خبرگزاری شبستان؛ آران و بیدگل/آستان مقدس حضرت محمد هلال بن علی(ع)، شب نوزدهم رمضان را در حالی سپری کرد که فضای آن آکنده از نغمه های عبودیت، زمزمه های استغفار و حضور بیداردلان بود. شبی که در آن، فرشتگان مقرب به زمین فرود آمدند و قلب های سرگشته، در پرتو الطاف الهی جلا یافتند.
با طنین اذان مغرب، زائران و دلدادگان خاندان عصمت و طهارت(ع) گرد هم آمدند تا نخستین شب از لیالی قدر را با راز و نیاز و تضرع به درگاه پروردگار متعال سپری کنند.
صحن و سرای این مضجع شریف، سراسر روشنی بود و هر گوشه‌ای از آن، مملو از دل هایی که در تمنای رحمت الهی، اشک توبه بر گونه داشتند.
آغاز این محفل نورانی، با تلاوت قرآن کریم توسط قاری برجسته، قاسم بختی، همراه شد. هر آیه‌ای که در این فضای روحانی طنین انداز می شد، پرتوی از حقیقت را بر جان های مشتاق می‌تاباند و سیلاب اشک پشیمانی را بر گونه‌ها جاری می‌ساخت.
پس از آن، زائران با قرائت زیارت عاشورا که توسط علی اصغر حق‌پناه قرائت شد، دل های خود را به تربت خونین کربلا پیوند زدند.
ذکر روح بخش لبیک یا حسین(ع) در فضای بارگاه طنین انداخت و زمزمه‌ی "السلام علیک یا اباعبدالله" از جان های سوخته برخاست.
در ادامه، محمد جواد احمدی با قرائت دعای جوشن کبیر، دل های عاشقان را به نور هزار نام و صفت الهی روشن کرد.
دست هایی که به سوی عرش الهی گشوده شده بود، گواه دل هایی بود که در تمنای مغفرت، با "الغوث الغوث" طلب رحمت می‌کردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی اصغر ظهیری، با سخنانی از جنس حکمت، زائران را با جایگاه رفیع شب های قدر و تأثیر آن در سرنوشت انسان آشنا کرد.
او از لحظه های ناب اجابت دعا گفت، از تقدیرهایی که در این شب مقدر می‌شود و از فرصتی که خداوند برای بندگانش فراهم ساخته است.
همچنین در ادامه، مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، مجید حضرتی، با لحنی جان سوز، دل های عاشقان را به سوگ مولای پرهیزگاران، حضرت علی(ع) برد.
ذکر مصائب امیرالمؤمنین(ع) در این شب غم بار، بغض ها را شکست و زائران را در دریای اندوه و ارادت غوطه‌ور ساخت.
در سکوتی که با نسیم سحر همراه شد، زائران دل‌های خود را از زنگار غفلت زدودند و با امید به رحمت بی‌کران الهی، شب قدر را بدرقه کردند.
شب نشینان احیا، در این مضجع شریف، از چشمه‌ی نور و معرفت سیراب شدند و در انتظار شب های پربرکت دیگر، با قلب هایی آرام، این شب سرنوشت ساز را به پایان رساندند.
حرم مطهر حضرت محمد هلال بن علی(ع)، در این شب سراسر برکت، مأوای جان های بی‌قرار و پناهگاه دل‌هایی شد که در جستجوی روشنی و هدایت بودند و این زمزمه ها، این نیایش‌های عاشقانه، تا همیشه بر دیوارهای این آستان مقدس ماندگار خواهد ماند.
نظر شما