به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانونهای مساجد خبرگزاری شبستان، مسجد در فرهنگ اسلامی جایگاه نزول خیرات و برکات آسمانی، خانه آگاهی و عبادت، صفا و صمیمیت، ایثار و رحمت، تجلیگاه بهشت در زمین و تفریحگاه موحّدان است. در اهمیت جایگاه مسجد همین بس که پیامبر اکرم(ص)، در اولین قدم برای تشکیل حکومت اسلامی، مسجد را در مدینه پایهگذاری کرد که نخستین پایگاه عبادی، علمی، سیاسی، اجتماعی و حکومتی اسلام به شمار آمد و به عنوان مرکز آموزش معارف اسلامی و انسان سازی شناخته شد.
به مناسبت فرا رسیدن مبعث رسول گرامی اسلام(ص) در ادامه ۳۰ حدیث از پیامبر(ص) در اهمیت مسجد بیان می شود.
۱.رسولالله (ص): «اَلمَساجِدُ مَجالِسُ الأنبیاء علیالسلام»
مساجد، محفل انبیا (ع) است.
(مستدرک، ج ۳، ص ۳۶۳)
۲ـ رسولالله (ص): «الْمَساجِدُ بُیوتُ الْمُتَّقین وَ مَنْ کانَتِ الْمَساجِدُ بَیتَهُ فَقَدْ ضمنَ اللهُ لَهُ بِالرَّوحِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْجَوازِ عَلَی الصّراطِ».
مساجد، خانه پارسایان است و هر کس خانه اش مسجد باشد، خداوند ضمانت کرده برای او رحمت و شادی را و اجازه عبور از صراط (به سوی بهشت) را به او خواهد داد.(مستدرک، ج ۳، ۳۶۳)
۳ـ رسولالله (ص): «اَلمَساجِدُ سُوقٌ مِنْ اَسْواقِ الـآخِرَةِ، قِراها اَلْمَغْفِرَةُ وَ تُحْفَتُها الْجَنَّةُ»
مساجد بازاری از بازارهای آخرت هستند، پذیرایی آن مغفرت و تحفهاش بهشت است. (مستدرک، ج ۳، ص۳۶۱)
۴ـ رسولالله (ص): «مَنْ کانَتِ الْمَساجِدُ بَیتَهُ ضَمِنَ اللهُ لَهُ الرَّوحَ وَ الرّاحَةَ وَ الْجَوازَ عَلَی الصّراطِ»
کسی که مسجد خانه او باشد (مرتب به مسجد تردد کند) خداوند، آسایش و کامیابی او و عبور از صراط را برایش ضمانت کرده است. (مستدرک، ج ۳، ص ۳۶۳)
۵ـ رسولالله (ص): «لاتَجْعَلُوا الْمَساجِدَ طُرُقاً حَتّی تُصَلّوا فِیها رَکْعَتَینِ»
مساجد را معبر و گذرگاه خود قرار ندهید و تا دو رکعت نماز (مانند نماز تحیت) در آن نخوانید از آن خارج نشوید.(الفقیه، ج ۲، ص ۱۹۴)
۶.رسولالله (ص): «المَسجُد غریبٌ فیما بینَ قومٍ لایُصَلُّونَ فیهِ إنَّ الله تعالی لا یَنظُرُ اِلَیهِم یَومَالقیامَة»
مسجد در میان مردمی که در آن نماز نمیخوانند غریب است و خداوند در روز قیامت نظر رحمت خود را از آنها دریغ خواهد کرد.(بحار، ج ۷۸، ص ۱۱۵)
۷.رسولالله (ص): «کُلُ جُلوسٍ فِی المَسجِدِ لَغوٌ إلّا ثَلاثَةً: قِراءَةُ مُصَلٍّ أو ذِکرُاللهِ أو سائلٌ عَن عِلمٍ»
هر جلوسی در مسجد جز برای این سه چیز لغو و تباه است: نماز خواندن یا ذکر خدا گفتن یا فرا گرفتن علوم و معارف الهی. (بحار، ج ۷۷، ص۸۶)
