به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان و به نقل از شیعه آنلاین، حاج "حسن خلج" از مداحان سرشناس اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، شب گذشته در مراسم شام غریبان وفات عقیله بنی هاشم، حضرت زینب کبری سلام الله علیها، در یکی از هیئت های سرشناس تهران، هنگام برگزاری مراسم به ذکر داستانی شنیدنی درباره امضای امام حسین علیه السلام پرداخت.
خلج در این باره گفت: این داستان را قبلا هم تعریف کرده ام. چند سال پیش یک نوجوان 13 یا 14 ساله پیش من آمد و گفت: آقای خلج، می خوام براتون یه داستان تعریف کنم. اجازه می دید؟ من هم گفتم: بفرما.
نوجوان گفت: چند روز پیش تصمیم گرفتم در خانه مان در اتاق خوابم یک روضه کوچولو بگیرم و چند تا از همکلاسی هامو دعوت کنم. از پدر و مادرم اجازه گرفتم و به برادر بزرگ ترم هم گفتم و بعد نشستم روی برگه هایی، چند تا دعوت نامه نوشتم و آدرس، ساعت و محل برگزاری جلسه روضه را نوشتم و به تک تک دوستانم دادم.
نوجوان در ادامه گفت: بعد از این کار، برادرم که فهمید، گفت "چرا برای خود امام حسین هم دعوت نامه نمی فرستی؟" پیشنهادش خوب بود. خوشحال شدم. فورا شروع کردم برای امام دعوت نامه نوشتن و بعد از تمام کردن، آن را لای قرآن روی تاقچه گذاشتم. شب که خواب بودم، در عالم رؤیا دیدم که پنجره اتاقم باز شد و یک نور سبز رنگ عظیمی وارد اتاق شد. چند فرشته نیز همراه آن نور بودند. از آنان پرسیدم، چه اتفاقی افتاده؟! گفتند امام حسین آمده که دعوت نامه ات را بگیرد.
وی افزود: از خوشحالی جلو رفتم و به امام سلام عرض کردم و پرسیدم: شما هم در مراسم روضه شرکت خواهید کرد؟ فرمودند: البته که شرکت می کنم. شما دعوت کردی، من هم حتما شرکت خواهم کرد.
خلج در ادامه گفت: این نوجوان هم مانند همه نوجوانان دیگری که وقتی یک شخصیت معروفی می بینند دوست دارند از او امضا بگیرند، تصمیم گرفت از امام حسین یک امضای یادگاری بگیرد.
نوجوان ادامه داد: امام حسین علیه السلام دعوت نامه را برداشتند و شروع کردند که مطالعه کردن. قبل از رفتن به ایشان گفتم: میشه زیرش برام یه امضا بزنید تا یادگاری داشته باشم؟! امام با کمال میل پذیرفتند و امضا کردند و دعوت نامه را دستم دادند و رفتند. وقتی نگاه کردم دیدم ایشان زیر امضا نوشته اند: "امان از دل زینب .."
حاج "حسن خلج" بعد از بیان این داستان گفت: البته مذهب ما بر اساس خواب و رؤیا نیست بلکه پایه مذهب ما بر اساس قرآن و احادیث و روایات "قال الباقر" و "قال الصادق" است. اما چنین داستان هایی که رخ می دهد، بر صحت اعتقادات ما استناد دارد.
پایان پیام/
نظر شما