به گزارش خبرنگار شبستان، در ادامه نخستین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده چهار متهم زورگیری، قاضی صلواتی از متهم ردیف سوم خواست تا در جایگاه قرار گیرد.
با حضور متهم در جایگاه قاضی با محرز شمردن اتهامات وی گفت: متولد چه سالی هستی؟
متهم ردیف سوم پاسخ داد: متولد سال 1370 هستم، شغلم آزاد و فقط یک فقره سرقت مسلحانه داشتهام.
قاضی خطاب به متهم گفت: اتهام شما براساس کیفرخواست صادر شده مشارکت در سرقت مسلحانه با سلاح سرد، نسبت به شاکی است از خود دفاع کنید.
متهم گفت: اشتباه کردم.
پس از درخواست قاضی برای دفاع متهم از خوذ، متهم ردیف سوم گفت: در قهوهخانه نشسته بودم که دوستم آمد و گفت مادرش مریض است و پول نیاز دارد. طی تماسی دو نفر دیگر از دوستانمان آمدند و زمانی که در حال دور زدن در خیابانها بودیم دیدیم شاکی در کوچه خلوت ایستاده که ما هم ایستادیم.
قاضی گفت: پس با نیت و قصد قبلی این کار را کردید؟
متهم پاسخ داد: بله! در این هنگام روبروی شاکی قرار گرفتیم و وسایل او را از دستش گرفتیم و کیفش را بردیم.
متهم در ادامه گفت: من یکبار محکوم به زندان شدهام، در حدود چهار ماه زندانی شدم.
قاضی از متهم پرسید: چقدر پول گیرت آمد؟
متهم پاسخ داد: حدود 30 هزار تومان!
قاضی پرسید: شما اظهارات شاکی ردیف دوم را شنیدید در این رابطه توضیح دهید؟
متهم گفت: من او را تا به حال ندیدهام.
در این هنگام قاضی صلواتی به متهم گفت: ولی در مواجهه حضوری اظهارات وی را پذیرفته بودید.
متهم پاسخ داد: نه. من نمیپذیرم. من پشت فرمان موتور نشسته بود. به چه صورت میتوانم زمانی که رانندگی موتور را میکردم با او درگیر شوم.
پایان پیام/
نظر شما