۸.رسولالله (ص): «مَنْ مَشی إلی مَسْجِدٍ مِنْ مَساجِدِ اللّهِ، فَلَهُ بِکُلِ خُطْوَةٍ خَطاها حَتّی یَرْجِعَ إلی مَنْزِلِهِ، عَشْرُ حَسَناتٍ، وَ مُحِیَ عَنْهُ عَشْرُ سَیِّئاتٍ، وَ رُفِعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجاتٍ»
هرکس به سوی مسجد گام بردارد، در برابر هر گامی ۱۰ حسنه برایش ثبت و ۱۰ گناهش پاک و ۱۰ درجه و منزلت او (در بهشت) بالا میرود.(وسائل، ج ۳، ص ۴۸۳)
۹ـ رسولالله (ص): «مَنْ مَشی مِنْکُمْ فی ظُلَمِ اللَّیْلِ اِلَی الْمَساجِدِ مَشی بِالنُورِ التّامِّ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَسْعی بَیْنَ یَدَیْهِ»
کسی که در ظلمت شب (برخیزد و) روانة مسجد شود، در روز قیامت همراه انوار درخشانی که در پیشاپیش او شتابان در حرکتند قدم خواهد برداشت. (شهابالاخبار، ص ۱۷۸)
۱۰.رسولالله (ص): «یَجیءُ یَومَ القِیامَةِ ثَلاثَةٌ یَشکونَ: المُصحَفُ وَالمَسجِدُ وَ العِترَةُ»
روز قیامت سه نَفر میآیند و (از امت) شکایت میکنند: یکی قرآن، دیگری مسجد و دیگر عترت و اهل بیت من هستند. (وسائل، ج ۳، ص ۴۸۴)
۱۱.رسولالله (ص) : «مَنْ أَحَبَّ أَنْ لَایُظْلَمَ لَحَدُهُ فَلْیُنَوِّرِ الْمَسَاجِدَ»
هر کس دوست دارد قبرش تاریک و ظُلُمانی نباشد، مساجد را روشنائی دهد. (مستدرک، ج ۳، ص ۳۸۵)
۱۲.رسولالله (ص): «انَّ اللهَ یُعْطِیکَ مَا دُمْتَ جَالِساً فِی الْمَسْجِدِ بِکُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسْتَ فیه دَرَجَةً فِی الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّی عَلَیْکَ الْمَلَائِکَةُ وَ یُکْتَبُ لَکَ عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ یُمْحی عَنْکَ عَشْرُ سَیِّئَاتٍ»
تا زمانی که در مسجد به سر میبری خداوند به تعداد هر نَفَسی در آن یک درجه منزلت در بهشت برای تو بالا میبرد و فرشتگان بر تو درود میفرستند و ۱۰ حسنه برایت ثبت و ۱۰ گناهت پاک میگردد. (بحارالانوار، ج ٨٣، ص ٣٧٠)
۱۳ـ رسولالله (ص): «مَنْ اَحَبَّ أَنْ یَکُونَ قَبْرُهُ وَاسِعاً فَسیحاً فَلْیُبْنِ المَسَاجِدَ»
هر کس دوست دارد قبر او وسیع و فراخ باشد مسجد بسازد. (مستدرک، ج ۳، ص ۳۸۵)
۱۴ـ رسولالله (ص): «ما مِن یَومٍ إلاّ و مَلَکٌ یُنادی فِیالمَقابِر: مَن تَغبِطونَ؟ فَیقولونَ: «أهلَ المَساجِدِ؛ یُصَلّونَ و لا نَقدِرُ و یصومُونَ و لا نَقدِرُ»
روزی بر اهل قبور نمیگذرد مگر مَلکی آنها را ندا میکند: شما چه کسی را غبطه میخورید و او را آرزو میکنید؟ میگویند: غبطه و آرزوی ما مسجدیان هستند، آنها نماز میخوانند و ما نمیتوانیم بخوانیم، آنها روزه میگیرند و ما نمیتوانیم روزه بگیریم. (مستدرک، ج۳، ص ۴۶۳)
