چرا مسلمانانِ شمال هند بیشتر از جنوب این کشور در رنج هستند؟

گزارش‌ها و اطلاعات به دست آمده از تبعیض و خشونت علیه مسلمانان در هند نشان می‌دهد که مسلمانان در شمال این کشور بیشتر از مسلمانان ساکن جنوب در رنج و آزار و اذیت قرار دارند.

خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: هنگام خواندن اخبارمربوط به تبعیض وخشونت علیه مسلمانان در هند، یک نکته مهم اغلب نادیده گرفته می شود و این مسئله مهم این است که بیشتر این حوادث بر اساس گزارش‌ها در ایالت‌های شمالی هند رخ می‌دهد.

در سال گذشته، گزارشی توسط سازمان «آزمایشگاه نفرت هندی» مستقر در واشنگتن منتشر شد، که ۷۵ درصد از ۶۶۸ حادثه مستند درباره سخنان نفرت‌انگیز را در ایالت‌های تحت حاکمیت حزب بهاراتیا جاناتا عنوان کرد و شگفت‌انگیز است که همه این حوادث در بخشی شمالی از هند رخ داد.

هند دارای یک سیستم حکومتی فدرال است که در آن ایالت ها دارای اختیارات گسترده ای هستند، به استثنای برخی از حوزه‌ها مانند سیاست خارجی و دفاع که تحت کنترل دولت مرکزی و حزب حاکم است و در حال حاضر حزب بهاراتیا جاناتا کنترل بسیاری را در دست دارد.

اما در ایالت های جنوبی، احزاب منطقه ای به همراه حزب کمونیست هند که بر ایالت کرالا حکومت می کند، از نفوذ زیادی برخوردارند و همچنان قدرت را در این ایالت‌ها حفظ می کنند.

 هندوتوا

دکتر سید الیاس، سخنگوی سازمان حقوق شخصی مسلمانان سراسر هند، می‌گوید که مسلمانان در ایالت های شمالی که توسط حزب بهاراتیا جاناتا اداره می شود، با مشکلات زیادی روبرو هستند و این به ایدئولوژی «هندوتوا» برمی گردد.

 الیاس می‌گوید: ایدئولوژی هندوتوا با مسلمانان خصومت دارد، همانطور که «گورو گلوالکار» شخص دوم سازمان «راشتریا سویامسواک سانگ» در نوشته های خود اشاره دارد که آنها ۳ دشمن اصلی دارند، یعنی: مسلمانان، مسیحیان و چپ‌ها.

 یاسمین فاروقی، فعال مسلمان معتقد است که استفاده از هویت‌های سیاسی در سیاست‌های بانک آرا منجر به تشدید تنش بین هندوها و مسلمانان در شمال هند می شود.

 از سوی دیگر، «آلور شاه نواز» معاون دبیرکل حزب ویدودالای چروتایکال که با حزب مخالف کنگره ملی هند متحد است، در بیانیه ای می‌گوید: سیاست هندوها علیه مسلمانان در جنوب هند مورد استقبال قرار نمی گیرد.

 عقلانیت و سکولاریسم

شاه نواز و الیاس براین مسئله توافق دارند که شکست ایدئولوژی حزب بهاراتیا جاناتا علیه مسلمانان در به جنوب هند به دلیل مقاومت ریشه در ایدئولوژی «دراویدی» و عقل گرایی دارد که توسط فعال اجتماعی و سیاستمداری «تانتای پریار» پایه گذاری شده است که جنبش احترام به خود و دراویدار کازاگام را آغاز کرد و به عنوان پدر جنبش دراویدی شناخته می‌شود. این ایدئولوژی خواهان اتحاد بین همه گروه‌های قومی با پیشینه دراویدی و سکولاریسم و ‌تضمین حقوق اقلیت‌ها و حقوق زنان است.

 شاه نواز می‌گوید: زمانی که ایالت‌های تامیل نادو، کرالا و آندرا پرادش یک ایالت در جنوب هند بودند، مردم آن یک جنبش آگاهی بخشی را به رهبری پریار آغاز کردند که هدف آن تقویت این اصل بود که قدرت نباید محدود به طبقه «برهمن» باشد. بلکه باید بین همه، از جمله مسلمانانی که با غیربرهمنی همسو هستند، تقسیم شود.

