خبرگزاری شبستان-استان فارس؛ مهدی رحمانیان| «سرگرد پاسدار سعید پرویننژاد»، اهل جهرم و پدر دو پسر خردسال، با آرزوی قلبی برای شهادت در میدان مبارزه، روز جمعه در راسک، جایی در مرزهای دورافتاده جنوب شرقی ایران، به آرزویش رسید. او که همواره آماده حضور در میدانهای سخت نبرد بود، این بار در درگیری با تروریستها زخمی شد و بر اثر اصابت گلوله به سر، به مرگ مغزی دچار گشت؛ اما داستانش به اینجا ختم نشد.
سعید پیش از شهادتش، یک آرزوی دیگر هم داشت. او به همسرش گفته بود که اگر روزی فیض شهادت نصیبش شد، دوست دارد اعضای بدنش به افرادی نیازمند اهدا شود. گویی برای او، خدمت به مردم حتی در آخرین لحظهها هم ادامه داشت و میخواست جانش در زندگی دیگران تداوم یابد.
وصیت او عملی شد؛ اعضای بدنش به بیمارانی در زاهدان و شیراز زندگی دوباره بخشید و بار دیگر بر این باور تاکید کرد که او در میدان زندگی نیز همچنان برای مردمش حاضر است.
یکی از کلیههای این شهید به بیمار اهل تسنن در زاهدان اهدا شد، و کلیه و کبد دیگرش به شیراز منتقل گردید تا جان دو بیمار دیگر را نجات دهد. لحظهای که تیم پزشکی در بیمارستان زاهدان برای اجرای وصیت این شهید آماده شد، صحنهای از احترام و قدردانی شکل گرفت. پزشکان و پرستاران با چشمانی نمناک و دستانی پر از گل او را بدرقه کردند؛ گویی نه تنها یک پیکر، بلکه قلبی تپنده از ایثار و زندگی را به زادگاهش باز میگرداندند.
اگرچه سعید در آرامش ابدی خفته، اما نامش و اثرات کارش همچنان زندهاند. او نه تنها در آرزوی شهادت که در نجات جان دیگران به آرمان خود رسید. داستان او، روایت از خودگذشتگی بیحد و حصر است؛ داستانی که یادآور میشود ایثار، حتی پس از مرگ هم میتواند زنده بماند و جانها را روشن کند.
نظر شما