به گزارش خبرگزاری شبستان، «مجموعه جدید» تاجیک، کفش هایی‌ست که این هنرمند با مهارت بر بوم‌های بزرگ نقاشی کرده است، تاجیک در تابلوهایی که آرزو، تفاهم، مهربان... نام دارند کفش‌هایی کشیده است که گویی شخصیت ویژه‌ای دارند؛ کفش‌هایی که اکثرشان زنانه‌اند و فرم‌های خاصشان در جعبه‌ها آنها را به عنوان آیکون‌های بصری جذاب که قابلیت معنا آفرینی هم دارند نمایان شده‌اند.
مجتبی تاجیک در افتتاحیه این نمایشگاه در سخنان کوتاهی گفت: حدود بیست سال است که نقاشی می‌کشم و همیشه طبیعت بی‌جان موضوع آثارم بوده‌است و 2 سال است که بر روی آثار این نمایشگاه متمرکز هستم. فکر می‌کنم کفش در زندگی همه اهمیت دارد زیرا که در هر لحظه از زندگی با آن سرو کار داریم. من برای به تصویر کشیدن این نقاشی‌ها ابتدا کار چیدمان کفش‌ها و جعبه‌ها را انجام داده‌ام و از آن عکس گرفته و بعد آن را بصورت نقاشی درآورده‌ام.
او در مورد اینکه چرا بیشتر کفش‌های زنانه را به تصویر می‌کشد گفت: کفش‌های زنانه هنری‌تر هستند و طراحی آن با کفش مردانه متفاوت است درواقع کفش‌های زنانه رنگ و طرح بیشتری دارند.
تاجیک در کنار 9 تابلویی که از مجموعه کفش‌ها به نمایش گذاشته‌است، چیدمانی با جعبه و نقاشی که در آن یک کفش زنانه و مردانه را در کنار هم کشیده است را در معرض تماشا قرار داده است.
محمد پرویزی مدرس دانشگاه و منتقد هنری در بخش‌هایی در بروشور این نمایشگاه آورده‌است: جعبه‌های مجتبی تاجیک از خرت و پرت‌های زیادی پر و خالی شده تا به همین جا که اکنون می‌بینیم رسیده‌اند. از جعبه‌های جادوئی مانند با فضای سورئالیستی گرفته تا انبوهی از خنزر پنزر‌ها و اشیای تاریخی تا به کفش‌های امروزی. نقاش در این مجموعه محتویات ذهنی جعبه‌ها را به سمت واقع گرایی سوق داده و با تمهیدات نقاشانه امکان خوانش ذهنی از آنها را گشوده است. جعبه‌های رنگی، کفش‌های زنانه و مردانه با دقت پردازش و اجرا شده‌اند. او با درشت نمایی، زرق برق کفش‌ها و تمام بار بصری آثار را در میدان دید مخاطب قرار می‌دهد. نقطه عطف کارهای تاجیک (در مجموعه جدیدش) درست همین جاست؛ ترسیم واقعیت کالا برای رسیدن به ماهیت سورئال آنها. به بیان ساده‌تر نقاش در این مجموعه به دنبال سورئالیسم پنهان واقع گرایی است.
او به جذابیت کفش‌ها تاکید فراوانی کرده تا لذت بصری مضاعفی از آنها ساطع شود. مخاطب در این رویا رویی کام می‌گیرد، این شعف بصری در ما پیش می‌رود و از راه دیدن در ما گسترش می‌یابد. چیزی که اکنون در من شکل گرفته تماما بیرون جعبه است. نقاش بازی می‌کند، هم با ما هم با جعبه‌ها. باز و بسته می‌کند تا وسوسه در نگاه ما شکل بگیرد. این رفت و بازگشت بیهوده را پایانی نیست، این درد کالا‌ها و به گمانم راز جعبه هاست..
این یازدهمین نمایشگاه انفرادی مجتبی تاجیک محسوب می‌شود، او سال 1390 به همراه گالری اثر در آرت فر بین المللی استامبول حاضربود و آثارش با استقبال مواجه شد، تا به حال در نیویورک، لس‌آنجلس، قطر، دوبی،... نیز نقاشی‌هایش را ارائه داده که همواره نگاه خاص او به سوژه‌های پیرامونی‌اش مورد توجه قرار گرفته است.
مجموعه جدید «مجتبی تاجیک» عصر جمعه هشتم دی ماه به روی دیوار می‌رود و نمایشگاهش تا دوم بهمن ماه در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، خیابان بر فروشان، پلاک 16دایر است. علاقمندان می‌توانند روزهای یکشنبه تا پنجشنبه از ساعت 11 تا 20 و جمعه‌ها از ساعت 16 تا 20 از این آثار دیدن کنند.
پایان پیام/
نظر شما