌هایی را برای نصب یک پرچم غول‌پیکر اسرائیل در سبسطیه برای نیازهای نظامی نامشخص تایید کرده است.
فایننشال تایمز می‌نویسد: تصرف سبسطی یکی از چندین اقدام دولت راست افراطی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای گسترش کنترل بر اماکن میراث فرهنگی در کرانه باختری، در کنار اقدامات متعدد برای گسترش شهرک‌های یهودی و تثبیت حضور اسرائیل در کرانه باختری سرزمین‌های اشغالی است.
میراث فرهنگی می تواند ابزاری قدرتمند و یک روش استاندارد برای کشورها باشد که از آن برای ارتقای هویت و ارائه تصویر ملی خود استفاده کنند، اما در مورد رژیم صهیونیستی، طبق نظر دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۴ قضیه کاملا متفاوت است زیرا این زمین‌ها و این مکان‌ها متعلق به آنها نیست، بلکه به طور غیرقانونی اشغال شده است.
بسیاری از مکان‌های میراث فرهنگی در کرانه باختری اشغالی وجود دارند که بازدید از آنها مشکل است، اما هیچ کدام دشوارتر از بازدید سبسطیه نبوده است و با استناد به نگرانی های امنیتی به نظر می رسد هدف اسرائیل جلوگیری از رسیدن درآمدهای گردشگری به فلسطینی‌ها است.
توسعه طلبی
سه هزار سال پیش، سبسطیه که به عبری به عنوان «سامریه» یا «شومرون»، شناخته می‌شود، پایتخت پادشاهی باستانی در سرزمین‌های اشغالی بود و حالا ناسیونالیست‌های مذهبی اسرائیلی این منظقه را متعلق به خود می‌دانند و مشتاق اسکان و توسعه این مکان هستند.
مشکلات محلی اولین بار زمانی آغاز شد که شهرک غیرقانونی اسرائیلی «شاوی شومرون» در سال ۱۹۷۷ تاسیس شد و این اتفاق یک سال پس از آن بود که «مناخیم بگین»، نخست وزیر تازه منتخب با گروه صهیونیستی «گوش امونیم»، یک جنبش افراطی ناسیونالیست اسرائیلی که فعال و متعهد به ایجاد شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری، نوار غزه و بلندی‌های جولان بود در ایستگاه متروکه راه آهن سبسطیه تحصن کردند.
تظاهرکنندگان اسرائیلی با ادعای حق خود بر اساس نزدیکی این مکان به «سامریه» خواستار سکونت یهودیان در این منطقه شدند. در سال ۲۰۱۳، شهرک نشینان در «شاوی شمرون» شروع به پمپاژ فاضلاب خود به مزارع فلسطینی نزدیک کردند و محصولات کشاورزی را از بین بردند.
اسرائیل این سرزمین را از زمان تصرف آن در جنگ ۱۹۶۷ به همراه نوار غزه و بیت المقدس شرقی اشغال کرده است. سال گذشته، دولت نتانیاهو ۸.۷ میلیون دلار برای توسعه این مکان برای گردشگری و شروع دریافت هزینه ورودی اختصاص داد، اقدامی با هدف قطع میراث ساکنان فلسطینی سبسطیه و محروم کردن آنها از زندگی.
اسرائیلی‌ها به‌عنوان پیش‌قراولان توسعه‌طلبی به‌دقت زمینه را برای تصرف این مکان با تبدیل آن به یکی از پارک‌های ملی متعدد خود فراهم می‌کنند، همان تکنیکی که در سراسر جولان اشغالی غیرقانونی استفاده کرده‌اند تا مناطقی مانند بانیاس باستانی، شهر و بندری کوچک در ایالت ططرطوس سوریه در ساحل دریای مدیترانه و شهر پان که زمانی یک مکان توریستی سوریه بوده است را از آن خود بدانند.
سرقت برای رشد گردشگری!
در روز ماقبل آخر جنگ شش روزه در ژوئن ۱۹۶۷، تانک های اسرائیلی آتش بس سازمان ملل را که توسط سوریه پذیرفته شده بود، نقض کردند و به بانیاس یورش بردند. روستایی‌های عرب به روستای دروزی مجدال فرار کردند و منتظر بازگشت به خانه‌هایشان بودند، اتفاقی که هرگز رخ نداد.
بولدوزرهای اسرائیلی چند ماه بعد خانه‌های بانیاس را با خاک یکسان کردندو فقط یک مسجد و یک کلیسا آن هم به طور اتفاقی در امان ماندند.
ژنرال اسرائیلی «موشه دایان» بلندی های جولان را به طور یکجانبه تصرف کرد و در عرض چند روز، داوطلبان اسرائیلی شروع به ساخت و ساز در سواحل بانیاس کرده و کیبوتص «اسنیر»، اولین شهرک اسرائیلی در جولان را ایجاد کردند. در سال ۱۹۸۱، اسرائیل جولان را ضمیمه خود کرد، اقدامی که بر اساس قوانین بین المللی غیرقانونی بود، اما هیچ قدرت خارجی برای جلوگیری از این اقدام مداخله نکرد.
امروزه جولان با تعداد زیادی شهرک پوشیده شده است و ده‌ها هتل را که توسط شهرک‌نشینان یهودی ساخته می‌شوند در آن قرار دارند. این منطقه به‌عنوان یک استراحتگاه محبوب آخر هفته برای نخبگان اسرائیلی به‌ویژه در تابستان عمل می‌کند.
حتی در زمستان، پیست اسکی ساخت اسرائیل در کوه «هرمون» مسافران را روزانه را به خود جذب می کند و در تمام نقشه های اسرائیل این قسمت به عنوان بخشی از سرزمین‌های اشغالی نشان داده شده است.
بانیاس که از ساکنان عرب خود خالی شده است، اکنون به عنوان یک مکان متعلق به رژیم صهیونیستی دارای مسیرهای پیاده‌روی برای بازدیدکنندگان و گردشگران است!
بر روی بلیط ورودی این مکان نوشته شده است: بانیاس مکانی عالی برای درک دنیای سرزمین اسرائیل و فنیقیه است و مغازه‌های بانیاس تیشرتهایی می‌فروشند که بر روی آنها تصویر نیروی هوایی اسرائیل و موساد نقش بسته و دیگر هیچ اثری از مالکیت سوریه نسبت به این مکان‌ها وجود ندارد.
منطقه «سبسطیه» نیز قبل از اشغال اسرائیل در سال ۱۹۶۷ مکان شماره یک گردشگری متعلق به فلسطینی‌ها در منطقه بود، اما حالا دیگر هیچ اثری از متعلق بودن این مکان گردشگری به فسلطینی‌ها نیست.
باید دید که آیا نظر اخیر دیوان بین‌المللی دادگستری که اشغالگری اسرائیل را غیرقانونی می‌داند، سبسطیه را از سرنوشتی که بانیاس به آن دچار شد نجات می‌دهد؟ و آیا یونسکو به موقع ثبت میراث جهانی سبسطیه را برای محافظت از آن در برابر تسلط اسرائیل تأیید می‌کند یا خیر.
نظر شما