به گزارش خبرگزاری شبستان، متهم ردیف دوم با حضور در جایگاه خود را متولد سال 1371 و بیکار معرفی کرد.
اتهام محاربه و افساد فی‌الارض از طریق سرقت مسلحانه و ایجاد رعب و هراس با استفاده از سلاح سرد (چاقو) توسط قاضی صلواتی به متهم تفهیم شد
متهم در دفاع از خود گفت: من گول رفیقم را خوردم و نیازی به پول نداشتم ولی او برای عمل مادرش نیاز به پول داشت.
وی گفت: من قبول دارم که عملی که انجام دادم عمل مجرمانه بوده است اما نمی‌دانستم این کار محاربه و جرم آن اعدام است و تقاضای عفو دارم.
قاضی صلواتی از متهم خواست تا ماجرا را تعریف کند.
متهم گفت: من در قهوه خانه نشسته بودم و بعد دوستم آمد و در مورد مشکل مالی اش با من صحبت کرد و با دو دوست دیگرمان در حال دور زدن بودیم که شاکی را دیدیم او را در کوچه خلوت دیدیم و به محض رسیدن به شاکی از موتور پیاده شدم و متهم را گرفتم در حالی که چاقو دستم بود اما او را تهدید نکردم تا اینکه دوستم به من پیوست و دو نفری کیفش را گرفتیم و کاپشنش هم از تنش درآمد.
وی افزود: تقریباً 7 روز بعد نیز در کوچه پایین تر محل حادثه اول، بار دیگر همین اقدام را انجام دادیم و پول شاکی دوم را از او گرفتیم.
قاضی خطاب به متهم گفت: چرا چنین چاقویی حمل می کنی؟
متهم پاسخ داد: چاقو مال خودم نبود، مال متهم ردیف چهارم بود و او به من گفت که با این چاقو می‌توانیم مردم را بترسانیم.
در ادامه متهم با اشاره به فوت پدرش گفت: پدرم نیز به وسیله ضربه قمه مجبور به تخلیه چشمش شد و چند ماه بعد سکته و فوت کرد.
وی در پایان گفت: اتهام محاربه برای من سنگین است و اولین بارم است که این کار را کردم و از دادگاه تقاضای تخفیف دارم.
پایان پیام/
نظر شما