حجت الاسلام علی اصغرتقوی، رییس مرکز مباحث فقهی جواد الائمه(ع) و کار شناس مذهبی با بیان اینکه 25 ذی‌القعده روز گسترده شدن زمین است و آنچنان که در روایات آمده، در اصل زمین زیر آب بوده و کعبه اولین نقطه‌ای است که خارج شده و پس از آن شکل و شمایل زمین به صورتی کاملا تدریجی تغییر یافته است، به خبرنگار خبر گزاری شبستان در مشهد گفت: در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاکی است که توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه ، عبادت ، دعا و غسل واهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است.
وی افزود: "دحو" به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده‌اند، منظور از "دحوالارض" (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران های سیلابی نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند.
این کارشناس مذهبی با اشاره به اعمال دحوالارض افزود: در این روز که زمین نو شدن را تجربه می‌کند، چه نیکوست آدمی به دنبال بهبود وضعیت خود از هر جهت تلاش کند و بدین سان با جلادادن روح و روان خود مقابل دشمنان اسلام که امروز محسوس و نامحسوس کمر به کشتن معنویات مسلمانان بسته‌اند ایستادگی کند.
حجت الاسلام تقوی با بیان اینکه در برخی روایات نیز آورده‌اند که ظهور امام زمان(عج) نیز در روز" دحو الارض" خواهد بود لذا انسان‌های باهوش همیشه از چیزهای ویژه و مناسبت‌های خاص بهترین استفاده را می‌کنند،بیان داشت:«دحوالارض» فرصتی مناسب برای رسیدن به مهدویت است.
وی زیارت امام هشتم(ع) را از بهترین اعمال مستحبی این روز عنوان کرد و گفت: انجام غسل به نیت چنین روزی، ادای نماز و قرائت قرآن و اذکار و ادعیه خاص این روز همه از اعمالی است که شرح کامل آن را در مفاتیح الجنان آمده و همچنین روزه گرفتن در این روز ثواب خاصی دارد که به روایتی معادل یکصد سال عبادت است.
وی افزود: پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه زندگی موجودات مهیا شود، اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود و این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است.
این کار شناس مذهبی سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها یا شیب‌های تند و غیرقابل سکونت بود، بعدها باران‌های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند، اندک اندک زمین‌هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان، کشت و زرع پدید آمد، مجموع این گسترده شدن، «دحو الارض» نام‌گذاری می‌شود.
وی با اشاره به روایتی از امیرالمومنین(ع) که نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود و کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت، تصریح کرد: برخی از روزها که به هر دلیلی در زمره ایام خاص سال قرار می‌گیرند، برای خود فلسفه پیچیده‌ای دارند، به خصوص وقتی از منظر دین و از نگاه معصومین(ع) کمی خاص‌تر به آن پرداخته شود لذا خداوند از قرار دادن «دحوالارض» منظور خاصی را دنبال کرده و به نوعی به همگان فرصت می‌دهد تا گذشته را جبران کنند و از رحمت الهی هرگز نومید نشوند.
پایان پیام/
نظر شما