اینجا تهران؛ روز شهادت؛ بدون شال عزا !

علی علیه السلام می فرمایند : خداوند برای ما؛ شیعیان و پیروانی برگزیده است که ما را یاری می کنند، با خوشحالی ما خوشحال می شوند و در اندوه و غم ما، محزون می گردند. (غرر الحکم، ج 1، ص .235)
خدای متعال را شاکریم که پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران ؛ کشور عزیزمان جان دوباره گرفت و محملی برای نشر و ترویج معارف اهل بیت علیهم السلام در جهان گردید.
بی شک استفاده از ابزارهای تبلیغی میتواند در ترویج و توسعه معارف الهی تاثیر بسزایی داشته باشد و صد البته خلق فضای سرور و شادی و یا عذا و غم در کلان شهری مانند تهران نیازمند برنامه ریزی و استفاده از بودجه و امکانات است که این امر بر کسی پوشیده نیست .
نصب پرچم های رنگین یا سیاه، درج پارچه نوشته ها و بنر هایی با طراحی مناسب در سطح شهر، برگزاری برنامه های مختلف فرهنگی تبلیغی ترویجی، راه اندازی ایستگاه های صلواتی و مانند آن؛ در خلق این فضا موثر است.
اما در همین راستا مدتهاست که عامه مردم به جهت ورود جدی و پرطمطراق نهادهای تبلیغی و دستگاه های دولتی ، ادارات و نهادها به عرصه تبلیغات شهری در مناسبتهای ملی و مذهبی؛ خود را بازنشست کرده ، ضرورتی برای مشارکت در این امر ندیده و زمام امور را علی الظاهر به متولیان امر سپرده اند.
در این مدل؛ ضمن قبول محاسن و ویژگی های آن ؛ نباید از آسیب های آن غافل ماند. آسیبهایی مانند کسری بودجه و اعتبارات و از سوی دیگر سلایق رنگارنگ مدیران ؛ آنچنان بر گرده تبلیغات شهری فشار می آورد که گاهی به نادانی، از مهمترین مناسبتهای مذهبی یا ملی غافل می مانیم .
در اینجا این نکته حائز اهمیت است که آیا نهادهایی متصل به بودجه بیت المال ، تنها راه برای زنده نگه داشتن آیین های دینی و مذهبی در مناسبت ها هستند و یا این مهم بدون مشارکت مردم ، بدون روح و امری سمبلیک و کلیشه ای است؟
شاهد این ادعا را می توان با گشت زنی در شهر تهران در روز عزای شهادت رییس مذهب شیعه، حضرت امام صادق(ع) یافت . امروز ( دوشنبه یازدهم شهریور 92) تنها برخی نهادها و ادارات بر روی دیوار ساختمان اداره، بنر و پارچه نوشته ای با ادبیاتی ومختلف نصب کرده اند. البته چند پرچم سیاه نیز در کنار پرچم های جمهوری اسلامی ایران در گوشه و کنار شهر به چشم می خورد. گزارشی از شهر های دیگر در دست نیست اما امیدواریم این بررسی میدانی، عمومیت نداشته و تنها به غفلت مسوولین شهر تهران محدود باشد.
در پایان به نظر می رسد ، مشارکت عامه مردم در بزرگداشت شعائر اسلامی و ملی با مراکز دولتی و نهادهای عمومی تا صورت نپذیرد، این آسیب ادامه خواهد داشت.

/پایان پیام/