به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری شبستان، زبان و ادبیات فارسی تاریخی هزار و صد ساله و ریشه در ادبیات باستانی ایران دارد که تحت تاثیر متون اوستایی در دوران ساسانی به زبان‌های پارسی میانه و پهلوی اشکانی پدید آمد. ادبیات فارسی نو نیز پس از اسلام و با الگوبرداری از ادبیات عربی در نظم و ریشه‌های دبیری و نویسندگی دوران ساسانی که ادبیات منثور عربی را ایجاد کرده بود در زمینه نثر متولد شد. تحول زبان معمولاً بسیار کند و تدریجی صورت می‌گیرد و این موضوع درباره زبان فارسی نیز صدق می‌کند؛ اما این در حالی است دوره‌های مختلف تاریخی، تحولاتی را بر شعر و ادبیات فارسی ایجاد کرده‌اند که از جمله آنها می‌توان به دوران مشروطه و انقلاب اسلامی اشاره کرد.
در این میان شخصیت‌های علمی و تراز اولی نیز، سبب تحول در شعر و ادبیات فارسی شده‌اند که امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی یکی از آنهاست، چراکه امام خمینی (ره) از شخصیت‌های تأثیرگذار بر مناسبات جهانی، جهان اسلام و به ویژه جامع‍ه ایران است. تاثیر امام خمینی (ره) نه به عنوان رهبری انقلاب اسلامی بلکه به اعتبار خود ایشان نیز است. امام خمینی پیش از اینکه رهبر انقلاب باشد، مردی حکیم، ادیب، نویسنده و شاعر بود. دیوان امام (ره) که جزئی از اشعار اوست، گواه این امر است. ایشان با شاعران و ادبیات زمان خود آشنا بود. ادبیات آیینه زندگی است و طبیعتاً با انقلاب و تصویری که زندگی از این آیینه نشان میدهد تحول ایجاد شود، همچنان که در هر انقلابی در جهان یک تحول در ادبیات بروز می‌یابد و سبک‌ها متحول میشود، بیان دگرگون میشود و مابقی تغییرات و تحولات.
تاثیر امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی در ادبیات معاصر را می‌توان به دو حوزه تاثیر در صورت و ساختار و تاثیر در محتوا و مضمون تقسیم کرد که انقلاب اسلامی در هر دو جنبه موثر بوده و تحول ایجاد کرده است. تاثیر بر مضمون و محتوای ادبیات بسیار مهمتر و با اهمیت‌تر از تاثیر در صورت و ساختار ادبیات است، چراکه این تاثیر سبب به وجود آمدن مضامین متعالی در هنر، عبور هنرمند از ساحت دنیای مادی، توجه به مفاهیم معنوی، ظلم ستیزی و مردمگرایی، پدید آمدن عفت در کلام و قلم شعرا و نویسندگان و تطهیر زبان‌ها و قلم‌ها شده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار حکومت اسلامی، مرزهای ایران زمین مورد تهاجم دشمنان واقع شد، معمار و رهبر کبیر انقلاب با دم گرم و موثر خویش باب تازه‌ای در ادبیات حماسه و پایداری ایران اسلامی گشود که تا همیشه تاریخ بر صحنه ایران خواهد تابید و نورتابانی خواهد کرد. قطعا مکتب‌ها و آثار منثور امام (ره) از چنان ویژگی و جذابیتی برخوردار است که گویی شیوه نگارش امام نیز فصلی تازه در ادب و هنر گشود.
اکثر اشعار منظوم ایشان پس از ارتحال آن بزرگوار انتشار یافت، و پس از آن بسیاری از شاعران کوشیدند تا به تضمین سروده‌های ایشان، اشعار و غزل‌های نابی را بسرایند. از این گذشته مهمترین ویژگی و تأثیر آثار منظوم امام خمینی این است که اشعار حضرت امام(ره)، حکایت شور و حال و ذوق عالمی دینی و مرجعی است که خود حافظ احکام شرع و دین مبین اسلام بود و مظهر تقوا و تقدیس، که اشعارش رخنه‌ای در حصار جمود و تحجر افکند و ظاهربینان را تکان داد.
ارتحال ملکوتی آن روح قدسی نیز، رستاخیز بزرگی ایجاد کرد و شیفتگان، مشتاقان و دلدادگان ایشان از شاعران و سخن آوران، غم نامه‌ها و سوگ نامه‌هایی مملو از دلدادگی و سرشار از شور و احساس را به نظم درآوردند که به یقین می توان گفت که بعد از پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار (ع) در فقدان هیچ بزرگی، شاعران این همه سوگنامه و مرثیه نسروده‌اند و این چنین عاشقانه و دردمندانه سخن نگفته‌اند. سروده‌هایی که در میان آنها آثاری بس شیوا وجود دارد که از ذخایر گنجینه شعر فارسی به شمار می‌آید و در تاریخ ادبیات ایران برجای خواهد ماند.
گزارش: آزاده فضلی
پایان پیام/
نظر شما