به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از لوفیگارو، اتحادیه اروپایی که به واسطه سهم گین ترین بحران اقتصادی قرن نفس های آخر را می کشد، و از اعمال یک سیاست داخلی، مشترک و تایید شده از سوی اعضایش ناتوان مانده است و از سویی به خاطر عدم توافق بر سر بودجه تکه تکه شده است، شب دوشنبه دهم دسامبر برابر با بیستم آذر مفتخر به دریافت جایزه نوبل در اسلو می شود. هرمان ون رامپوی، رییس اتحادیه اروپا، خوزه مانوئل باروسو، رییس کمیسیون اروپاو مارتین اسشولتز، رییس پارلمان اروپا به عنوان نمایندگان بیست و هفت عضو اتحادیه اروپا درگراند هتل شهر اسلو و در حضور خانواده سلطنتی نروژ این جایزه را دریافت کردند.
حدود بیست تن از سران کشورهای اروپایی از جمله فرانسوا اولاند، آنگلا مرکل و ماریو مونتی در این مراسم حضور یافتند.در نتیجه حدود دوازده تن از سران کشورهای دیگر چون دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس با حواله صدها انتقاد شدید از این مراسم در آن حاضر نشدند.
« کلوپ» اروپایی که همواره برای ایجاد وحدت در میان اعضایش با مشکل روبرو است و همین امر تنش های اجتماعی ای را در آن به خشونت و در گیری کشانده است و پای افراط گراها را مثلا در یونان به صحنه سیاست باز کرده است، به راستی شایستگی دریافت جایزه نوبل را داشت؟
برای پاسخ به انتقادهای وارده، اتحادیه اروپا اعلام داشت که 930 هزار یورویی را که در این جایزه دریافت کرده در پروژه ملقب به نام مبارزه با بیکاری و اشتغال کودکان در جهان به کار خواهد رفت.
در آغاز مراسم اعطای جایزه ترنبجورن جگلند، وزیر سابق نروژی و رییس کمیته جایزه صلح نوبل انتخاب اتحادیه اروپا برای اعطای جایزه نوبل را اینگونه توجیه کرد: در زمانی که اتحادیه اروپا در نهایت مشکلات به سر می برد، کمیته نوبل نروژی با انتخاب این اتحادیه خواست معنای دوباره صلح گرایی را به اتحادیه اروپا یادآور شود.
خوزه مانوئل باراسو نیز مدعی شد: این انتخاب از این رو نیست که کسی مریض است و با دریافت این پوب می تواند خود را درمان کند. بحران صحنه را هنوز ترک نکرده است و زمان مداخله رسما فرا رسیده است و اعضاء باید به طور اختیاری بنابر ارزش های ضروری اتحادیه حاضر شوند.فدرالیسم و بین المللی گرایی عمده ترین سهم اروپا از جامعه بشریت است.
هرمان ون رامپوی نیز یادآور شد که جنگ پیرتر از اروپا اسن و کودکی خود را در جنگ جهانی دوم در بلژیک بازمانده قبل از آشتی فرانسه و آلمان،گذرانده است.
اما آشتی پایان کار نیست، اروپا به یک سلاح سری مجهز است: بحث و گفتگو. بحث و مذاکره بر سر یک میز بسیار خوشایند تر از مجادله در میدان جنگ است و در پایان باید اعتراف کنم از اینکه اروپایی هستم به خود می بالم.
در صف اول آنگلا مرکل و فرانسوا اولاند با صورتهای گلگون قرار داشتند و بیش از سایرین مورد تشویق حضار قرار گرفتند.
اتحادیه اروپا در شکنجه به سر می برد، و نمایندگانش در اسلو اراده خود را به نمایش می گذارند.
ون رامپوی در پایان گفت: ما سخت کار می کنیم تا به پیشرفت اقتصادی و اشتغال زایی بازگردیم.
خوزه مانوئل باراسو نیز با دفاع از یورو ابراز داشت: یکی از سمبولهای وحدت ما در دستان همه است.
بیماری اروپایی آنگونه که باید هنوز درمان نیافته است. اما در اسلو پزشکانی چون خوزه مانوئل باراسو قول دادند که آن را درمان کنند و توجهی دائمی و موشکافانه را متوجه حل این بحران معطوف کنند.
پایان پیام/
نظر شما