 هندی‌ها در جنوب هند حزب بهاراتیا جاناتا را که نماینده منافع طبقه برهمن است، متهم می‌کنند، بر اساس عقاید هندوها، آنها را در راس سیستم طبقات قرار می‌دهد، این طبقه به داشتن مناصب بالا در دولت و برخورداری از امتیازات اقتصادی و اجتماعی مهم معروف است.

الیاس توضیح داد: جنبش دراویدی که توسط پریار رواج یافت، جنبشی خصمانه علیه طبقه برهمن هندو و نابرابری جنسیتیتلقی می‌شود. این جنبش در جنوب هند، به‌ویژه در ایالت تامیل نادو قوی‌تر است.

 شاه نواز می‌گوید که به دلیل این ایدئولوژی که وحدت دراویدی نامیده می شود، وحدت بین مسلمانان و هندو که بیشتر آنها غیربرهمن هستند، در ایالت تامیل نادو که حزب «دراویدا مونترا کازاگام» اداره می کند، وجود دارد.

 فاروقی معتقد است که جنوب هند به طور کلی از صحنه سیاسی کثرت گرایانه تری برخوردار است که علاوه بر شاخص‌های اجتماعی بهتر، بر هویت منطقه ای تمرکز دارد و این عوامل به کاهش تنش های مذهبی در ایالت‌های جنوبی در مقایسه با ایالت‌های دیگراین کشور کمک کرده است.

 سطح آموزشی

 ناظران معتقدند که یکی از دلایل تفاوت وضعیت مسلمانان بین شمال و جنوب هند در سطح تحصیلات است.

الیاس می‌گوید که سطح آموزش و تحصیل مسلمانان در ایالت‌های شمالی در مقایسه با ایالت های جنوبی مانند کرالا، تلیگانا و تامیل نادواست.

 الیاس این امر را به عوامل متعددی از جمله مهاجرت مسلمانان تحصیل کرده از شمال هند به پاکستان پس از تجزیه هند و پاکستان در سال ۱۹۴۷، تبعیض مداوم علیه مسلمانان و عدم حمایت دولت نسبت می دهد.

الیاس با استناد به گزارشی که در سال ۲۰۰۶ توسط دولت هند از کمیته ساچار صادر شد، از نظر خود حمایت کرد که به دولت هند توصیه می‌کند کمک‌های مالی ارائه شده به مؤسسات آموزشی اسلامی را افزایش دهد و تعداد معلمان مسلمان را با توجه به شرایط تحصیلی و اجتماعی آنها افزایش دهد.

شاه نواز معتقد است که سطح تحصیلات عالی و آگاهی سیاسی در میان مسلمانان و هندوها در جنوب به ایجاد فضای فکری مبارزه با تبعیض علیه مسلمانان کمک کرده است.

 آزار و اذیت و تبعیض

شاه نواز این ادعاهای را رد می کند که رفتار افراط گرایان هندو علیه مسلمانان به دلیل حکومت سلسلسه‌های مسلمانان به هند برای بیش از ۸۰۰ سال است و این ادعاها را غیرمنطقی دانست.

او می گوید که حکام هندو وجود دارند که بسیاری از مناطق هند را اشغال کردند و مغول ها و سایر سلسله‌های مسلمان دین اسلام را تحمیل نمی‌کردند، اگر آن را تحمیل می‌کردند، اکنون هند یک کشور مسلمان می‌شد، اما هندوها اکثریت کشور را تشکیل می‌دهند.

 الیاس تاکید کرد که حزب بهاراتیا جاناتا اکنون مسلمانان را از طریق لایحه قانون وقف که اموال مسلمانان را هدف قرار می دهد و همچنین از طریق طومارهایی علیه قانون اماکنی عبادی که افراد یک مذهب خاص را از مطالبه عبادتگاه منع می کند، هدف قرار داده است.

او می‌گوید که لغو این قانون تلاشی از سوی گروه های افراطی هندو برای تصرف مساجد به عنوان معابد هندو است.

الیاس توضیح داد که مسلمانان از طریق تدابیر قانونی و اعتراضات و تجمات با آزار و اذیت آنها مقابله می کنند، علاوه براینکه احزاب مخالف در انتخابات از مسلمانان حمایت می‌کنند.

کد خبر 1795106

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha