خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: مسلمانان در شهر لندن پایتخت انگلیس درحالی ماه مبارک رمضان را سپری می‌کنند، که بسیاری این شهر را «شهر مساجد اروپایی» می نامند، به طوری‌که هر مسافر یا گردشگر یا مسلمان مقیم لندن می‌تواند به سادگی متوجه شود که مسلمانان بریتانیا از جمله لندن در حال و هوا و فضای رمضانی زندگی می‌کنند که با پایتخت‌های کشورهای عربی تفاوت چندانی ندارند.
در بریتانیا از جمله لندن ضیافت‌های افطاری برپاست و فروشگاه‌های مواد غذایی ملزومات ماه مبارک رمضان را فراهم می‌کنند و رستوران‌های اسلامی عربی در زمان افطار مملو از روزه داران است.
این درحالی است که مساجد به طور فزاینده‌ای در دسترس پیروان همه مذاهب اسلامی قرار دارد و مشکلی برای اقامه نماز تراویح و سایر نمازها وجود ندارد.
تعداد مساجد در لندن بیش از ۴۰۰ باب مسجد است. برخی از تخمین‌ها نشان می‌دهد که تعداد آنها اکنون از ۵۰۰ باب مسجد نیز عبور کرده است. به طوری که این شهر به بیشترین شهر در میان شهرهای اروپایی از نظر تعداد بیشترین مسجد تبدیل شده است.
براساس آمارهای انجام شده در سال ۲۰۱۵ میلادی یعنی ۱۰ سال پیش، تعداد مساجد در سراسر بریتانیا، ۱۵۰۰ باب مسجد تخمین زده شده بود. این مساجد به دلیل سبک معماری منحصر به فرد و نقش و نگارهای اسلامی بی نظیر به آثار تمدنی و گردشگری تبدیل شدند که انگلیسی‌ها علاقه‌مند به حفاظت و مراقبت از آنها هستند.
مسجد مرکزی لندن یا مسجد ریجنت پارک با گنبد بزرگ طلایی از جمله مهم‌ترین مساجد این شهر به شمار می‌آید که در زمینی در مجاورت پارک معروف ریجنت در مرکز لندن ساخته شده است، ونستون چرچیل، نخست وزیر اسبق بریتانیا این زمین را به ملبغ ۱۰۰ هزار پوند در سال ۱۹۴۰ خریداری کرد و در اختیار مسلمانان قرار داد تا روی آن مسجد بسازند.
این تصمیم دولت چرچیل ناشی از احساس مدارا و تساهل نبود، بلکه در نتیجه فشارهای تحمیل شده بود که تاریخ امپراتوری بریتانیا آن را اعمال کرد، زمانی که یک امپراتوری بزرگ بود، تعداد مسلمانان بیشتر از مسیحیان بود. به همین دلیل نیاز به یک مسجد برای مسلمانان در پایتخت این امپراتوری احساس شد.
برهمین اساس، این تصمیم، ژست قدردانی ناشی از ریخته شدن خون ده‌ها هزار سرباز مسلمان هندی بود که در دفاع از بریتانیا در طول جنگ جهانی ریخته شد. همچنین ضرورت اجرای اصل عمل متقابل وجود داشت؛ پس از آنکه ملک فاروق اول، پادشاه مصر و سودان در آن زمان، قطعه زمینی را در قلب قاهره به اقلیت انگلیسی‌ها برای ساختن کلیسایی انگلیکانی اعطا کرد.
به طور کلی، افزایش تعداد مساجد در بریتانیا به رشد جمعیت مسلمانان نسبت داده شده است. آمارهای سال ۲۰۲۱ نشان می‌دهد که تعداد مسلمانان نزدیک به چهار میلیون نفر است که بیش از ۶.۵ درصد از کل جمعیت را دربرمی‌گیرد. برخی از آنها از ظلم و فقر در کشورخود فرار کرده و به این کشور آمدند.
در مقابل، برای نخستین بار از یک هزار سال پیش، نسبت بریتانیایی‌هایی که می گویند مسیحی هستند، در انگلیس و ولز به زیر ۵۰ درصد رسیده است.
بر اساس داده های اداره آمار ملی بریتانیا (ONS)، تعداد بریتانیایی‌های غیرمذهبی به ۲۵.۳ میلیون نفر رسیده است که معادل ۳۷.۸ درصد از کل جمعیت است که ۹.۹ درصد آنها بی دین هستند.
