سوریه درگیر در تحرکات پنهان

خبرگزاری شبستان :هفته اخیر درنگی بود تا معارضان سوری به سویی روان شوند تا در رابطه با معضل انشقاق و چند دستگی های موجود در میان خود در استانبول به بحث بنشینند و با اجماع نظر و توافق تمامی جریان ها نخست وزیر دولت انتقالی معارضان سوری را انتخاب کنند. خبرها حاکی از ادامه اختلاف ها و تعارضات آشکار گروه های معارض در نشست استانبول دارد ودر همین رابطه گفته می شود بسیاری از افراد شاخص برای احراز این پست مخالفت های خود را از انتخاب غسان هیتو ابراز داشته اند. مخالفانی که مدعی پرداخت هزینه در مقابل غسان هیتو تازه وارد در جریان سوریه می باشند.
گفته شده است چنین عملکردی می تواند مرکز ثقل تصمیم گیری را در اوضاع فعلی سوریه برای معارضان تعیین کند ولیکن نشست هفته اخیر حاکی از آنست که هنوز اجماع نظری پیرامون این موضوع به وقوع نپیوسته است و بسیاری از جریان های سلفی به انتخاب چنین شخصی اعتراض کرده و جریان اخوان المسلمین سوری را محکوم به حمایت از فردی به علت سرسپردگی آمریکا کردند.
گفتنی است غسان هیتو بیشتر عمر خود را در آمریکا به سربرده و کارمند رسمی شورای دمکراسی آمریکا در وزارت امور خارجه آن کشور است. او از سال 2010 به طور رسمی در صحنه سیاست سوریه وارد شده است و از سال 2011 با تشکیل ائتلاف برای سوریه آزاد نقش به سزایی در روند جنگ داخلی سوریه داشته است. والبته همین موضوع نزدیکی به آمریکا بیش از حد معارضان سوری به خصوص معارضان سلفی را به مخالفت با چنین انتخابی واداشته است.
علاوه بر انتخاب نخست وزیر ائتلافی دولت انتقالی ، خبر حمله شیمیایی روز سه شنبه هفته اخیر در مناطق شمالی حلب موجب سردرگمی های بسیاری شد که باید با درقت فراوان والبته با گذشت زمان آن را بررسی کرد. طبق گزارشات تکمیلی از رویداد های اخیر سوریه برخورد بمب های شیمیایی به منطقه خان العسال در نواحی شمالی حلب ،بیش از 20 نفر کشته وده ها تن زخمی شدند. در همین حال دولت سوریه با تنظیم شکایت نامه ای به سازمان ملل ضمن محکوم کردن حملات غیر انسانی معارضان سوری ، این عمل را ضد قوانین بشر دوستانه دانست و افزون بر این برخی از مقامات سوری با طرح مدعایی ابراز داشتند ترکیه و قطر در این جریان نقش داشتند. از طرفی دیگر معارضان سوری نیز با محکوم کردن دولت اسد در پی آن بودند که موضوع فجایع اخیر را به دولت بشار اسد احاله کند . در واقع هیچ کدام از طرفین زیر بار چنین حرکتی نرفتند و طرف مقابل را به اشاعه جنگ تمام عیار و غیر انسانی محکوم کردند.
در این میان آن چه که مورد سوال است و موضوع تحقیق و تتبع اوضاع فعلی سوری است ، این است که بمباران شیمیایی اخیر توسط چه جریانی و با چه اهداف و استراتژی هایی به وقوع پیوسته است.؟ و البته هزینه ها و فرصت های پیش روی این جریان چیست؟
در رابطه با این مسئله باید تاکید کرد هیچ گونه مواد خام و داده اطلاعاتی مبنی بر عامل اصلی این کشتار در دست نیست و بر همین مبنا آن چیز که تامدتی در حاله ای از حجاب است عامل اصلی و جریان پشت سر این رویداد است.در واقع در چنین شرایطی تمامی گروهک های سلفی و جریان های معارض اعم از جبهه النصره ، اخوان المسلمین و ائتلاف ملی سوریه ترجیح داده اند این موضوع را محکوم کرده و دولت اسد را عامل اصلی چنین اتفاقی بدادند و از طرفی دولت سوری نیز با طرح شواهدی از شلیک بمب های شیمیایی ادعا کرده است ، این حمله از نزدیکی خاک ترکیه و در پایگاه های گروهک های تروریستی به وقوع پیوسته است.
افزون بر این ها دولت های غربی اعم از کشورهای عضو پیمان اتلانتیک و اعضای اصلی شورای امنیت به همراه آمریکا با بیانیه ها و خطابه هایی دو پهلو از این موضوع ابراز نگرانی کرده اند و حتی کشورهای انگلیس و فرانسه نیز با محکوم کردن این حمله غیر انسانی ، آن را مخالف با تعهدات جامعه بین المللی نسبت به سوریه ابراز داشته اند.
در این میان ، آن چیز که بیشتر به ذهن می رسد آن است که دو طرف جریان جنگ در سوریه با این عمل انتفاع قابل برنامه ریزی و محسوسی نخواهند برد.دولت اسد با پیروزی های مکررش در چند ماهه اخیر و با بازپس گیری بسیاری از مناطق اشغالی به سمتی حرکت خواهد کرد که ثبات وامنیت را در کشور به طرز نسبی دنبال کند و حداقل تا سال 2014 اوضاع سوریه را به سویی روان کند که راهکار های مسالمت آمیز برای انتقال قدرت فراهم آید.از طرف دیگر معارضان سوری که در کمتر از دو ماه پیش با اخذ اولتیماتوم و قطعنامه ای از شورای حقوق بشر دوستانه سازمان ملل و شورای امنیت مواجه بودند ، شاید هزینه چنین عملی را نپذیرند و یا به عهده نگیرند.
استراتژی های کلانی که در روابط بین الملل در طول جنگ های 200 ساله جهان مورد مطالعه قرار گرفته است، گواه آن است که شاید جریان یا دولت های خارجی دیگری برای انتفاع حداکثر از جنگ به چنین امری مبادرت ورزند. در این میان رفتار ترکیه که به طور نسبی دنباله رو آمریکا در برخورد با موضوع سوریه است بیشترمناسب با چنین عملی است.
روندی که هرروز به سمت مذاکره و راهکار های دیپلماتیک گسیل است و از طرفی ادامه جنگ داخلی را مردود می شمرد و همچنین با ساز و کار هایی اجماع برانگیز به سوی کاهش انتقال تسلیحات به معارضان سوری روان است بیشترین ضرر را برای برخی از دولت های غربی و البته ترکیه دارد. ترکیه ای که تا دیروز یار تمام عیار خود یعنی دولت مصر را در محکوم کردن اسد به همراه داشت و اکنون منزوی تر شده است ، ترکیه ای که حتی از محکوم کردن قانون ممنوعیت ارسال سلاح توسط شورای امنیت و اتحادیه اروپا اجتناب می کند ، ترکیه ای که هرروز به سوی مکدر شدن افکار عمومی مردمش به خاطر هزینه های گزاف جنگ محکوم است ،شاید با چنین عملی و یا حتی حمایت ضمنی و یا تلویحی از چنین عملی به سمتی روان است که معادلات جنگ داخلی را به اوضاع گذشته برگرداند و با پیگیری چنین راهبردی مذاکرات را به حالت تعلیق در آورد و به سمت بن بست رهنمون کند.
پایان پیام/