خبرگزاری شبستان: گروه بین‌الملل: میلیون‌ها آمریکایی امروز، پنجم نوامبر (سه شنبه ۱۵ آبان) برای انتخاب رئیس جمهوری جدید به پای صندوق‌های رای رفته اند و اکثریت قریب به اتفاق بین «کامالا هریس» دموکرات و «دونالد ترامپ» جمهوری خواه یکی را انتخاب خواهند کرد.
نتایج این انتخابات با یک نظرسنجی ملی تعیین نمی شود، بلکه رقابت ایالت به ایالت و بر اساس رای گیری کالج الکترال است، اما بسیاری از مردم خارج از آمریکا و حتی برخی در داخل، نمی دانند این سیستم پیچیده چگونه کار می کند.
در اینجا به مهم پنج نکته مهم در مورد سیستم انتخاباتی «کالج الکترال» اشاره شده است:
۱. این یک رقابت انتخاباتی نیست، بلکه ۵۰ مسابقه جداگانه است
بنیانگذارانی که مخالف رای مردمی ملی بودند که در آن نامزد پیروز فقط باید اکثریت آرای مردمی را برای پیروزی کسب کند، تصمیم گرفتند که طبق ماده دوم قانون اساسی آمریکا یک کالج انتخاباتی راه‌اندازی کنند که به موجب آن پیروزی نهایی به ایالت‌ها و «کالج الکترال» بستگی دارد.
بر اساس این سیستم، رای دهندگان در هر ایالت آمریکا و ناحیه کلمبیا در مورد نتیجه یک رقابت برای آرای انتخاباتی ایالت خود تصمیم می گیرند. به هر ایالت به تناسب جمعیت آن، تعداد معینی از آرای انتخاباتی اختصاص می یابد. به عنوان مثال، تگزاس با بیش از ۲۹ میلیون نفر جمعیت، ۵۰ رای الکترال دارد. از سوی دیگر داکوتای شمالی کمتر از ۸۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و سه رای الکترال دارد.
با کسب اکثریت آرا در یک ایالت، هر نامزد آرای کالج الکترال اختصاص داده شده خود را جمع آوری می کند. به طور کلی ۵۳۸ رای الکترال وجود دارد که برنده حداقل به ۲۷۰ رای نیاز دارد تا بتواند ریاست جمهوری خود را تضمین کند.
وقتی آمریکایی‌ها در برگه رای برای ریاست جمهوری علامت‌گذاری می‌کنند، این رای از نظر فنی به طور خودکار به نامزد تعلق نمی‌گیرد، بلکه به انتخاب کنندگان هر ایالت می رسد. این افراد پس از اتمام انتخابات در تمام ۵۰ ایالت گرد هم می آیند، سپس به طور رسمی آرای انتخاباتی ایالت خود را به کنگره آمریکا ارسال می کنند. انتخاب کنندگان معمولامقامات انتخابات ایالتی یا اعضای برجسته حزب هستند.
وندی شیلر، استاد علوم سیاسی دانشگاه براون، توضیح داد که انتخاب سیستم کالج انتخاباتی بیش از ۲۰۰ سال پیش ریشه در بی اعتمادی شهروندان به انتخاب منطقی داشت.
او می‌گوید: منشاء کالج انتخاباتی اصلا قرار نبود منعکس کننده عقاید رای دهندگان باشد، بلکه سنگر نخبگان در برابر افکار عمومی بود.
۲. «کالج الکترال» می تواند منجر به نتایج غیرقابل پیش بینی شود
به دلیل ماهیت خود، کالج انتخاباتی می تواند منجر به دو سناریوی غیرمعمول، اما نه غیرمحتمل شود. اول، یک نامزد می تواند کالج الکترال را برنده شود در حالی که آرای مردم را از دست بدهد و همچنان رئیس جمهور شود، همانطور که اخیرا در سال ۲۰۰۰ برای جورج دبلیو بوش و در سال ۲۰۱۶ برای ترامپ اتفاق افتاد.
دوم اینکه این سیستم شرایطی را فراهم می کند که هیچ یک از نامزدها اکثریت آرای انتخاباتی را کسب نکنند. اگر تساوی ۲۶۹-۲۶۹ باشد، انتخابات مشروط بر اساس اصلاحیه دوازدهم برگزار می شود. در این صورت، اعضای مجلس نمایندگان جدید که در ۳ ژانویه ۲۰۲۵ سوگند یاد می‌کنند؛ رئیس جمهوری بعدی را انتخاب خواهند کرد. آنها بر اساس ترجیحات فردی رای نمی دهند. در عوض، هر هیئت ایالتی یک رای به دست می آورد و ۲۶ رای هیئت ایالتی برای تصمیم گیری در مورد رئیس جمهور شدن لازم است. این تنها دو بار در انتخابات ریاست جمهوری، در سال های ۱۸۰۱ و ۱۸۲۵ اتفاق افتاده است و مجلس باید تا انتخاب رئیس جمهور به رای گیری ادامه دهد.
