به گزارش خبرگزاری شبستان، امیر دژاکام، این کارگردان پیشکسوت و با تجربه که تاکنون آثاری زیادی چون "غزل در حریر"،"پسر کارون"، "اعجاز عشق"،" پرده های نیلگون"،" آسمان و زمین" و" کشت دین "را با موضوع مقاومت و دفاع مقدس روی صحنه برده است، درباره جشنواره تئاتر مقاومت گفت : جشنواره ای که بهترین نمونه ها را با سلایق و دیدگاه های مختلف به مخاطب ارائه می همانند دو بالی است که به تئاتر کشور کمک می کند.
وی افزود: جشنواره به شرطی که تکرار مباحث مطرح شده نباشد و میزان بودجه آن با اجرای عمومی آثار یکسان باشد ، بسیار خوب و تاثر گذار خواهد بود.
این کارگردان پیشکسوت و با تجربه درباره عدم گرایش هنرمندان برای تولید آثارب با مضمون دفاع مقدس و مقاومت بیان کرد: جنگ لایه های ، بسیار گوناگون و پیچیده مملو از روابط . عواطف ،شجاعت،فجایع و از خود گذشتگی هار را دارد که باید در قالب هنر نمایش عرضه شود .
وی تصریح کرد : متاسفانه نگاه جهت دار برخی از مسئولان باعث شده که به هشت سال جنگ تنها از یک سطح پرداخته شود. مقاومت و جنگ لایه های دیگری چون عشق،دوست داشتن،ترس ،دلهره ،روابط خانوادگی و حتی دزدی ،خودخواهی و فرصت طلبی را نیز دارد بنابرین وقتی زادیه دید تنها به بخشی از این دوره معطوف می شود طبیعی است که فعالیت تنها به گروهی که نگاه به بخشی از حقیقت جنگ را دارند خلاصه می شود.
دژاکام درباره چارچوب های موجود و حساسیت هایی که در اجرای آثار با موضوع دفاع مقدس و مقاومت در نظر گرفته می شود،اظهار کرد:در عرضه فرهنگ در سطح جهانی وملی،مسئولان و هنرمندان راه دیگری جز اعتماد به یکدیگر ندارندو این پیروزی جز با مشارکت هنرمند و مدیر انجام نمی شود.
وی با بیان اینکه هرچیزی بهایی دارد و بهای موفقیت در جنگ فرهنگی اعتماد است ، تاکید کرد: مردم لایه های مختلف جنگ را می شناسند،بنابراین وقتی الگوهای اجرایی و محتوای اثر با جهان بیرونی و تخیل مخاطب مطابقت داشته باشد،تماشاگر با نمایش ارتباط خوبی برقرار می کند اما اگر این همخوانی وجود نداشته باشد آن اثر را نخواهند پذیرفت و به تماشای آن نیز نمی نشینند.
این کارگردان تئاتر در راستای تولید آثار متنوع تر پیشنهاد داد : در تولید و اجرای آثار نمایشی با موضع دفاع مقدس و مقاومت ،آستانه تحمل هنرمند و مسئول باید افزایش پیدا کند چراکه ممکن است کسی از جنگ تجربه ای داشته باشد که ما از آن آگاه نباشیم.
دژاکام درباره سفارش دادن آثار براساس اطلاعات موجود،با خواندن دو قطعه شعرتصریح کرد: آن یکی شیر است اندر بادیه / واندگر شیر است اندر وادیه/ آن یکی شیر است که ادم میدرد /وان دگر شیر است که ادم میخورد پیش او مدح است و درپیش تو ذم/پیش او شهد است و در پیش تو سم سغارش دادن در زمان هایی سم و در مواقعی شهد است.وقتی کسی تخصصی ندارد و برای پر کردن گزارش اثری تولید می کند سم است و در زمانی که کسی بر اساس عشق و دغدغه اش کاری کاری خلق می کند شهد است.
وی اذعان کرد: اولین قدم در نمایشنامه نویسی کسب اطلاعات و تحقیق درباره افراد،موقعیت های مکانی محل مورد نظر،غذاهای معروف آن منطقه،قهرمانان ،وقایع تاریخی به وقوع پیوسته و افرادی است که در آن خطه در رأس مسند قرار دارند است .همچنین هنرمندان می توانند از مطالب به چاپ رسیده و اشخاصی که زنده هستند برای تولید آثاری حقیقی بهره بگیرند.
پایان پیام/
نظر شما