خبرگزاری شبستان؛ سرزمین مکه از دیرباز شاهد حاکمیت دو قطب متضاد شرک و توحید، بت پرستی و خداپرستی، ائمه ایمان و کفر، ولایت و نفاق بوده است و گویا این تقابل نور و ظلمت تا ظهور دولت مهدوی همچنان ادامه خواهد داشت و در این بین، کعبه به عنوان محوریت امتحانات الهی همواره بین دولت های حق و باطل دست به دست شده است.
مکه و کعبه یادآور ظهور خداپرستی و آغاز ظهور رسالت خاتم الانبیاء و ولایت خاتم الاوصیاء و نقطه آغازین قیام آخرین ذخیره الهی "قائم، آل محمد (ص)" است. توجه به اصل مهدی باوری و مهدی یاوری و یادآوری ظهور و فَرَج حضرت صاحب الأمر(ع) در رکن حجرالأسود و تجمع یاران خاص آن حضرت در این مکان، نویدبخش تحقق پیروزی حق مطلق و حکومت جهانی مهدوی است.
از سوئی باب کعبه و رکن حجر سیر تاریخی بعثت رسولان الهی، قیام جهانی امام عصر(ع) و لحظه های شیرین آدینه موعود و جمعه ظهور را تداعی می نماید؛
همچنان که امام باقر(ع) درباره قیام امام زمان(ع) در کنار کعبه می فرمایند:
"و القائِم یَومَئذٍ بمَکّه و قَد أسنَدَ ظَهرَهُ إلی البَیتِ الحرام مُستَجیراً فَیُنادی یا ایّها النّاس! أنا نَستَنصِرُ اللهَ وَ مَن أجابَنا مِنَ الناسِ فأنّا أهل بیتِ نَبیّکُم مُحمّدٍ و نَحنُ أولی الناسِ بِاللهِ و بِمُحمَّدٍ(ص)، فَمَن حاجَّنی فی آدَمَ فَأنا أولی الناسِ بآدَمَ وَ مَن حاجَّنی فی نوحٍ فَأنا أولی النّاس بِنُوحٍ وَ من حاجَّنی فی ابراهیم فَأنا اُولی النّاس بِابراهیمَ وَ مَن حاجَّنی فی محمّدٍ فَأنا أولی النّاس بَمحمّدٍ وَ مَن حاجَّنی بالنَّبییّن فأنا أولی النّاس بالنّبییّن، ألَیس الله یَقُولُ فی مُحکَم کتابِهِ: «إنَّ اللهَ اصطَفی آدَمَ و نوحاً و آلَ ابراهیمَ و آل عمران علی العالمین* ذُرّیهً بَعضُها مِن بَعضٍ و اللهُ سَمیعٌ عَلیمٌ» فَأنا بقیهٌ مِن آدَمَ و ذَخیرَهٌ مِن نوحٍ و مُصطَفی مِن ابراهیم وَ صَفوهٌ مِن مُحمَدٍ صلّی الله علیهم أجمعین..."(1)
"در آن روز قائم(ع)، در مکّه به خانه خدا تکیه زده و بدان پناهنده می شود و ندا می دهد: ای مردم! من از خدا برایتان یاری می طلبم، هر کس از مردمان که ما را اجابت کند پس (بداند که) ما اهل بیت پیامبرتان محمد(ص) هستیم و ما سزاوارترین مردم به خدا و محمد(ص) هستیم، هر کس درباره آدم بر من احتجاج کند (بداند) من سزاوارترین مردم به آدمم و هر کس درباره نوح بر من احتجاج کند، (بداند) من سزاوارترین مردم به نوح هستم و هرکس درباره ابراهیم بر من احتجاج کند (بداند) من سزاوارترین مردم به ابراهیم هستم و هر کس درباره محمد(ص) بر من احتجاج کند (بداند) من سزاوارترین مردم نسبت به محمد(ص) هستم، و هر کس درباره ی پیامبران بر من احتجاج کند، (بداند) من سزاوارترین مردم نسبت به پیامبران هستم، آیا خداوند در کتاب محکمش نفرموده است: "خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید* فرزندانی که برخی از برخی دیگرند و خداوند شنوا و داناست." پس من باقیمانده ای از (نسل) آدم و ذخیره ای از نوح و برگزیده ای از ابراهیم و منتخبی از (آل) محمد هستم که درود خداوند بر همگی آنان باد.)
و از سوئی لحظه آغازین قیام حضرت و بیعت 313 نفر از یاوران امام را تداعی می کند.
پیامبر (ص) فرمودند: (یُبایع الرَّجُلَ بین الرُّکن و المقامِ عِدَّهُ أهل البَدرِ...)(2)
"گروهی که تعدادشان به اندازه جنگجویان بدر (313) است بین رکن حجرالأسود و مقام ابراهیم با مردمی (الهی) بیعت می کنند."
و از سوی سوم، باب کعبه یادآور وجه الله حقیقی، و باب الله انسانی حضرت بقیه الله(عج) است، چنانچه در دعای ندبه می خوانیم:
اَین بابُ الله الّذی منه یُؤتی
این وَجه الله الّذی إلیه یتوجَّهُ الأولیاء
همچنان که طواف به گرد کعبه مقصود، یادآور طواف مهدی یاوران به مقصود کعبه است، ما باید با تقویت مهدی باوری در خود و دیگران، در عمل نیز مهدی یاوری را تمرین کنیم و منتظر امام قائم خود باشیم.
نویسنده: مهدی نیلی پور
پایان پیام/
نظر شما