به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان، از وقتی که رهبر معظم انقلاب ، تعبیر تاریخی " نرمش قهرمانانه " را بر اساس نا‌م‌گذاری سال‌ها پیش خودشان بر کتاب "صلح امام حسن علیه السلام" مطرح کردند ، عده‌ای آشفته حال شده‌اند که مبادا گشایشی در روابط ایران و جهان پدید آید و "عزت،حکمت و مصلحت" نظام ، بهبود تعاملات بین‌المللی را هدف‌گذاری کند.
عصر ایران در ادامه نوشت: طی روزهای اخیر به وضوح می‌بینیم که عده‌ای با ادبیاتی به ظاهر انقلابی ولی با اهدافی که در زیر خواهیم گفت ، می‌کوشند با تحلیل و تفسرهای عجیب و غریب ، چنین وانمود کنند که هیچ بهبودی در روابط خارجی حاصل نمی‌شود و یا نباید حاصل شود. آنها، حتی کتاب " صلح امام حسن(ع) ؛ پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ " که یادگار سال‌های دور رهبر معظم انقلاب است را عملاً سانسور می‌کنند تا کسی گمان نبرد که اشاره ظریف ایشان به "نرمش قهرمانانه" ، ناظر به همین "کتاب تاریخی" و آن "رویداد تاریخی" است.
اما چه کسانی از "نرمش قهرمانانه" و "بهبود روابط بین‌المللی ایران" رسماً واهمه دارند و عملاً در صدد سنگ اندازی در این مسیر هستند؟!
دسته اول، برخی اشخاص و گروههای اپوزیسیون خارج‌نشین جمهوری اسلامی هستند که از بابت مخالفت با نظام، از کشورهای میزبان پول می‌گیرند و امرار معاش می‌کنند. شغل آنها، مخالف‌خوانی با جمهوری اسلامی است.
اگر روابط ایران با جهان و مشخصاً با غرب و آمریکا وارد فاز تنش‌زدایی و بهبود شود، "کاسبی اپوزیسیون" ، از رونق می‌افتد و کسی بابت شبکه‌های تلویزیونی، سایت‌ها، نطق‌ها، همایش‌ها، تجمعات و مشاوره‌های آنان، پولی پرداخت نمی‌کند و آنان باید به دنبال "کار" باشند.
بدیهی است این گروه‌ها، تمام توان خود را برای جلوگیری از هر گونه تعاملی به کار می‌گیرند و حتی می‌کوشند با تفسیر "نرمش قهرمانانه" به عقب‌نشینی، غرور طرف‌های ایرانی را تحریک و آنها را به عقب نشستن ترغیب کنند.
گروه دوم، کشورهایی هستند که برندگان بزرگ تحریم ایرانند؛ روسیه، چین، هند و امارات متحده عربی، در رأس این کشورها هستند. فروش محصولات نامرغوب به ایران با قیمت دلخواه، خرید ارزان و قسطی از ایران و نپرداختن پول نفت ، واسطه‌گری برای معاملات بین‌المللی ایران ، ماهی‌های بزرگی هستند که اینان از دریای تحریم ایران صید کرده‌اند. همین چند وقت پیش بود که مقامات هندی گفتند از بابت خرید نفت ایران به قیمت ارزان، بیش از 8 میلیارد دلار سود برده‌اند، 8 میلیاردی که در شرایط عادی باید به ایران می‌رسید و حالا در جیب هندی‌هاست و البته رقم‌های درشت‌تری نیز به روس‌ها، چینی‌ها و اماراتی‌ها رسیده است.
این کشورها، از باب منافع ملی‌شان، حتماً باید نگران سیاست "نرمش قهرمانانه" باشند و بکوشند در این مسیر ایجاد اخلال کنند. اسرائیل را نیز باید به این فهرست افزود که از منظر سیاسی و امنیتی خودش، نگران بهبود وضعیت بین‌المللی ایران است.
گروه سوم، اما در داخل کشور هستند. لابی روس‌ها، چینی‌ها، اماراتی‌ها و اخیراً هندی‌ها و نیز مافیاهای اقتصادی و دلالی که در این میان شکل گرفته‌اند، سالهاست که "نان‌خور تحریم‌ها" هستند و به آن، عادت کرده‌اند.
در شرایط عادی، همه خریدهای خارجی، به راحتی و با قیمت مشخص و طبق عرف تجارت بین‌المللی انجام می‌شود ولی وقتی پای تحریم به میان می‌آید، از یک سو، خریداران داخلی مانند کارخانه‌ها، نیروگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و ...، حاضرند برای یک قطعه ساده، چندین برابر ارزش واقعی‌اش پول بپردازند (چرا که گاه یک پروژه چند میلیاردی، به دلیل فقدان یک یا چند قطعه ، معطل می‌ماند) و از سوی دیگر، تنها اشخاص و گروههای خاص می‌توانند از عهده وارد کردن کالاهای تحریمی بر آیند و عملاً بازرگانان عادی، از گرودنه رقابت حذف می‌شوند.
طبیعی است که فروش کالای مثلاً یک میلیارد تومانی به 10 میلیارد تومان و حتی بیشتر، آن هم در شرایط بی‌رقیبی، برای این سوداگران بسیار خوشایند است و دوست ندارند ، اوضاع به حالت عادی برگردد و رانت‌شان کور شود.
اینها، در وارد کردن دلارهای نفتی و غیرنفتی به کشور نیز سودهای هنگفتی می‌برند که نسل اندر نسل ، خوابش را هم نمی‌دیده‌اند.
می‌دانیم که به دلیل تحریم‌های مالی، دلارهای حاصل از صادرات ایران، به سختی به چرخه اقتصاد داخلی برمی‌گردد. مافیای تحریم، سازوکارهایی در این میان دارد بدین‌گونه که 5 درصد از ارزش مالی کل قرارداد را می‌گیرد و دلار را به شیوه‌های خاص خود و از طرق غیر بانکی، به داخل می‌آورد.
5 درصد در ارقام میلیارد دلاری تجارت خارجی ایران، رقمی است نجومی و دل کندن از این "پول مفت و کلان" برای عاشقان تحریم، همانند جان کندن است.
اینها، برای این که "نرمش قهرمانانه" را تحریف و با بهبود روابط بین‌المللی کشور مخالفت کنند، هرگز نمی‌گویند: " در صورت هر گونه مصالحه و بهبود روابط بین‌المللی ایران، منافع میلیاردی ما به خطر می‌افتد، پس همین گونه ادامه دهید و کار و کاسبی‌مان را از سکه نیندازید."
آنها برای حفظ منافع‌شان، از ادبیات موجه‌تری استفاده می‌کنند و دم از ارزش‌ها می‌زنند و می‌کوشند هر گونه مصالحه‌ای، ولو در چارچوب منافع ملی را، اقدامی علیه انقلاب و اسلام و کشور(!) معرفی کنند و هزینه تعامل را برای نظام - و نه فقط دولت - افزایش دهند.
اگر خوب گوش کنیم ، صدای این تاجران تحریم را که پشت نقاب ارزش‌ها پنهان شده‌اند، بیشتر از هر زمان دیگری می شنویم که نگران‌تر از هر زمان دیگری‌اند.
پایان پیام/
نظر شما