به گزارش خبرنگار سیاسی شبستان، محمد شریعتمداری، وزیر سابق بازرگانی امروز در دانشگاه علوم حدیث (پردیس دانشگاه تهران) با اشاره به مسائل سیاسی جاری کشور و همچنین موضوعات انتخابات در پیش برخی از مسائل و اتفاقات امروز جامعه را تحلیل کرد.
وی در ابتدای سخنان خود با اشاره به موضوع تحریم و آثار آن بر کشور گفت: صحبت از تحریم در اصل صحبت از تعارض جنگ و درگیری است و این وسیله ابزاری است برای اجبار سایر کشورها برای پذیرش نظرات دیگران و منصرف کردن آنها از آن فعالیت خاص. زمان پیدایش تحریم با پیدایش ایالات متحده امریکا همزمان است و نخستین تحریمها نیز از سوی این کشور اعلام شد در دنیای سیاست تحریم بعد از جنگ جهانی دوم جایگزین جنگ شد چرا که هزینه های کمتری داشت اما در طول تاریخ این ابزار تنها در رابطه با کشورهای ضعیف تاثیرگذار بوده است و به استثنای ماجرای کانال سوئز در اغلب موارد آثار موردنظر از تحریم اتفاق نیفتاده است.
شریعتمداری تصریح کرد: 67 درصد تحریمهای جهان خاستگاه معینی دارد و همه آنها نیز از سوی امریکا بوده است به گونه ای که تاکنون 3/2 میلیارد از مردم جهان تحت تحریم از سوی این کشور قرار گرفته اند از سال 2001 تحریمهای حقیقی و شخصی در دستور کار برخی دولتها قرار گرفت که البته شرایط محیطی و جغرافیایی نیز در تحریم موثر و تاثیرگذار است.
وزیر سابق بازرگانی در رابطه با استدلالات امریکا برای اعلام تحریم برای کشورهای مختلف تصریح کرد: آمریکا براساس قانون داخلی خود می تواند علیه کشورهای دیگر به صورت یکجانبه تحریم اعلام کند و رییس جمهور این کشور براساس بندهایی از قانون اساسی اجازه دارد در شرایطی که تشخیص می دهد هر کشور موردنظر را از نظر اقتصادی مورد تحریم قرار دهد.
وی هدف از تحریم را مهار یک کشور تغییر رفتار و یا تغییر رژیم در کشور هدف عنوان کرد و افزود: تحریم با هدف تغییر رژیم در واقع وارد کردن حداکثر هزینه در حداقل زمان به کشور هدف است که به نوعی مقدمه جنگ به شمار می رود که تحریمهای اقتصادی از این جمله تحریمها هستند همانگونه که امریکا در عراق اینگونه عمل کرد.
وی افزود: تحریم با هدف مهار رژیم در واقع کنترل قدرت سیاسی و نظامی کشور موردتحریم را دنبال می کند و هدف از ان حفظ توازن قوا می باشد که کاهش صادرات، کاهش درآمد و ایجاد محدودیت در قدرت از جمله ابزارهای مورداستفاده در این نوع از تحریمها است.
شریعتمداری در اشاره به تاریخ تحریمهای همه جانبه گفت: رقابت های اقتصادی موجود بین کشورها و تعارض منافع و استراتژی خارجی کشور تحریم کننده از جمله عواملی هستند که می توانند به نتیجه رسیدن تحریمهای یکجانبه شوند. تحریمهای همه جانبه نیز به استناد فصل 7 ماده 41 منشور سازمان ملل در دنیا اجرا می شود. براساس ماده 48 قانون تحریم اگر کشوری احساس کند که در این تحریم متضرر می شود می تواند به روابط اقتصادی خود با کشور مورد تحریم ادامه دهد همچنانکه در رابطه با روابط نفتی ایران با سایر کشورها کره شمالی علی رغم تحریمها خواستار ادامه روابط نفتی خود با ایران شد.
شریعتمداری در تقسیم قطعنامه های سازمان ملل بر علیه ایران انها را به دو بخش قطعنامه های پیش از انقلاب و قطعنامه های پس از انقلاب تقسیم کرد و در رابطه با قطعنامه های پیش از انقلاب به قطعنامه سازمان ملل در رابطه با خروج نیروهای شوروی از ایران، قطعنامه ملی شدن صنعت نفت، ماجرای جزایر سه گانه و استقلال بحرین از ایران اشاره کرد.
وی افزود: نخستین قطعنامه سازمان ملل بر علیه ایران پس از انقلاب مربوط به موضوع اشغال لانه جاسوسی است که پس از ان نیز بیانیه شورای امنیت در رابطه با هولوکاست و قطعنامه های متعدد در رابطه با برنامه هسته ای ایران را شاهد بوده ایم.
شریعتمداری در ادامه اشاره ای به تحریمهای یکجانبه امریکا بر علیه ایران پس از انقلاب داشت و یادآور شد: علاوه بر شورای امنیت پس از موضوع اشغال لانه جاسوسی امریکا ایران را به صورت یکجانبه تحریم اقتصادی کرد.
همچنین پس از فتوای امام درباره سلمان رشدی ایران از سوی انگلستان مورد تحریم واقع شد در سال 1987 به اتهام حمایت از تروریسم رونالد ریگان رییس جمهور وقت امریکا تحریمهایی را بر علیه ایران وضع کرد.
وی ایجاد خودباوری در کشور و زمینه سازی برای ایجاد وحدت و انسجام ملی حول منافع ملی را از جمله آثار مثبت تحریم نام برد و در رابطه با آثار منفی ان نیز گفت: ایجاد مشکل در تعامل با اقتصاد جهان بروز مشکل در زندگی روزمره مردم، قوت یافتن گروههای مخالف و ایجاد هرج و مرج در کشور از آثار منفی تحریم هستند اما نتیجه تحریمها بستگی به چگونگی رفتار ما دارد.
وزیر سابق بازرگانی شناخت درست و دقیق از تحریم تشکیل ستادی ویژه برای مقابله و به حداقل رساندن آسیب ها و طراحی استراتژیک برای مقابله با تحریم را از جمله راههای فائق آمدن در مقابل تحریم عنوان کرد و گفت: متاسفانه امروز ما در کشور برنامه راهبردی برای مقابله با تحریم نداریم و این موضوع موجب قدرت بیشتر دشمن می شود.
وی همچنین هوشیاری در رفتارهای سیاسی، تبیین خطوط قرمز تعیین شده از سوی رهبری، رویکرد جدی به اصل اقتصاد مقاومتی همراه با پرهیز از برخوردهای احساسی را از دیگر عوامل مقابله با تحریم دانست.
شریعتمداری در پایان با اشاره به تحلیل دانشگاه آکسفورد که در اکتبر 2012 منتشر شده است اعلام کرد: براساس آمار اعلام شده توسط این دانشگاه ایران در اثر تحریم ها هر روز 133 میلیون دلار ضرر اقتصادی را متحمل می شود اما حداکثر فشار اقتصادی در این عرصه اسیب به ده درصد از اقتصاد ایران است اما آنچه که در عمل دیده می شود بسیار بیشتر از این مقدار است. در همین گزارش اعتراف شده است که تا زمانی که رهبری ایران و قشر همراه او به این روند ادامه می دهند نمی توان نتیجه مطلوبی را برای تحریم ها علیه ایران پیش بینی کرد.
پایان پیام/
نظر شما