خبرگزاری شبستان: شفاعت در لغت، به معنای وساطت و میانجی گری است. در گفت و گوهای روزمره به وساطت و میانجیگری شخص مورد اعتماد در نزد بزرگی به منظور عفو مجرمی یا بر آوردن حاجت کسی شفاعت گفته می شود. البته در اسلام شفاعت و شفیعان انواعی دارند که در این نوشتار به یک قسم از آن می پردازیم.
شفیعان چه کسانی هستند؟
با توجه به مفهوم گسترده شفاعت، تمام اسباب و علت های مادی و معنوی، شفیعان درگاه الهی اند؛ چون واسطه فیض خداوند به مخلوقات هستند. اما در خصوص شفاعت مغفرت (شفاعتی که نتیجه آن آمرزش گناهان است)، شفیعان درگاه الهی عبارت اند از:
توبه، ایمان و عمل صالح، قرآن کریم، اولیای الهی.
1. توبه
قرآن کریم می فرماید: وَهُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ ، (واوست آن که توبه را از بندگان خود می پذیرد و از گناهان می پذرد).
در آیات متعددی از قرآن کریم، نقش توبه از اسباب و علل رسیدن فیض مغرفت و بخشش الهی به بنده گنه کار و از شفیعان درگاه الهی است. از آنجا که اثر توبه علاوه بر آخرت، در همین دنیا ظاهر شده و قبل از مرگ، سبب آمرزش گناهان می شود، در روایات از آن به عنوان بهترین شفیع نام برده شده است. امام علی فرمود: لا شفیع انجح من التوبة ، (هیچ شفیعی بهتر و کارآمدتر از توبه نیست). چون در همین دنیا اثر می کند و مکافات کار انسان، به قبر و قیامت کشیده نمی شود.
2. ایمان و عمل صالح
قرآن کریم می فرماید: وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ (خداوند کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند، به آمرزش و پاداشی بزرگ وعده است). در آیات متعددی ایمان و عمل صالح به عنوان سبب مغفرت و آمرزش دانسته شده است.
در روایات نیز از مصادیق عمل صالح چون روزه، ادای امانت، صداقت و راست گویی، به عنوان شفیعان درگاه الهی یاد شده است.
3. قرآن کریم
کسانی که در دنیا قرآن را دستور زندگی خود قرار داده و به آن عمل کرده اند، در روز رستاخیز از شفاعت آن بهره مند خواهند شد. امام علی(ع) می فرماید: در روز قیامت، قرآن برای هرکس شفاعت کند، پذیرفته می شود.
4. اولیای الهی
بر اساس روایاتی از شیعه و اهل سنت، ملائکه، انبیا، اوصیای پیامبران و امامان معصوم، عالمان و دانشمندان دینی، شهیدان و مومنان، در روز قیامت، شفیعان درگاه الهی اند. در این قسمت به ذکر چند نمونه از روایات بسنده می کنیم:
-رسول اکرم (ص): سه گروه نزد خداوند شفاعت می کنند و شفاعت آنها پذیرفته می شود: پیامبران، عالمان و شهیدان و نیز در روز قیامت، من شفاعت می کنم و شفاعتم پذیرفته می شود و اهل بیتم شفاعت می کنند و شفاعت شان پذیرفته می شود.
-امام صادق (ع): در روز قیامت به عابد گفته می شود: به بهشت برو و به عالم گفته می شود: بایست و به سبب آنکه مردم را تربیت و ادب نیکو آموختی، برای آنان شفاعت کن.
برگرفته از کتاب پرسش و پاسخ های دانشجویی
پایان پیام/
نظر شما