به گزارش خبرگزاری شبستان آنچه پیرامون مساله سوریه رخ داد مرا مجبور کرد تا مستقیم با مردم و دولت مردان آمریکا سخن بگویم .این مساله مهمی در شرایطی است که ارتباط کافی میان ملت های ما وجود ندارد.
روابط میان ما مراحل مختلفی را طی کرده به طوری که در روزگار جنگ سرد ما در مقابل هم ایستاده بودیم.این در حالی است که در مقابل ارتش نازی شوروی و آمریکا متهد یکدیگر بوده اند .سازمان متحد را بنا کردیم تا دیگر رویدادی مانند جنگ جهانی دوم رخ ندهد.آنانی که سازمان ملل متحد را بنا نهادند می دانستند تصمیماتی که در خصوص جنگ و صلح جهانی باید از سازگار اجماع بگذرد در همین حال حق وتوی اعضای دائم شورای امنیت با رضایت آمریکایی ها در منشور ملل متحد جای داده شد که این مساله تا کنون منجر به ثبات در روابط بین الملل در طول چند دهه گذشته شده است .هیچ کس در جهان نمی خواهد سازمان ملل به سرنوشت ملل متحد که دچار فروپاشی شده بود دچار شود. این مساله ممکن است با عبور کشورهای تاثیرگذار در سازمان ملل متحد و اتخاذ تصمیمات نظامی یکجانبه و بدون تصویب شورای امنیت رخ دهد.در این بین حمله به سوریه علی رغم مخالفت های رهبران سیاسی و دینی جهان از جمله پاپ کشته و قربانی شدن افراد بی گناه بسیاری را به دنبال خود خواهد داشت .این اقدام نظامی خشونت ها را افزایش و موج های تازه ای از تروریسم را ایجاد می کند. این مساله می تواند تلاش های چند جانبه برای حل و فصل مساله اتمی ایران و مناقشه فلسطین را تضعیف و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را بی ثبات کند. این اقدام قادر است قوانین و مکانیزم نظم بین المللی را از توازن خارج کند.جنگ در سوریه با توجه به حمایت های خارجی تبدیل به یکی از خونبارترین جنگ های تاریخ شده است به طوری که حتی آمریکا گروه های تروریستی مانند حکومت شامات و جبهه النصره از وابستگان به القاعده را در لیست گروه های تروریستی قرار داده است .آنچه در سوریه در حال وقوع است یک نبرد برای رسیدن به دموکراسی نیست .حضور مزدوران و شبه نظامیان از جهان عرب و حتی روسیه و غرب مساله ای نگران کننده است و ما نیز از آن بیم داریم . ( سوالاتی )چون آیا آنها با تجربه ای که از سوریه کسب کرده اند به روسیه بازنمی گردند ؟ مگر همین افراد نبودند که پس از جنگ لیبی به مالی رفتند و این کشور را به آشوب کشیدند؟
ما از قوانین بین المللی و نه دولت سوریه حمایت می کنیم . روسیه از همان آغاز به دنبال راه حلی از راه گفتگو بود که سوری ها را قادر می ساخت برنامه ای برای خروج از بحران را بدست آورند.قانون قانون است و باید از آن پیروی کنیم چه بخواهیم و چه نخواهیم . بر اساس قوانین بین الملل جدید استفاده از ابزار نظامی تنها برای دفاع از خود و با تصمیم شورای امنیت امکان پذیر است و آنچه منشور ملل متحد به ما می آموزد هر اقدامی خارج از این چهار چوب به معنای تهاجم است . گاز شیمایی در سوریه به کار برده شده است و هیچ کس در آن شکی ندارد اما این گاز خطر ناک نه از سوی ارتش سوریه بلکه از سوی نیروهای مخالف استفاده شده تا روسای خارجی قدرتمند خود را وادار به مداخله نظامی کنند که به معنی حمایت از بنیادگرایی است که پس از آن و بر اساس گزارش ها شبه نظامیان آماده یک حمله دیگر به اسرائیل خواهند شد.
