به گزارش خبرنگار شبستان ،مراسم نکوداشت دو شاعر آئینی و انقلابی فقید خلیل عمرانی و اصغر حاج حیدری(خاسته) شب گذشته دوشنبه 16 بهمن ماه با حضور مجتبی رحماندوست نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری، امیرحسین فردی مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری، حبیب ایل بیگی مدیر کل روابط عمومی و امور بین الملل حوزه هنری، یوسفعلی میرشکاک، محمد علی مودب، رضا اسماعیلی، خسرو آقایاری، اسماعیل امینی، علی داودی و دیگر شاعران و علاقه مندان به شعر و ادبیات در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای این نشست،مجتبی رحماندوست نویسنده و نماینده مجلس شورای این شاعران را ساده و بی آلایش خواند و گفت: خلیل عمرانی هیچ گاه در پی آن نبود که خود را مطرح کند، ساده شعر می گفت و از این رو اشعارش به جان آدم می نشست.
وی افزود: عمرانی در زندگی فهمیده بود که لحظه ها اهمیت دارند و سعی می کرد دم را غنیمت شمرد و در هر لحظه خود را بسازد؛ هر گاه که خلیل عمرانی را دیدم احساس کردم او کسی است که در هر لحظه و هر ثانیه در حال تکوین شخصیت خودش است تو گویی همین لحظه را تمام عمر خود حساب می کند . اینگونه ذره ذره خود را تکوین می داد و می ساخت.
رحماندوست در پایان سخنان کوتاهش خاطرنشان کرد: من خلیل عمرانی را با معلم واقعی بودن، ولایی بودن انقلابی بودن و به روز بودن اش در عرصه سیاست و فرهنگ شناختم به طوری که این شخصیت برای من و دیگران بسیار احترام بر انگیز بود.
نکوداشت شاعران در زمان حیاتشان صورت گیرد
در ادامه یوسفعلی میرشکاک هم که از سخنرانان اصلی این جلسه بود، ضمن انتقاد از اوضاع فرهنگی حاکم در برگزاری نکوداشت ها برای هنرمندان کشور پس از مرگ آنها اظهار کرد: من از مسئولان خواهش می کنم که بیاییم نه تنها برای شاعران بلکه برای همه کسانی که سزاوار نکو داشت هستند پس از مرگشان نکوداشت برگزار نکنیم؛ ما واقعا چه چیزی را می خواهیم نکو بداریم هنگامی که خود اشخاص غایب اند.
این شاعر پیشکسوت انقلاب با تاکید بر انجام کارهای تاثیرگذار در نکو داشتن، بزرگ داشتن و شناساندن شخصیت های فرهنگی و هنری اظهار کرد: آیا بهتر نیست در زمان حیات چهره های فرهنگی و هنری با تک نگاری هایی که صاحبان قلم و نویسندگان و شاعران درباره این شخصیت ها انجام می دهند کارهای بنیادی تری انجام داد؟ آیا نباید نشریه ای برای این منظور وجود داشته باشد که مثلا در هر شماره به بزرگ داشتن یک چهره فرهنگی و هنری در زمان حیات آن ها بپردازد؟ آیا نمی توان با نقادی آثار هنرمندان و انتشار نقد های جانانه و عمیق از اشعار شاعران در زمان حیاتشان برای آن ها کاری تاثیر گذار انجام داد؟
وی با بیان اینکه من دریغ می خورم که چرا برای مرحوم خلیل عمرانی و مرحوم خاسته در زمان حیاتشان کاری نکرده ام، افزود: من خودم را از این بابت مقصر می دانم اما اگر نشریه ای وجود داشت و کسی از من می خواست که آثار این شاعران انقلاب را نقد و بررسی کن آیا من دست به قلم نمی شدم؟
این شاعر سپس گفت: نکته دیگر این است که نکوداشت ها و بزرگداشت هایمان تنها به تجلیل خلاصه نشود بلکه تحلیل هم در آن باشد.
وی سپس به مرگ و فناناپذیری انسان پس از مرگ اشاره کرد و گفت: از نظر من مرگ اتفاقا آغاز امکان هاست و کمال با مرگ پایان نمی گیرد؛ زیباترین لحظه زندگی انسان به شرط پیوندش با عالم غیب لحظه مرگ است.
این دو شاعر را تازه به دست آوردیم
رضا اسماعیلی از شاعران شناخته شده انقلاب هم در این جلسه با تاکید بر خلوص و تاثیرگذاری و شاگردپروری دو شاعر آئینی فقید گفت: من فکر می کنم ما پس از فقدان ظاهری این عزیزان تازه آن ها را به دست آوردیم.
