به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام مهدی اسماعیلی، مدیر گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام درپاسخ به این سوال که چرا حضرت امام محمد تقی علیه السلام به جواد معروف شده است گفت: کلمه جواد از جود به معنای بخشش و جواد یعنی بخشنده و از اوصاف خداوند متعال است، در علم اخلاق از آن به صفتی تعبیر شده است که دارنده آن در مقابل آنچه که می بخشد انتظار تلافی ندارد و از نظر بهداشت و روان نیز شخص جواد از بخشیدن و کمک کردن لذت می برد، به همین جهت درونی سالم و روحی شاداب دارد.
وی افزود: مفهوم مخالف و مقابل جود کلمه بخل است که به معنای امساک از بخشش به دیگران و ذخیره سازی دارائی ها بدون استفاده دیگران و از صفات مذموم است. از نظر بهداشت و روان نیز، فرد بخیل بیماری است که خود از بیماری اش خبر ندارد در حالی که هر لحظه در این بیماری بیشتر فرو می رود.
این مدیر پژوهشی گفت: سخن ما در این گفتار نفی صفت بخل از معصوم و اثبات صفت جود در او است؛ زیرا او از نقصهایی که موجب نفرت مردم می شود بدور است و در مقابل، جاذبه های اخلاقی و ویژگیهای مثبت در وی فراوان است. با نگاهی به تاریخ زندگی همه پیامبران و جانشینان آنان رمز برتری و موفقیت آنان بر همگان آشکار می شود و این رمز، چیزی نیست جز داشتن جاذبه های برتر در رفتار و گفتار و کردار.
حجت الاسلام اسماعیلی ادامه داد: یکی از این جاذبه های برتر، احسان، نیکوکاری و کمک مادی به افراد محتاجی است که در گردونه زندگی از کاروان پیشرفت باز مانده و چرخ زندگی آنان به کندی حرکت می کند.
مدیر گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام تصریح کرد: امام نهم علیه السلام با نام مبارک تقی و با لقب جواد یکی از نامدار ترین چهره های دادرسی و ضعیف نوازی در طول زندگی کوتاه دنیائی اش بود، آن حضرت در احسان و کمک به مردم مخصوصا نیازمندان و در راه ماندگان از با سخاوت ترین مردم زمان خویش شمرده می شد.
وی با اشاره به بزرگواری و شخصیت بی مانند این امام همام به دو جریان تاریخی اشاره کرد و گفت: کاروانی به قصد زیارت خانه خدا و انجام اعمال حج به مقصد شهر مکه در حرکت بود، راهزنان راه را بر کاروانیان بستندند و هر آنچه که یافتند به سرقت بردند، اهل قافله با سختی تمام به شهر یثرب رسیدند در حالی که نه متاعی داشتند، نه پولی و نه غذائی، لذا در جستجوی پناهگاهی بودند تا خاطر رنجیده و رنج سفر و غارت زدگی را بوسیله آن درمان کنند، یکی از افراد قافله بنام احمدبن حدید داستان رهزنان و سرقت اموال خود و دوستانش را به محضر حضرت جواد علیه السلام برد و از آن حضرت در خواست کمک کرد، امام او را با دست پر به جمع هم سفرانش باز گرداند، ابتدا دستور داد تا بر آن شخص لباسی نو بپوشانند سپس مبلغ سنگینی به وی داد تا میان دوستان هم سفرش تقسیم کند، و جالب آنکه پس از تقسیم دینارها دریافتند که امام به هر یک به اندازه اموال سرقت شده اش بخشیده است.
پایان پیام/
نظر شما