این ارقام و درصدها نشان می دهد که انگلستان و ولز احتمالاً دیگر کشوری با اکثریت مسیحی نیستند، در نتیجه، تعداد کلیساها در بریتانیا به طور قابل توجهی کاهش یافته است، این کلیساها با چالش کاهش تعداد افراد متدین مواجه شده اند، که منجر به بی توجهی، بسته شدن یا تبدیل شدن برخی از کلیساها به رستوران، مغازه و سایر موارد شده اند. همچنین برای از آنها خریداری شده به مساجد برای خدمت به جامعه روبه رشد مسلمانان شده است.
برخلاف موضع اسلام در مورد حرمت مساجد، هیچ چیزی در مسیحیت وجود ندارد که مانع تخریب، از بین بردن، فروش یا استفاده از کلیساها برای مقاصد دیگر شود.
داده ها نشان می دهد که نزدیک به هزار کلیسا در انگلیس بین سال‌های ۱۹۸۷ و ۲۰۱۹ مجبور به انحلال و تعطیلی شدند. با توجه به این موضوع، کلیسای بریتانیا که نماینده اکثر مسیحیان و کلیساهای سراسر این کشور است، چالش کنونی را «جدی و ریشه‌دار» می داند.
از سوی دیگر، لندن دیگر شهر فسق و سرگرمی نیست، همانطور که تعداد سالن‌های قمار کاهش یافته است، مشتریان آنها نیز کاهش یافته است، در واقع بریتانیا در سال‌های اخیر شاهد کاهش تعداد سالن‌های قمار بوده است.
بر اساس گزارشی که توسط کمیسیون قمار بریتانیا منتشر شده است، تعداد سالن های قمار از ۶۵۹ سالن در مارس ۲۰۱۴ به ۵۸۳ در مارس ۲۰۲۲ کاهش یافته است که نشان دهنده کاهش ۱۱.۵ درصدی است.
این کاهش عوامل متعددی دارد که می‌توان به تغییرات در قوانین و افزایش آگاهی درباره مشکلات قمار اشاره کرد.
براساس گزارشی که در دسامبر ۲۰۲۴ منتشر شد، تعداد کلوپ‌های شبانه در بریتانیا نیز کاهش یافت و از ۱۷۰۰ در سال ۲۰۱۳ به ۷۸۷ مورد در سال ۲۰۲۴ کاهش یافت.
این آمار نشان می‌دهد که نزدیک ب ۵۴ درصد از کلوپ‌های شبانه درهای خود را در این مدت بسته‌اند. پس از شیوع کرونا، این مسئله سرعت بیشتری به خود گرفت. اما تاثیرگذارترین عامل این است که نسل جوان دیگر علاقه‌ای به کلوپ‌های شبانه ندارد و ترجیح می دهند وقت خود را با شبکه‌های اجتماعی بگذرانند.
علاوه بر این، یک مطالعه اخیر نشان داد که تقریباً نیمی از جوانان بریتانیایی ۱۸ تا ۳۴ ساله و یک سوم افراد میانسال (۳۵ تا ۵۴ سال)، دیگر به میخانه نمی‌روند، الکل نمی‌نوشند یا به دلیل افزایش سطح آگاهی سلامتی خود، نوشیدن را ترک کرده‌اند.
اما برای مسلمانان، چنین تحولاتی تأثیر مثبتی بر تجربه آنها در ماه رمضان در بریتانیا خواهد داشت و به آنها احساس اطمینان و آسایش می‌دهد، زیرا شاهد تحولات فرهنگی و اجتماعی در جامعه بریتانیا به‌سوی سبک‌های زندگی مطابق با فرهنگ، اعتقادات و شیوه زندگی آنها و به سمت سبک زندگی سالم‌تر، آگاه‌تر و مسئولانه‌تر، به ویژه در میان نسل‌های جوان هستند.
حتی برخی مقامات ارشد بریتانیا با این ماه همگام می‌شوند، به طوری که چارلز، پادشاه بریتانیا و ملکه کامیلا در توزیع خرما برای تهیه غذای افطاری برای بیماران بیمارستان‌های لندن شرکت می‌کند که این مسئله بازتاب گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی داشته است.
همچنین همراهی باشگاه‌های فوتبال این کشور برخلاف کشورهایی همچون فرانسه، با بازیکنان مسلمانان هنگام زمان افطاری و توقف بازی برای صرف افطاری آنها در رسانه‌های بازتاب گسترده‌ای داشته است که این مسایل برای جامعه مسلمان این کشور بسیار مهم است.
نظر شما