به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان، در منظومة عقاید شیعه، "امامت" از جایگاهی رفیع و محوری برخوردار است. دلیل این امر آن است که حجّت‌های خدا که پس از رسول خدا(ص)، امامان معصوم(ع) و عترت پیامبرند، تنها طریق وثیق رساندن خواست و امر خدا به بندگان او هستند و نشناختن ایشان به منزله دست نیافتن به دین حقیقیِ فرستاده شده از جانب پروردگار عالم است.
این مسئله مهم در آیات کریمه قرآن حکیم نیز بیان شده است؛ آنجا که می‌فرماید: "یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ؛ روزی که هر مردمی را با [نام] امامشان فرامی‌خوانیم." معنای آیه این است که مطابق فرهنگ قرآن، روز قیامت، امامان الهی با پیروانشان و امامان طاغوت با پیروانشان فرا خوانده خواهند شد و واضح است هر کس بخواهد در زمره بندگان حق باشد، لاجرم می‌بایست در دنیا امام منصوب از جانب حق را شناخته و همة ساحت‌های فکری و فرهنگی حیات خویش را براساس نگرش و خواست او قائم ساخته باشد؛ چون در غیر این صورت زیستن و مرگ او، زیستن و مرگ جاهلی و امام او نیز یکی از رهبران باطل خواهد بود؛ اگرچه به ظاهر دعوی مسلمانی داشته باشد.
"سرّ خدا" کتابی است که سیدحسین نجیب محمد گردآوری کرده و در آن از تمام مسائلی که درباره امام می دانیم و آنچه درباره ی آن نمی دانیم، گفته است. شناخت این مقام تنها از کسی برمی آید که خودش امام باشد یا بالاتر از آن. در واقع شناختی که ما از امامت به دست می آوریم، محصولی از سخنان و تفاسیر معصومین(ع) از این مقام است. زمانی که کسی این مقام و عظمتش را فهمید، می تواند ادعا کند که خدا را شناخته است. به قول کتاب سرّ خدا: "همانا شناخت خدا، همان شناخت امام است."
با توجّه به ضرورت انکارناپذیر امام شناسی اثر وزین و گرانسنگ "بُحُوثٌ فِی الإِمامَةِ وَ الوِلایَةِ" که به قلم عالم محقّق جناب سیّدحسین محمّد الموسوی العاملی ازسوی انتشارات دارالهادی بیروت به زیور طبع آراسته شده بود، با عنوان "سرّ خدا" ازسوی انتشارات موعود به چاپ رسید.
در این کتاب، راه نجات از آخرالزمان، شناخت قدرت خداوند و رهایی از سردرگمی به طور ساده بیان شده است. راه حل هر سه، شناخت امام و جایگاه آن است. مثلاً شناخت علم لایزال آنان به هر چیز، قدرت و سیطره ی آنان بر هر چیز، اراده ی آنان برای اتفاق افتادن هر چیز و لزوم عصمت آنان برای هدایت هستی. باور ندارید که این راه نجات است؟ به نظر شما مرد عنکبوتی قدرت بیشتری از امام عصر(عج) ما دارد؟! اگر اینگونه فکر می کنید به طور اورژانسی سرّ خدا را بخوانید!
این کتاب از امتیازات ویژه‌ای برخوردار است، ازجمله:
1. جامع بودن (نسبی) از نظر طرح معارف و مباحث مورد پرسش معتقدان به امامت و بیان پاسخ منسجم، همچنین دسته‌بندی شایسته و قابل فهم برگرفته از منابع روایی؛ به رغم فراوانیِ روایات در این زمینه و نیز آثار محقّقان و صاحب نظران این حوزه در جهان اسلام؛
2. بیان سلیس و روان مباحث کتاب در مقایسه با سایر کتب و آثاری که به این موضوع پرداخته‌اند؛
3. مورد اعتماد و توثیق بودن مآخذ و منابع مورد استفادة نگارنده؛
4. اکتفا نکردن به حوزه نظری و ارائة وظایف و تکالیف در حوزة عملی و رفتاری برای معتقدان به امامت از منظر امامان اطهار(ع).
در مجموع مباحث کتاب به نحوی تدوین و گردآوری شده که خوانندة پس از مطالعة آن به فهمی قابل قبول و متقن در حیطة شناخت امامان(ع) و وظایف شیعیان در برابر آن حضرات(ع) دست می‌یابد.
نویسنده در این کتاب از قول امام باقر(ع) نقل کرده است:
"فقط کسی خداوند را می شناسد و او را عبادت می کند که نسبت به او معرفت داشته و امامش از ما اهل بیت را بشناسد و هر کس خدای عزّوجلّ را شناخته و نسبت به امام خود، از میان ما اهل بیت معرفت نیافته، معبودی غیر خدا را شناخته و عبادت کرده است و به خدا سوگند، این ضلالت است."
پایان پیام/
نظر شما