خبرگزاری شبستان: امسال نیز بار دیگر و پس از 34 سال، 22 بهمن فرار رسید و همچون سال های گذشته سیل جمعیت به خیابان ها ریخت و مراسم با شکوه تر از سال های پیش برگزار شد. امسال هم پیش از برگزاری راهپیمایی، گمانه زنی های تکراری رسانه های بیگانه مبنی بر عدم استقبال مردم از مراسم امسال، انجام شد و بار دیگر با حضور گسترده مردم نقش بر آب شد.
اما رسانه های بیگانه در تبلیغات خود بر علیه راهپیمایی امسال، امیدواری بیشتری نسبت به سال های گذشته داشتند. این امیدواری از تنگ تر شدن حلقه تحریم ها و مشکلات اقتصادی در داخل کشور ناشی می شد. این رسانه ها امیدوار بودند، مردم ایران که فتنه سیاسی را پشت سر گذاشته اند، این بار در برابر معضلات اقتصادی، از خود ضعف نشان دهند و بالاخره دست از حمایت انقلاب و نظام جمهوری اسلامی بردارند. اما این بار هم به لطف و عنایت حضرت ولی عصر(عج) ناکام ماندند.
در این میان، شاید سوالی بسیار بزرگ برای ناظران خارجی، در ارتباط با رابطه انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی و مردم شکل گرفته باشد که با حماسه 22 بهمن امسال، علامت سوالش پر رنگ تر شده است. وسعت توطئه ها و برنامه ریزی های گسترده بر علیه نظام جمهوری اسلامی بر تمام محققین داخلی و خارجی مبرهن است. این برنامه ریزی ها و اقدامات، همواره با کمک های مالی بسیار هنگفت پشتیبانی شده است. بررسی ها نشان می دهد که در کشورهای دیگر با هزینه های مالی بسیار کمتر، حکومت ها ساقط شده است. اما در ایران، هر سال حمایت مردم از انقلاب و نظام بیشتر شده است.
طی چند سال اخیر، بحران اقتصادی در اروپا و آمریکا، بحران های بزرگ سیاسی و اجتماعی را پدید آورده است. این موضوع در حالی است که این کشورها ادعای رسیدن به وضعیت ثبات را بر اساس پیمودن مسیرهای توسعه دارند. کشورهای آسیای میانه و قفقاز و همچنین اروپای شرقی، طی سال های اخیر و بر اساس برنامه ریزی های غربی، گرفتار انقلاب های رنگین شدند. انقلاب هایی که بعضا با اعتراض های محدودی در پایتخت به ثمر رسید و نظام حاکم را سرنگون کرد. کشورهای خاورمیانه نیز دستخوش تحولات جدی و انقلاب های بزرگی بوده اند.
اما مردم ایران همچنان حامی انقلاب خود هستند و هر ساله در 22 بهمن، در انتخابات های مختلف و در صحنه های دیگر، این حمایت را به اثبات می رسانند.
بر این اساس، برای ناظران خارجی، این سوال جدی شکل گرفته است که ریشه پیوند میان انقلاب و مردم چیست؟ چه عنصری وفاداری مردم نسبت به نظام و رهبری را موجب می شود؟ چه کششی هر ساله در 22 بهمن، مردم را به خیابان ها می کشاند؟ آیا فشار اقتصادی وجود ندارد؟ آیا مردم از وضعیت اقتصادی و بیکاری و هزاران مشکل دیگر از این دست، رضایت دارند؟ آیا به مطالبات سیاسی و فرهنگی و اجتماعی مردم به طور کامل پاسخ داده شده است؟
اما وضعیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ایران نشان از این دارد که علی رغم تمام پیشرفت ها و حرکت به سوی آزادی و عدالت، هنوز چنین مشکلاتی وجود دارد و در این راستا توطئه های بین المللی بسیار تاثیرگذار بوده است. پس چه علقه ای میان مردم و انقلاب وجود دارد که این زنجیره اتصال را همچنان برقرار نگه داشته است؟
برای جواب دادن به این سوالات لازم است به متفاوت بودن ماهیت انقلاب اسلامی ایران با تمام انقلاب های دیگر در دنیا و تمامی توافقات دیگر برای تشکیل یک حکومت اشاره کرد. نظام جمهوری اسلامی نیز در همین راستا دارای تفاوت ماهوی با دیگر نظام های شکل گرفته در جهان دارد. در واقع این تفاوت در ماهیت است که موجب شده است تفاوت های بسیاری در نوع عملکرد مردم نسبت به حکومت در ایران و در کشورهای دیگر رخ دهد.
رابطه این مردم با انقلاب، نظام و رهبر از همان ابتدا بر اساس اقتصاد شکل نگرفته است که هم اکنون با وزیدن بادی در وضعیت اقتصادی شان، اگر چه این باد تند باشد، به هم بریزد. رابطه انقلاب و مردم ایران عمیق تر از این مسائل است. رابطه ای در راستای تحقق سنت الهی است:
" وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ" (قصص، 5)
شهید آوینی می گوید:
" امام به ما آموخت که تنها راه انتظار مبارزه است."
مردم ایران در مکتب مبارزه پرورش یافته اند. مبارزه برای تحقق انقلاب مهدوی و بیدی نیستند که با این بادها بلرزند.
این آموزه در روح و جان مردم ایران ریشه دارد و جلوه های خود را هرساله در ابراز عشق نسبت به امام و رهبری و ابراز نفرت نسبت به مستکبران جهان خود را نشان می دهد. و این ریسمانی است که جان مردم ایران را به سرچشمه فیض الهی پیوند داده است.
پایان پیام/
نظر شما