عظمت مولود کعبه

به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، در آستانه فرارسیدن میلاد باسعادت امیرالمؤمنین علی ابن ابی‌طالب(ع) سرکار خانم دکتر سیفی از اساتید و پژوهشگران جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان، در یاداشتی به شبستان، به فضائل مولا پرداخته است. 

ای روزگار تو را چه می‌شد اگر تمام نیروهای خود را بسیج می کردی و در هر عصر و زمانی، بزرگ مردی چون علی بن ابی طالب، با همان عقل و همان قلب، همان زبان و همان شمشیر، به جهان ارمغان می دادی؟(جرج جرداق،امام علی صدای عدالت انسانی،ص۱۰۰)

در معرفی علی بن ابی طالب(ع) همین بس که بگوییم، جنس محبتش با دیگر ائمه بسیار متفاوت است، نه اینکه به معنای کم گذاشتن به دیگر ائمه(ع) باشد، گوئی خدا هم با حضرت رابطه عجیبی دارد، مولودی که اعجوبه عالم و نمونه قدرت کامله الهی است؛ ولادت در کعبه، نشان از ابعاد عظیم معنوی و روحی این مولود دارد، که شناختش با ذهن های کوچک و انس گرفته با مقیاس های مادی ما امکان پذیر نیست؛ "مولودی متولد شده با فطرت پاک خدائی" ۱، مولودی پرورش یافته پروردگار عالم، ما پرورش یافته پروردگاریم و مردم پرورش یافته و تربیت شده ما" ۲

چگونگی ولادت در خانه کعبه، فراهم شدن مقدمات رسالت پیامبر (ص)، شنیده شدن صدای زمزمه توحید از سنگ ها و درختان و ... همه و همه خبر از مولود با عظمتی می داد، مولودی که به فرموده پیامبر (ص) به واسطه این ولادت آن سال، سال برکت (سنه الخیر و البرکه) نامیده شد، تاریخ گویای این حقیقت است که تمام عشق پیامبر (ص) علی بن ابی طالب بود، با ولادت حضرت پیامبر نفس راحتی کشید، چنانکه در شب ولادت امیرالمومنین (ع) وقتی آن قدرت الهی و کرامات بی سابقه پروردگار را مشاهده نمود فرمود:

۳ امشب فرزندی برای ما دیده به جهان گشود که خداوند به برکت او درهای بسیاری از نعمت و رحمت را بر ما باز کرد.

مولودی که نور این مولود حتی در بهشت هم بر انوار دیگر غلبه دارد: ۴ … پس چنین وجودی می تواند و قابلیت این را دارد که، برای همه افراد بشر در تمامی ابعاد زندگی الگو باشد، این وجود نورانی همانگونه که آفتاب طبیعت را روشن می‌کند مایه روشن شدن جوامع بشری خواهد بود، مشروط به داشتن معرفت واقعی و عشق و محبت به این وجود نورانی، این عشق و محبت واقعی به مولا می تواند عاملی برای تحول در زندگی انسان قرار گیرد، چنانکه در نهج البلاغه می‌فرماید: " ۵ َ هر آینه اگر کوه مرا دوست داشته باشد متلاشی خواهد شد)

بله عشق و محبت امیرالمومنین(ع) ظرفیت بزرگ‌ترین تحولات روحی در شخصیت انسان ها را دارد، این کلام مولا در نهج البلاغه دلالت بر عظمت وجودی ایشان دارد همانطور که خداوند تبارک و تعالی در عظمت قرآن می فرماید: خداوند تبارک و تعالی در خصوص عظمت قرآن می‌فرماید اگر قرآن را بر کوه نازل کنیم،کوه متلاشی می گردد، ۶ امیر المومنین(ع) هم نمونه این صفت بارز را برای خود توصیف میکند و میفرماید" لَو اَحَّبَنی جَبَلٌ لَتَهاتَف" کار برای خدا و در نظر گرفتن نفع انسان ها از شاخص‌های مشهود این وجود نورانی بود، زیرا آدم‌ها در عالم هستی دو دسته هستند:

۱-گروهی در جمع دنبال منافع خود هستند؛

۲- گروهی در خودشان دنبال منافع جمع می گردند؛

به فرموده حضرت در نهج البلاغه: ۷ و کار من با شما یکی نیست. من شما را برای خدای می خواهم و شما مرا برای منافع خود می خواهید. به گواه تاریخ حضرت در دسته دوم بودند.

