رئیس پژوهشکده حکمت و دینپژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با بیان اینکه اصل و اساس عبادت در نگاه قرآنی و دینی امتثال امر الهی است، گفت: امتثال امر الهی و اجابت دعوت خداوند و رسول او، مُخ و مبنای همه دستورالعملهایی است که در شریعت از ناحیه خداوند سبحان برای تعالی و تکامل بندگان صادر شده است.
حجت الاسلام والمسلمین محمدجواد رودگر در پاسخ به این سؤال که اصل و اساس عبادات برای چیست؟، اظهار کرد: اصل و اساس عبادت در نگاه قرآنی و دینی امتثال امر الهی است. امتثال امر الهی و اجابت دعوت خداوند و رسول او، مُخ و مبنای همه دستورالعملهایی است که در شریعت از ناحیه خداوند سبحان برای تعالی و تکامل بندگان صادر شده است، همان طور که در آیه 24 سوره انفال خداوند میفرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُم لِمَا یُحْیِیکُمْ» ای کسانی که ایمان آوردهاید اجابت کنید، لبیک بگوئید دعوت خدا و رسول خدا را.
وی با طرح این سؤال که چرا باید چنین اجابت و لبیکگویی صورت گیرد؟، افزود: برای اینکه به حیات واقعی و حقیقی دست پیدا کنید یعنی از حیات نباتی و حیوانی و طبیعی پرواز و تصعیدی به سمت حیات ماوراءالطبیعی و به تعبیر قرآن که تعبیر بسیار عمیق، دقیق و درست و معناداری است «حیات طیبه» (برگرفته از آیه 97 سوره نحل) دست پیدا کنید.
سردبیر فصلنامه کتاب نقد تصریح کرد: در این صورت همه فرامین اعم از واجبات و محرمات و آنچه ملحق به واجبات و محرمات است در این نکته مرکزی و کانونی تفسیرپذیر است که امتثال امر الهی باید صورت گیرد. وقتی خدای خود را به عنوان خدای حکیم، علیم و قدیر شناختیم که او مالک همه چیز است و همه چیز از او صادر شده و به او هم منتهی می شود و اینکه در این بین، انسان به عنوان خلیفه او، برگزیده شده و در واقع خلیفه، باید ویژگیها و اوصاف مستخلف عنه را در خود پیاده کند و مستخلف عنه امر و نهیای را صادر نمیکند؛ مگر آنکه امر و نهی او، نهی او تنزیه و امر او هم تهذیب است و تکمیل و تعالی وجودی او را هدف قرار داده است.
وی با اشاره به اینکه همان طور که در بحث روزه و فلسفه روزه به این مقوله کاملا اعتقاد داریم، بیان کرد: چنانچه خداوند در قرآن فرمود: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»، در واقع «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» فلسفه تشریع روزه را هم به معنای عام کلمه مطرح میکند و در صدر آیه هم میفرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ» در واقع به تعبیر بزرگان اهل معنا وقتی که گفته می شود «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ» و ما خود، را مؤمن به خدا میدانیم.
وی با اشاره به اینکه ما مخاطب خداوند قرار گرفتیم و مورد تخاطب او هستیم و از اینجاست که ما براساس آیه 24 سوره انفال که مطرح شد باید بگوئیم لبیک اللهم لبیک؛ در واقع اجابت کنیم، خاطرنشان کرد: اجابت مهم است نه مسائل دیگری که در ضمن تحقق اجابت قرار دارد؛ اگرچه آنها هم مهم هستند. اما اهمیت بالاصالة از آنِ، اجابت است. چون بنده، بنده و عبد، عبد است و عبد باید مطیع معبود خود که محبوب او هم هست باشد.
پایان پیام/
نظر شما