۱۵.رسولالله (ص): «صَلَاةٌ فِی مَسْجِدِی تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَشَرَةَ آلافِ صَلَاةٍ فِی غَیْرِهِ مِنَ الْمَسَاجِدِ إِلَّا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَإِنَّ الصَّلَاةَ فِیهِ تَعْدِلُ مِائَةَ أَلْفِ صَلَاةٍ»
خواندن یک نماز در مسجد مَن، برابر ۱۰ هزار نماز در مساجد دیگر است، مگر مسجدالحرام که نماز در آن با ۱۰۰ هزار نماز برابری میکند. (ثوابالاعمال، ص ۷۳)
۱۶.رسولالله (ص): «مَن اَتی مسجدی هذا مَسجِدَ «قُبا» فَصلّی فیه رَکعَتَین رَجَعَ بِعُمرةٍ»
هر کس به مسجد من در «قُبا» بیاید و در آن دو رکعت نماز بگزارد، ثواب یک عمره خواهد داشت. (المحجَّةالبَیضاء، ج ۲، ص ۱۵۷)
۱۷.رسولالله (ص): «اَلْجُلُوسُ فِیالْمَسْجِدِ لِإنْتِظارِ الصَّلوةِ عِبادَةٌ مالَمْ یُحْدِثْ. قیلَ یا رسولَ الله وَ مَا الْحَدَثُ؟
قالَ اَِلاِغْتِیابُ»
جلوس در مسجد در انتظار نماز تا زمانی که حدثی از انسان سرنزند برایش عبادت است، عرض شد یا رسولالله! حدث کدام است؟ فرمودند غیبت کردن. (اصول کافی، ج ۳، ص۶۰)
۱۸.رسولالله (ص): «خیرُ النّاسِ أَوَّلـُهُم دخولاً فیالمسجدِ وآخِرُهُم خُروجاً»
بهترین مردم اولین کسانی هستند که در مسجد وارد و آخرین کسانی که از آن خارج میشوند. (مستدرک، ج ۳، ص ۳۶)
۱۹. رسولالله (ص): «یَجیءُ یَومَ القِیامَةِ ثَلاثَةٌ یَشکونَ: المُصحَفُ وَالمَسجِدُ وَ العِترَةُ»
روز قیامت سه نَفر میآیند و (از امت) شکایت میکنند: یکی قرآن، دیگری مسجد و دیگر عترت و اهل بیت من هستند. (وسائل، ج ۳، ص ۴۸۴)
۲۰. رسول الله(ص): «مَنْ کانَ الْقُرآنُ حَدیثَهُ وَ الْمَسْجِدُ بَیْتَهُ بَنَی اللهُ لَهُ بَیتاً فی الْجَنَّةِ».
هر کس که کلامش قرآن و خانه اش مسجد باشد، خداوند منزلی در بهشت برای او بنا می کند. «وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۴۸۱»
۲۱. رسول الله(ص) : کُونُوا فِی الدُّنْیا اَضْیافاً وَ اتَّخِذُوا الْمَساجِدُ بُیُوتاً و عَوِّدُوا قُلُوبَکُمُ الرِّقَّةَ.
در دنیا میهمان باشید و مساجد را خانه خود قرار دهید و دل هایتان را به نرمی و ملایمت عادت دهید. «بحار الانوار، ج ۸۳، ص ۳۵۱»
۲۲. رسول الله(ص) : «مَنْ اَسْرَجَ فی مَسْجِدٍ مِنْ مَساجِدِ اللهِ سِراجاً، لمْ تَزَلِ الْمَلائِکَةُ وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ یَسْتَغْفِرونَ لَهُ مادامَ فی ذلکَ الْمَسْجِدِ ضوْءٌ مِنَ السِّراجِ».
