به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از ایلام، یادداشت | زهرا طیبی؛ فعال رسانه‌ای: روز گذشته، توافق آتش‌بسی میان اسرائیل و حماس به امضا رسید که به ۱۵ ماه درگیری خونین در نوار غزه پایان می‌دهد. این توافق که با میانجی‌گری قطر، ایالات متحده و مصر حاصل شده است، شامل سه مرحله می‌باشد:
۱. در مرحله نخست، که ۲۴ ساعت پس از امضای توافق آغاز می‌شود و به مدت شش هفته ادامه خواهد داشت، حماس ۳۳ گروگان اسرائیلی را آزاد می‌کند و در مقابل، اسرائیل صدها زندانی فلسطینی را آزاد خواهد کرد. همچنین، نیروهای اسرائیلی به‌تدریج از نوار غزه خارج خواهند شد.
۲. در مرحله دوم، آزادی باقی‌مانده گروگان‌ها و خروج کامل نیروهای اسرائیلی از غزه پیش‌بینی شده است.
۳. در مرحله سوم، به مسائل مربوط به اداره و بازسازی غزه پرداخته می‌شود که تحت نظارت مصر، قطر و سازمان ملل متحد خواهد بود.
این توافق در حالی صورت می‌پذیرد که اسرائیل در طول ۱۵ ماه جنگ، نتوانست به اهداف اعلام‌شده خود، از جمله نابودی حماس، دست یابد. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در سال ۲۰۲۳ اظهار داشته بود که «حماس در غزه وجود نخواهد داشت»، اما در اوایل سال ۲۰۲۵، به دنبال توافق آتش‌بس با این گروه بود.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، نیز اذعان کرد که «حماس را نمی‌توان با راه‌حل نظامی شکست داد» و افزود که «حماس به همان اندازه که نیرو از دست داده، نیروی جدید نیز جذب کرده است».
این تحولات نشان‌دهنده پیروزی مقاومت فلسطین در برابر اسرائیل است. حماس، با وجود حملات گسترده و تلفات سنگین، توانست به اهداف خود دست یابد و اسرائیل را مجبور به پذیرش شرایط آتش‌بس کند. این پیروزی نه‌تنها به تقویت روحیه مقاومت در میان فلسطینیان منجر شده، بلکه نشان‌دهنده ناکارآمدی راه‌حل‌های نظامی در حل‌وفصل منازعات منطقه‌ای است.
با این حال، چالش‌های بسیاری پیش‌روی اجرای این توافق وجود دارد. مسائل مربوط به بازسازی غزه، بازگشت آوارگان و تعیین سازوکارهای حکومتی در این منطقه نیازمند همکاری و هماهنگی بین‌المللی است. همچنین، تضمین پایداری آتش‌بس و جلوگیری از بروز درگیری‌های مجدد، مستلزم تعهد جدی تمامی طرف‌ها به مفاد توافق و تلاش برای حل‌وفصل ریشه‌ای مسائل است.
در نهایت، این توافق آتش‌بس می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ منازعات فلسطین و اسرائیل باشد و فرصتی برای آغاز مذاکرات صلح و دستیابی به راه‌حلی پایدار فراهم آورد. اما موفقیت آن بستگی به اراده سیاسی طرفین و حمایت جامعه بین‌المللی در اجرای کامل و مؤثر مفاد توافق دارد.
نظر شما