علی بن ابی طالب شخصیتی است که در صورت معرفت حقیقی و تبعیت در همه ابعاد دست انسان را گرفته و به بهشت هدایت میکند: ۸

اگر از من فرمان ببرید، -اگر خدا خواهد- شما را به راه بهشت می برم، هر چند راه سخت و با تلخکامی آمیخته باشد.

حضرت انسان کامل و رشد یافته ای است که همه دعا ها به برکت وجود او مستجاب می شود، حضرت می‌فرماید: یک بار از پیامبر خدا (ص) خواستم تا از خدا برایم طلب مغفرت فرمود: (بسیار خوب) چنین خواهم کرد، سپس برخاست و نماز گزارد. آنگاه دستهایش را به دعا گشود و من به دعای او گوش می‌کردم، شنیدم که گفت: پروردگارا! تو را به مقام قرب و منزلت علی سوگند می‌دهم که علی را مشمول عفو و غفران خود ساز !

گفتم: ای فرستاده خدا ! این چه دعایی است؟

فرمود: مگر کسی هم گرامی‌تر از تو در پیشگاه الهی هست تا او را شفیع درگاهش نمایم ۹ 

پانوشت‌ها:      

۱ فَاِنِّی وُلِدتُ عَلیَ الفِطرَه(خطبه ۵۷ نهج البلاغه)

۲ فَاَنَّا صَنائِع رَبَّنا و الناسَ صَنائِعَ لنا(نهج البلاغه نامه ۲۸)

۳ لَقَد وُلِدَ لَنا اللَّیله مَولودٌ یَفتَحُ اللهُ عَلیَنا بِهِ اَبواباَ کَثیرَهً مِنَ النِّعمَهِ وَالرَّحمهِ(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۴، ص۱۱۵.)

۴ اِنَّ عَلی بن اَبی طالب یَضِیُ لِاَهلِ الجَنَّه کَما یَظهَرُ کَوکَبٌ الصُّبح لِاَهلِ الدُنیا(مناقب ابن المغازلی، ص ۱۳۰)

۵ لَو اَحَّبَنی جَبَلٌ لَتَهاتَف" (نهج البلاغه،حکمت ۱۱۱)

۶، لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ(سوره حشر،آیه ۲۲)

۷ لَیْسَ أَمْرِی وَ أَمْرُکُمْ وَاحِداً، إِنِّی أُرِیدُکُمْ لِلَّهِ وَ أَنْتُمْ تُرِیدُونَنِی لِأَنْفُسِکُمْ.(خطبه ۱۳۶)

۸ فَإِنْ أَطَعْتُمُونِی فَإِنِّی حَامِلُکُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ عَلَی سَبِیلِ الْجَنَّةِ، وَ إِنْ کَانَ ذَا مَشَقَّةٍ شَدِیدَةٍ وَ مَذَاقَةٍ مَرِیرَةٍ (خطبه ۱۵۶)

۹ و لا قُولنَ ما لَم اَقله لِاحدٍ قَبل هذا الیوم سَالته مَره اَنی دعُو بِالمَغفره، فقال: اِفعل. ثُم قام فَصَلی، فَلما رَفَعیدهُ بِالدعا، اِستمعتُ الهیه، فاذا هُوَ قائل: اللهم بِحقِّ عَلی عِندک اِغفر ِلعلی !

فقلُت: یا رسول الله (ص)! ما هذا الدُعا؟ فقال: او اَحدٌ اَکرم مِنکَ عَلیه فَاستَشفع بِهِ الیه (دانشنامه امام علی (ع)، ج۱ ص۷۸۵)