خبرگزاری شبستان: مرحوم استاد محمود علی البناء، قاری برجسته دوران طلایی کشور مصر، همزمان با اساتیدی چون عبد الباسط محمد عبد الصمد، مصطفی اسماعیل، محمود خلیل الحصری به قرائت قرآن می پرداخته است.
وی سبک خاصی در تلاوت های خود بکار می برد و می توان از قرائت سوره مبارکه طه به عنوان یکی از شاهکار های تلاوت این استاد مصری نام برد.
کندی و آرامش لحنی، استفاده از اوج و بم، رنگ صوتی منحصر به فرد از شاخصه ها و ویژگی های قرائت استاد محمود علی البناء است.
ولادت:
استاد محمود على البناء در روستاى شبرا باص مرکز شبین الکوم استان منوفیّه به روز 17 دسامبر1926 میلادى متولد شد، او در دامن طبیعتِ روستائى و زندگى تقلیدى و فطرتى که بر همه جریانات غالب مى شود، رشد و نمُو نمود.
این طبیعت روستائى در تکوین شخصیّتِ جامعه کشاورز که به دنبال زندگى شرافتمندانه و پاکى است که پایه و اساس آن را کوشش و عَرق ریختن و… تشکیل مى دهد ، نقش بسیار بارزى دارد.
از سعادت هاى انسان روستائى آن است، پسرى داشته باشد، او را د ر زراعت و تجارت کمک کار و تکیه گاه باشد، اما حاج على پدر محمود رحمه الله به چیزى غیر از آنچه اهل روستا داشتند فکر مى کرد.
او با علم فطرى خود دریافت که ساده ترین راه ها و نزدیک ترین آنها براى رسیدن به بهشت، اطاعت پروردگار است و نیز فرزند صالحى که براى والدش دعا کند، و صلاح کامل وقرب به خداوند و پیامبرش به تنهائى نجات دهنده نیست مگر با راه یافتن به حصارِ مستحکمِ قرآن کریم؛ که نورى ساطع و زاد و توشه اى است که هرگز قطع نمی گردد ، حاج على از اولین لحظه اى که صاحب فرزندى شبیه فرزندان بهشت گردید ، متوجه نعمت کاملى که خداوند به او داده بود شد، زیرا عزّت و وجاهت از آن فرزند کوچک که خداوند او را براى حفظ کتابش برگزیده بود آشکار بود .
پدر محمود نامى از نام هاى پیامبر (ص) را بر او نهاد یعنى (محمود) چرا که قدوم این کودک مایه سپاسگزارى و ثناء از درگاه خداوند بود.
پس از میلاد فرزند برکت به خانه آمد و خیر و نیکى بر خانواده ریزش کرد با آمدن او روح نشاط و زندگى در خانواده و پدرِ خانواده دمیده شد، پدرى که ازهیچ کوشش و عاملى فرزندش را براى حفظ قرآن کریم کمک کند دریغ نکرد.
زیرا مى خواست فرزندش پیشاپیش صفوف قاریان قرآن کریم قرار بگیرد. قاریانى که در صورت عمل به قرآن کریم از خاصّان درگاه خداوند می شوند ، هنگامى که این طفل کوچک بزرگ شد پدرش او را به آموزشگاهِ (مکتب) استاد موسى رحمه الله در روستاى شبرا باص برد استاد موسى بر یادگیرى حفظ و تجوید شاگردانش بسیار حریص بود و بیشتر نسبت به محمود که چون ستاره اى در میان آنها می درخشید حرص داشت.
کودکى که علائم نبوغ و نشانه هاى اهلیّت قرآن بالاخص مخارج الفاظ و دقت درگفتار از او پیدا بود، این در حالى است که او در سنّ 6 سالگى قرار داشت.
همچنین هوش زیاد و التزام و دقت و ممارست ، تعامل با کلمات قرآن کریم از چیزهائى بود که استاد موسى آن را از نشانه هاى نبوغ در محمود علی البناء، قاری برجسته آینده با استعدادش مى دانست.
ادامه دارد...
پایان پیام/
نظر شما