خبرگزاری شبستان-استان فارس؛ مهدی رحمانیان| در دین اسلام، مسجد به عنوان خانه خدا و مرکز عبادت و اجتماع مؤمنان شناخته میشود.
این مکان مقدس نه تنها برای برگزاری نماز، که برای ارتقاء مشارکتهای اجتماعی، فرهنگی و علمی نیز نقش بسزایی دارد.
با این حال، در استان فارس، واقعیتهای موجود نشاندهنده غفلت از کارکردهای اجتماعی مساجد و بسته ماندن درهای آنها در طول روز است.
این مسئله، پرسشهایی را درباره نقش مساجد در جامعه و ضرورت باز بودن آنها به میان میآورد.
ضرورت خروج مساجد از انزوا
بسیاری از شهروندان در استان فارس معتقدند که مساجد تنها در زمان نماز باز هستند و در سایر اوقات، از دسترسی عمومی خارجاند. این وضعیت بهویژه در شهرهای کوچکتر و حاشیهای نیز به چشم میخورد.
در حالی که از یک سو، دین اسلام همواره بر ارج و مقام مساجد تأکید داشته و آنها را به عنوان مکانهای وحدت و تعاملات انسانی میبیند، از سوی دیگر، بسیاری از مساجد به محلی برای تجمعات مذهبی محدود شدهاند و نقش اجتماعی خود را از دست دادهاند.
مساجد میتوانند فضایی برای برگزاری رویدادهای مختلف، نظیر کلاسهای آموزشی، کارگاههای هنری و نشستهای گفتوگو باشند. اما با بسته بودن درهای آنها، چنین فعالیتهایی تقریباً غیرممکن میشود و از این رو، نسل جوان و سایر اقشار جامعه از بهرهمندی از این فضاها محروم میمانند.
نیاز به تحول
تجربههای موفق نشان میدهد که مساجد با بازگشایی درهای خود به روی جامعه، میتوانند به کانونهای زنده و فعال اجتماعی تبدیل شوند.
تجربههای موفق نشان میدهد که مساجد با بازگشایی درهای خود به روی جامعه، میتوانند به کانونهای زنده و فعال اجتماعی تبدیل شوند.
با برگزاری فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی، مساجد میتوانند جوانان را جذب کنند و مکانی برای تبادل نظرات و ارتقاء آگاهیهای اجتماعی و فرهنگی فراهم آورند.
بسته بودن مساجد در طول روز و نادیده گرفتن نیازها و خواستههای روزافزون جامعه، نه تنها به کاهش مراجعهکنندگان میانجامد، بلکه اعتماد عمومی به این نهادها را نیز دچار نقصان میکند.
بهعبارتی، زمانی که مردم احساس کنند که مساجد تنها به محل نماز محدود شدهاند، ارتباط خود را با آنها کاهش میدهند و این امر میتواند به تضعیف پیوندهای اجتماعی منجر شود.
جایگاه فرهنگی مساجد
مساجد باید به عنوان نهادهای فرهنگی عمل کرده و با توجه به دیدگاه جامع دین اسلام، درهای خود را به روی تمام اقشار جامعه بگشایند.
فرصتی که مساجد برای تجدید ارتباطات اجتماعی و تقویت هویت فرهنگی در اختیار دارند، بسیار ارزشمند است. با ایجاد فضایی امن و آرام برای هماندیشی، مشاوره و آموزش، مساجد میتوانند به کانونهای تغییر و توسعه در شهرها تبدیل شوند.
تغییر نگرش نسبت به کارکرد مساجد و ضرورت بازگشایی درهای آنها در طول روز، نیازمند همت و اهتمام جدی از سوی مسئولان مذهبی و فرهنگی است.
با بازگشایی مساجد و استفاده بهینه از این فضاها، میتوان به ارتقاء فرهنگ دینی و اجتماعی کمک کرد و در نهایت، جامعهای متصلتر و آگاهتر ساخت.
مساجد نباید فقط محل عبادت باشند، بلکه باید فضایی برای زندگی، گفتگو و رشد انسانی اجتماعی باشند.
نظر شما