اسماعیلی خاطرنشان کرد: متاسفانه برخی از شاعران ما به خاطر مشغله های اجرایی و مسئولیت هایشان در حاشیه قرار می گیرند و کمتر فرصت تمرکز بر شعر و شاعری برایشان باقی می ماند و حتی نمی توانند آثارشان را منتشر کنند؛ مرحوم عمرانی و مرحوم اصغر حاج حیدری هر دو مصداق این گونه از شاعران بودند.
این شاعر مرحوم اصغر حاج حیدری را «یغمای نیشابوری ثانی» لقب داد و گفت: شاید مرحوم خاسته سواد آنچنانی نداشت اما به خاطر عشقی که به ادبیات و شعر داشت توانسته بود از خیلی ها پیش بیفتد و در قلوب مردم جایگاهی پیدا کند.
اسماعیلی در پایان مرحوم خاسته را مصداق این بیت از حافظ دانست که «نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت/به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد».
این شاعر آئینی و انقلابی سپس چند رباعی را که در وصف مرحوم خلیل عمرانی سروده بود برای حاضران قرائت کرد.
«عمرانی» و «خاسته» رسالت خود را یافته بودند
در ادامه خسرو آقایاری شاعر و مسئول پیشین دفتر شعر حوزه هنری که از دوستان و همکاران قدیمی خلیل عمرانی بود در این مراسم با قرائت آیه ای از قران کریم و ضمن ارائه بحثی تاریخی از صدر اسلام تا دوران انقلاب اسلامی درباره مهیا بودن زمینه ذهنی مردم برای تحولات سیاسی اجتماعی منطبق با آموزه های الهی و قرآنی اظهار کرد: چهره های فرهنگی و هنری متعهد و تاثیر گذار همواره تلاش می کنند تا زمینه ذهنی را برای تحولات مثبت که با اوامر الهی منطبق است مهیا کنند.
آقایاری در ادامه گفت: خلیل عمرانی و اصغر حاج حیدری با خلوص و سادگی شان رسالت خویش را خوب دریافته بودند و هدفشان این بود که پس از انقلاب اسلامی زمینه ذهنی مردم را برای ظهور امام زمان(عج) فراهم کنند.
این همکار و دوست قدیمی خلیل عمرانی سپس از فعالیت های این شاعر فقید سخن گفت و او را شاعری موثر و شاگردپرور خواند.
علی محمد مودب شاعر و مدیر موسسه فرهنگ و هنری شهرستان ادب نیز خاطراتی از دو شاعر آئینی فقید خلیل عمرانی و اصغر حاج حیدری تعریف کرد و درباره شخصیت آن دو گفت: من در برابر هر دوی این عزیزان یک احساس مشترک را تجربه کردم و و این احساس در برابر سادگی و بی آلایش آن ها و دلسوزی و شفقت این دو شاعر برای پیشرفت شعر و شاعری کشور به من دست داد.
این شاعر سپس شعری را که برای مرحوم خلیل عمرانی سروده بود قرائت کرد.
دکتر طبابایی دوست همکار و هم دانشگاهی خلیل عمرانی در این مراسم درباره جایگاه ادبی و فعالیت های او سخن گفت. این شاعر یادآور شد که استاد محمد رضا ترکی در دانشگاه از عمرانی با عنوان «استاد عمرانی» یاد می کرد.
طباطبایی ادامه داد: پایان نامه خلیل عمرانی آخرین پایان نامه ای بود که قیصر امین پور استاد راهنمای آن بود و نگاه مرحوم امین پور به پایان نامه عمرانی نگاه ویژه ای بود.
وی با بیان اینکه در حق خلیل عمرانی در زمان حیاتش جفا شد، افزود: گاهی دوستانش فکر می کنند چون او کم کار بوده آثار کمی ارز او منتشر شده است، اما من شاعری را سراغ ندارم که بتواند مانند او در یک روز 10 غزل بگوید.
طباطبایی گفت: اگر مرحوم عمرانی کتاب چاپ نمی کرد به خاطر وسواسش در انتخاب آثار و انتشار آن بود نه به دلیل کم کاری اش در شاعری. این شاعر در پایان سخنانش شعری از سروده هایش را قرائت کرد.
در این مراسم سعید بیابانکی که مجری برنامه بود هم خاطراتی از استادش اصغر حاج حیدری تعریف کرد و دو خاطره ای را که محمدعلی بهمنی برای او نقل کرده بود به نقل از او برای حاضران روایت کرد.
همچنین در این جلسه شاعرانی چون جواد زهتاب، فاطمه صارمی، عباس کلهر، عباس مهدی، مبین اردستانی که همه از دوستان و شاگردان خلیل عمرانی یا اصغر حاج حیدری بودند، خاطرات و اشعارشان در خصوص این دو استاد فقید را قرائت کردند.
پایان پیام/
نظر شما