آیا پیشنهاد میانجیگری ایران قابل قبول است؟

 به گزارش شبستان به نقل از روزنامه «هفته ایچی» پیشنهاد ایران در خصوص میانجی گری در بحران قره باغ از سوی باکو باید با احتیاط دنبال شود ."مبارز احمداوغلو" رییس مرکز فنون و نوآوری های سیاسی گفته است: «پیشنهاد میانجیگری ایران در حل مناقشه قره باغ به یک دردسر برای مقامات رسمی و دینی تهران تبدیل شده است. ایران مدت مدیدی از این ابتکار میانجیگری سوء استفاده کرده است. ایران و ارمنستان از این ابتکار میانجیگری برای اعمال فشار علیه آذربایجان استفاده کرده اند. اکنون این ابتکار میانجی گری به زیان ارمنستان تبدیل شده است. از این رو، ایران با وضعیت دشوار مواجه شده است. نیاز مبرم به بهبود روابط اقتصادی با آذربایجان و مبارزه در راه کسب آرای آذربایجانی های ایران در انتخابات ریاست جمهوری آینده، تهران را مجبور می کند که مساله حل مناقشه قره باغ را همواره در دستور کار قرار بدهد. تهران با اعلام آمادگی برای حل مناقشه قره باغ قصد کسب رغبت جمهوری آذربایجان و آذربایجانی های ایران را دارد. ولی، میانجیگری در حل مناقشه قره باغ مغایر با منافع اصلی ایران است. از دیدگاه استراتژی ایران، لاینحل ماندن مناقشه قره باغ تنها عامل تضعیف کننده موضع جمهوری مستقل آذربایجان است. عوامل دیگری از میان برداشته شده اند».
" المان نصیراف " کارشناس سیاسی آذربایجانی نیز گفته است: ایران بارها پیشنهاد میانجیگری در حل مناقشه قره باغ را ارایه کرده است. نخستین بار چنین پیشنهادی در سال 1992 مطرح شد. در آن زمان، آذربایجان قصد قبول این پیشنهاد ایران را داشته است. ولی، در نتیجه اشغال شوشا و لاچین توسط ارامنه، ابتکار میانجیگری ایران به نتیجه ای نرسید. از این رو، اگر چه طرح این پیشنهاد خود به خود یک امر مثبت است ولی، به لحاظ گسترش روابط ویژه بین ایران و ارمنستان نامطلوب است. ارمنستان به دلیل سیاستی که در پیش گرفته است در محاصره قرار گرفته است. ارمنستان که دارای 35 کیلیومتر مرز با ایران است، از این طریق وضعیت سختی که در نتیجه این محاصره قرار گرفته است را تا حدودی سبک تر می کند. روابط اقتصادی بین ارمنستان و ایران رو به گسترش است. چندی پیش طرح جدید در رابطه با احداث نیروگاه آبی بر روی رودخانه ارس اجرایی شد. در عین حال، همکاری نظامی بین ارمنستان و ایران در حال گسترش است. با توجه به این موارد باید گفت که در وضعیت کنونی زمینه مناسبی برای اجرای این پیشنهاد وجود ندارد. چنان چه ایران رفتاری نظیر پاکستان داشت، می شد از این پیشنهاد استقبال کرد. در حالی که در مقایسه با پاکستان، آذربایجان و ایران دارای پیوندهای بسیار عمیقی هستند.