هر کس در مسجدی از مساجد خدا چراغی روشن بیافروزد، تا زمانی که روشنایی از چراغ در آن مسجد است، فرشتگان و حاملان عرش برایش استغفار می کنند. «من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۶۹»
۲۳.رسول اللّه(ص) : «إنّ اللّهَ تعالی یُعطِیکَ مادُمتَ جالِسا فی المَسجِدِ بِکُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّستَ دَرَجةً فی الجَنّةِ، وتُصَلِّی علَیکَ الملائکةُ، وتُکتَبُ لَکَ بِکُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّستَ فیهِعَشرُ حَسَناتٍ، وتُمحی عنکَ عَشرُ سَیّئاتٍ.»
تا زمانی که در مسجد نشستهای خداوند متعال به تعداد هر نفسی که میکشی، یک درجه در بهشت به تو میدهد و فرشتگان بر تو درود میفرستند و برای هر نفسی که در مسجد میکشی ده حسنه برایت نوشته میشود و ده گناه از تو پاک میگردد. (بحار الأنوار : ۷۷ / ۸۵ / ۳ منتخب میزان الحکمة : ۲۶۶)
۲۴.رسول الله(ص) : «شَرُّ بِقاعِ الْاَرضِ اَلْاَسْواقُ وَ خَیْرُ الْبِقاعِ اَلْمَساجِدُ وَ اَحْبَّهُمْ اِلَی اللهِ اَوَّلُهُمْ دُخُولاً و آخِرُهُمْ خُروجاً مِنْها».
بدترین جاهای زمین، بازار و بهترین مکان های آن، مساجد است و محبوب ترین افراد نزد خداوند کسی است که زودتر از همه به مسجد وارد شود و دیرتر از همه از آن خارج شود. (وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۵۵۳)
۲۵.رسول الله(ص): «لا تَدْخُلِ الْمَساجِدَ اِلّا بِالطَّهارَةِ».
داخل مساجد مشو مگر با طهارت. (مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۳۸۸)
۲۶. رسول الله(ص): «مَنْ سَمِعَ النِّداءَ فِی الْمَسْجِدِ فَخَرَجَ مِنْ غَیْرِ عِلَّةٍ فَهُوَ مَنافِقٌ اِلّا اَنْ یُریدَ الرُّجُوعَ إلَیْهِ».
هر کس در مسجد ندای نماز را بشنود و بدون علت خارج شود، منافق است مگر این که قصد برگشت (و خواندن نماز را) داشته باشد. (وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۵۱۳)
۲۷. رسول الله(ص) : مَنْ اَسْرَجَ فی مَسْجِدٍ مِنْ مَساجِدِ اللهِ سِراجاً، لمْ تَزَلِ الْمَلائِکَةُ وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ یَسْتَغْفِرونَ لَهُ مادامَ فی ذلکَ الْمَسْجِدِ ضوْءٌ مِنَ السِّراجِ.
هر کس در مسجدی از مساجد خدا چراغی روشن بیافروزد، تا زمانی که روشنایی از چراغ در آن مسجد است، فرشتگان و حاملان عرش برایش استغفار می کنند. (من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۶۹)
۲۸. رسول الله(ص): «بَشِّرِ الْمَشَائینَ اِلَی الْمَساجِدِ فی ظُلَمِ اللَّیْلِ بِنُورٍ ساطِعٍ یَوْمَ الْقِیامَةِ».
آنان که در ظلمت شب به سوی مساجد می روند، مژده باد به نوری که (از چهره شان) در روز قیامت می درخشد. (مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۳۶۳)
۲۹. رسول الله(ص): لَحَدیثُ الْبَغْیِ فِی الْمَسْجِدِ، یَأکُلُ الْحَسَناتِ کَما تَأکُلُ الْبَهیمَةُ الْحَشیشَ.
سخن ناروا در مسجد، حسنات و خوبی های انسان را می خورد آن گونه که چارپایان، علف ها را می خورند. (مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۳۷۱»)
۳۰. رسول الله(ص): اِذا نَزَلَتِ الْعاهاتُ وَ الْآفاتُ عُوفی اَهْلُ الْمَساجِدِ.
وقتی مشکلات و بلاها نازل می شود، اهل مسجد نجات می یابند. (مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۳۵۶)
نظر شما