به گزارش خبرنگار شبستان، نشست نقد و بررسی کتاب "دوستی"، عصر سه شنبه، 28 آذرماه، در شهر کتاب مرکزی با حضور "علی اصغر محمدخانی"، "مالک حسینی"، "اصغر دادبه" و "حسین محمودی" برگزار شد.
دکتر اصغر دادبه در ابتدای سخنان خود به قرائت غزلی در باب دوستی از سعدی پرداخت بر این مبنی:
یارا بهشت صحبت یاران همدمست دیدار یار نامتناسب جهنمست
هر دم که در حضور عزیزی برآوری دریاب کز حیات جهان حاصل آن دمست
نه هر که چشم و گوش و دهان دارد آدمیست بس دیو را که صورت فرزند آدمست
آنست آدمی که در او حسن سیرتی یا لطف صورتیست دگر حشو عالمست
هرگز حسد نبرده و حسرت نخورده‌ام جز بر دو روی یار موافق که در همست
آنان که در بهار به صحرا نمی‌روند بوی خوش ربیع بر ایشان محرمست
وان سنگ دل که دیده بدوزد ز روی خوب پندش مده که جهل در او نیک محکمست
آرام نیست در همه عالم به اتفاق ور هست در مجاورت یار محرمست
گر خون تازه می‌رود از ریش اهل دل دیدار دوستان که ببینند مرهمست
دنیا خوشست و مال عزیزست و تن شریف لیکن رفیق بر همه چیزی مقدمست
وی در ادامه در رابطه با کتاب دوستی گفت: حسینی در این کتاب در واقع به جز دانش ترجمه، کار دیگری نیز انجام داده است که معمولا نمونه آن را نمی بینیم ؛ او مفهومی را انتخاب کرده که در زندگی حضور دارد و بسیار جدی است و این مفهوم یعنی دوستی را به صورتی سنجیده بیان کرده است.
دادبه افزود: امروز داستان های کوتاه جای رمان های عظیم را گرفته است هرچند که آن آثار نیز در جای خود دنبال می شود اما مسئله آن است که امروز همه به دنبال اصطلاحا حرف حساب هستند، این کتاب دوستی را در دو کلمه خلاصه کرده است و که این امر هنر مترجم محسوب می شود، هرچند کتاب کوچکی است اما مفهوم را رسانده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به وجود واژه دوستی و مفاهیم آن در ادبیات بومی ایران، اظهار کرد: دکتر مهین دخت صدیقیان، تعداد واژه "دوستی" در غزلیات سعدی را 607 بار، عنوان کرده است و که اگر به این آمار واژه های "یار" و "رفیق" را نیز بیافزاییم افزون بر 1000 بار میشود.
وی گفت: همچنین حافظ نیز 142 بار از "دوستی" در اشعار خود استفاده کرده است، البته مانیفست سعدی در بیان دوستی است.
دادبه در ادامه اظهار کرد: در مقاله ای عنوان کردم که وضعیت متون ادبی ما به گونه ای است که بسیاری از مسائل فلسفی مان در آنها وجود دارد و ما غیر از آن متون فلسفی و حکمی باید به سراغ متون ادبی نیز برویم تا به عمق آنها پی ببریم.
وی افزود: در بسیاری از متون فلسفی نمی توان خیلی موارد را پیدا کرد، اگر بخواهیم به مسئله دوستی نگرشی فلسفی داشته باشیم نمی توان از متون ادبی بی نیاز بود.
این محقق با بیا ن اینکه مسئله دوستی، صدیق، و ... را باید در حکمت عملی دنبال کرد، افزود: دوستی را در قالب حکمت منزل قرار می دهند، ضمن آنکه ارزش متون ادبی ما در این استکه بیشتر مناثر از فرهنگ خودی و ایرانیت و اسلامیت است، در واقع آن جایی که واکنش در برابر یونانیت پدید می آید، ستیز با جنبه ملی و دینی است، یعنی غرب گرایی آن روزگار "یونان گرایی" بود.
وی با اشاره به مفهوم دوستی در کلام سعدی گفت: دوستی در سخن سعدی مراد از ارتباط میان انسان ها دارد، اگر دوستی را سه بخش رابطه میان آدم ها، معشوق، خدا است که نظر سعدی نوع اول دوستی است.
دادبه تصریح کرد: دوستی و تفاهم محبت آمیز به درد زندگی می خورد، سعدی به این نکته توجه دارد.
همچنین در ادامه "حسین محمودی" دیگر منتقد حاضر در نشست، گفت: این کتاب حجم کوچکی دارد اما عمیق است، به نظ رم کتاب مخاطبی خاص دارد، ضمن اینکه معتقدم این اثر مفید فایده برای مخاطب عام نیست چراکه برای او پرسش برانگیز نیست.
نظر شما