آمریکایی ها در مسائل داخلی کشورهای مختلف دخالت نظامی می کنند و این مساله برای آنها تبدیل به امری عادی شده است که نگران کننده بوده و سوالی که در پس آن نهفته است در خصوص تامین منافع بلند مدت واشنگتن در این اقدامات یکجانبه است . من در مورد این منافع شک دارم. اکنون در جهان میلیون ها تن آمریکا را نه با عنوان دموکراسی بلکه با عنوان یا با ما هستید یا با آنها می شناسند.
آمریکایی ها از زور استفاده کرده اند و بر اساس آن ائتلاف های را تشکیل داده اند. اما استفاده از این ابزار نه در افغانستان و نه در عراق نتیجه ای در بر نداشته است. افغانستان دچار آشفتگی است و هیچ کس نمی تواند بگوید خروج نیروهای خارجی از این کشور چه عواقبی را به دنبال خواهد داشت. دخالت آمریکایی ها در لیبی این کشور را گرفتار میان قبایل کرده و در همین حال عراق درگیر یک جنگ داخلی است که در هر روز ده ها تن در این کشور جان خود را از دست می دهند. در آمریکا بسیاری به شباهت های سوریه و عراق اشاره دارند و این سوال مطرح است که چرا دولت آنها می خواهد اشتباهاتش را تکرار کند؟
جنگ ها هر اندازه که با اهداف مشخص انجام شود و سلاح ها هر چقدر که پیشرفته باشند غیرنظامیان قربانیان این نبرد خواهند بود که کودکان و سالخوردگان که جنگ ها برای حفاظت از آنها صورت می گیرد در مرحله نخست از میان آنان قربانی می گیرد.
جهان با سوالی رو به رو است که آیا نمی توان با قوانین بین المللی حسابی باز کرد؟ پس باید تسلیحات خود را گسترش دهیم و شاهد دست یابی کشورهای بیشتری به تسلیحات کشتار جمعی باشیم . این یک روند قابل استناد است زیرا هر چه قوی تر باشی و بمب بزرگتری داشته باشد امکان آسیب زدن به شما پایین می آید .با این فرآیند تقویت عدم اشاعه سلاح های کشتار جمعی در حال تضعیف است . باید به سوی مسیر های متمدنانه بازگردیم و بار دیگر مسیر دیپلماسی را برگزنیم.
در روزهای اخیر فرصت فرصت های جدیدی برای اجتناب از اقدامات نظامی به وجود آمده است و آمریکا به همراه روسیه و تمام اعضای جامعه جهانی باید از علافه دولت سوریه برای قراردادن زرادخانه های خود تحت کنترل بین المللی و نابودی آن در مرحله بعدی استقبال کنند. با توجهبه سخنان اوباما این یک اقدام جایگزین برای حمله نظامی خواهد بود. من از ادامه گفتگو ها با اوباما در خصوص سوریه استقبال می کنم و این مساله از علاقه مندی رئیس جمهوری آمریکا نشات می گیرد . ما باید همکاری ها را همانطور که در شمال ایرلند بر آن تاکید کرده بودیم ادامه دهیم و به سوی مذاکرات بازگردیم . کنار گذاشتن گزینه نظامی فضای بین المللی را بهبود می بخشد و موفقیت مشترکی برای ماست که می تواند در ها را در مورد مذاکره در موارد حیاتی باز نگه دارد. من و اوباما با همکاری نشان دادیم که اعتماد میان ما در حال افزایش است . من قدردان این مساله هستم و سخن رانی او در سه شنبه گذشته را با دقت گوش کردم. البته با صحبت های او در مورد استثا بودن آمریکایی ها مخالفم . او در این سخنان گفته بود « خط مشی آمریکا آن چیزی است که ما را متفاوت می سازد چیزی که آمریکایی ها را استثنا می کند » . تشویق مردم برای آنکه خود را استثنا باور کنند خطر ناک است . در حال حاضر ما در جهانی زندگی می کنیم که کشورهای فقیر و غنی در آن وجود دارد. کشورهای هستند که سنتی طولانی از دموکراسز دارند و کشورهای هستند که به دنبال مسیر خود برای دموکراسی هستند. نباید فراموش کنیم که راه های ما متفاوت است و البته همه ما متفاوت هستیم و نباید فراموش کنیم که خداوند همه را را برابر آفریده است .
ولادیمیر پوتین
رئیس جمهور روسیه
پنجشنبه 12 سپتامبر 2013
نظر شما