به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، شیراز، شهری که نامش با شعر و ادب، عرفان و دیانت گره خورده است، قرنها مهد تمدن اسلامی و ایرانی بوده است. این شهر، که آرامگاه بزرگانی همچون حافظ و سعدی را در دل خود جای داده، بهعنوان پایتخت فرهنگی ایران شناخته میشود و همواره یکی از مهمترین مراکز مذهبی و معنوی کشور نیز بوده است. از حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) گرفته تا مساجد و حوزههای علمیهای که سالهاست در پرورش اندیشمندان دینی نقش داشتهاند، همگی بر هویت اصیل شیراز بهعنوان شهر دین و دانش تأکید دارند.
اما در سالهای اخیر، این شهر که همواره الگوی اخلاق و فرهنگ بوده، با چالشی جدی روبهرو شده است. برخی ناهنجاریهای اجتماعی و اخلاقی در سطح شهر، از برگزاری محافل نامتعارف گرفته تا بیتوجهی به اصول و ارزشهای دینی در اماکن عمومی، نگرانیهایی را در میان مردم و مسئولان ایجاد کرده است. این وضعیت نه فقط هویت فرهنگی شیراز را تحتالشعاع قرار داده، که پرسشهای جدی درباره میزان پایبندی به ارزشهای اخلاقی و نقش مسئولان در حفظ هنجارهای جامعه مطرح کرده است.
نماینده ولیفقیه در استان فارس و امامجمعه شیراز، با انتقاد از این وضعیت، بر لزوم توجه جدی مسئولان به این مسائل تأکید کرده است. او با استناد به تعالیم دینی و تأکید بر تأثیرات منفی گسترش گناه در جامعه، هشدار داده است که بیتفاوتی در برابر این ناهنجاریها، پیامدهای سنگینی در پی خواهد داشت.
آیا در برابر هنجارشکنیهای اخلاقی سکوت جایز است؟
درخواست من از مسئولین شیراز و فارس این است که آنجایی که خداوند کوتاه نیامده و برای عملی، مجازات تعیین کرده شما هم کوتاه نیایید و نسبت به هنجارشکنیهای اخلاقی و زیر پا گذاشتن قوانین فرهنگی و اجتماعی بیتفاوت نباشید.
آیتالله دژکام خطاب به مسئولان تصریح کرده: "خداوند برخی گناهان را مستوجب مجازات و حد دانسته و برای برخی، حد و مجازات قائل نشده که این کار حکمت دارد. درخواست من از مسئولین شیراز و فارس این است که آنجایی که خداوند کوتاه نیامده و برای عملی، مجازات تعیین کرده شما هم کوتاه نیایید و نسبت به هنجارشکنیهای اخلاقی و زیر پا گذاشتن قوانین فرهنگی و اجتماعی بیتفاوت نباشید."
هنجارشکنی و آسیبهای اجتماعی؛ نگاهی به واقعیتهای تلخ
امروزه در برخی مناطق شهر، شاهد بروز رفتارهایی هستیم که آشکارا با موازین اخلاقی و فرهنگی جامعه در تضاد است. از برگزاری برخی محافل و مهمانیهای مختلط گرفته تا بیتوجهی به احکام شرعی در فضاهای عمومی، همگی نشان از کمرنگ شدن نظارت بر اجرای قوانین دارد. این در حالی است که طبق آموزههای دینی، برخی گناهان به قدری مهلکاند که میتوانند باعث نزول عذاب الهی شوند.
آیتالله دژکام در ادامه سخنان خود به همین موضوع اشاره کرده و گفته: "در جایی که خداوند برای یک گناه اجتماعی مجازات تعیین کرده چرا برخی مسئولان سکوت میکنند؟ چرا شرایط باید طوری شود که برخی بگویند در فلان جای شیراز انگار بیبندوباری آزاد است؟"
این پرسش، تلنگری است برای همه مسئولان و متولیان فرهنگی و اجتماعی که آیا نظارت بر این مسائل به درستی انجام میشود؟ آیا فرهنگسازی و اقدامات پیشگیرانه کافی بوده است؟ و مهمتر از همه، آیا نباید در برابر این روند نگرانکننده اقدامی قاطع صورت گیرد؟
در جایی که خداوند برای یک گناه اجتماعی مجازات تعیین کرده چرا برخی مسئولان سکوت میکنند؟ چرا شرایط باید طوری شود که برخی بگویند در فلان جای شیراز انگار بیبندوباری آزاد است؟
مسئولیت اجتماعی و لزوم اقدام جدی
هر جامعهای برای حفظ هویت خود نیازمند نظارت و اجرای قانون است. نمیتوان از یکسو انتظار داشت که شهری با تاریخ و فرهنگی غنی همچون شیراز، همچنان پایگاه دین و اخلاق باقی بماند و از سوی دیگر، نسبت به ناهنجاریهای اجتماعی و فرهنگی بیتفاوت بود. بیشک، اگر این روند ادامه یابد، بنیانهای اخلاقی جامعه تضعیف و آرامش اجتماعی نیز در معرض تهدید قرار خواهد گرفت.
آیتالله دژکام در پایان تأکید کرده: "اگر گناهانی نظیر شرابخواری و زنا و... رواج یافت، عذاب الهی نازل میشود و خداوند نظر رحمتش را دریغ میکند"
این سخن، هشداری جدی است؛ هشداری که نباید نادیده گرفته شود. مسئولان باید هرچه زودتر برای حفظ هویت فرهنگی و دینی این شهر، اقداماتی جدی انجام دهند تا شیراز، همچنان مهد ادب، فرهنگ و دین باقی بماند.
نظر شما