۳. در سال ۲۰۲۰، حامیان ترامپ به دنبال به چالش کشیدن نتایج کالج انتخاباتی بودند
قانونگذاران ایالتی می توانند در طول صدور مجوز کنگره به نتیجه انتخابات عمومی ایالت خود اعتراض کنند. این اتفاق در سال ۲۰۲۰ رخ داد، زمانی که گروهی از جمهوریخواهان به نتایج در پنسیلوانیا و آریزونا اعتراض کردند که هر دو توسط «جو بایدن» دموکرات به دست آمد. پس از آنکه حامیان ترامپ در ژانویه ۲۰۲۱ به ساختمان کنگره یورش بردند و به مجوز رسمی رای اعتراض کردند، کنگره قانون شمارش انتخابات مربوط به قرن ۱۸۰۰ را به روز کرد تا به چالش کشیدن نتیجه کالج انتخاباتی دشوارتر شود.
پس از انتخابات ۲۰۲۰، برخی از انتخاب کنندگان در چندین ایالت در حال تغییر، تلاش کردند تا ترامپ را به دروغ برنده اعلام کنند. اینها شامل جمهوریخواهان برجسته در جورجیا، میشیگان، نوادا، آریزونا و ویسکانسین بودند.
در صورت شکست مجدد ترامپ، ترس از تکرار احتمالی این سناریو در سال ۲۰۲۴ وجود دارد.
۴. انتقادات از «کالج الکترال» شامل نگرانی های امنیت ملی و اطلاعات نادرست است
برخی سیستم کالج انتخاباتی را غیر دموکراتیک می دانند. برخی دیگر به موضوع «انتخاب کننده بی وفا» اشاره می کنند که به موجب آن، انتخاب کنندگان در یک ایالت بر خلاف ترجیح رای مردمی ایالت خود رای می دهند.
حاشیه های کوچک، اغلب همه آرا را در ایالت های نوسانی کلیدی تضمین می کند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۶، ترامپ تنها با ۱۳۰۸۰ رای (۰.۳٪) آرای میشیگان، با ۲۷۲۵۷ رای (۱.۰٪) آرای و با ۶۸۲۳۶ رای (۱.۲٪) آرای پنسیلوانیا را به دست آورد. به این ترتیب ترامپ ۴۶ رای الکترال و همچنین پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری را به خود اختصاص داد.
«رایان انوس»، استاد دولتی دانشگاه هاروارد می‌گوید، آنهایی که به نتیجه انتخابات آمریکا علاقه دارند از این که سیستم تا چه حد غیرمتمرکز است و چگونه می توان با اعمال فشار بر دولت های خاص، هرج و مرج ایجاد کرد آگاه هستند.
۵. برخی می خواهند سیستم رای‌گیری «کالج الکترال»آن را لغو کنند
این روند همچنان به شدت بحث برانگیز است و می تواند منجر به یک فضای سیاسی پرشتاب تر شود. در نتیجه، بسیاری هستند که می خواهند آن را لغو کنند.
وست، محقق ارشد مطالعات حکومت داری در بروکینگز می‌گوید که آمریکا باید از شر کالج انتخاباتی خلاص شود. او آن را یادگاری می‌داند که به عنوان مکانیزمی مبتنی بر نخبگان برای انتخاب رئیس جمهور تاسیس شد، زیرا بنیانگذاران آمریکابه عموم مردم اعتماد نداشتند.
با این حال، «شری برمن» استاد علوم سیاسی کالج «بارنارد» دیدگاه متفاوتی دارد و می‌گوید: اگر معتقدید که ایالت‌های مختلف بدون توجه به جمعیتشان باید سطح نمایندگی تضمین شده‌ای داشته باشند، طراحی سیستمی که این امر را به آنها بدهد، می‌تواند مشروع تلقی شود.
در نهایت، علیرغم عناصر غیرعادی آن، کریستین استنگلین، تحلیلگر پژوهشی در بروکینگز، معتقد است که کالج انتخاباتی بخشی از قانون اساسی آمریکا است و بنابراین احتمالا به این زودی تغییر نخواهد کرد.
نظر شما